მხოლოდ ხმა მესმის (თავი 3)

სახლიდან გასვლა ერთი იყო და ნინას ხმის გაგონება რომელიც ჩემსკენ გამოექნა და ჩამეხუტა სრული ბედნიერება. -ძალიან ძალიან გამიხარდა შენი ნახვა -მეც ნინა -წამო გავისეირნოთ სადმე. -კარგი გავიდეთ. სასეიის ისეთი თბილი და მეგობრული იყო ჩემს მიმართ რომ

მარიამ რაქვიაშვილი - სკალირებული ბედისწერა

ნაწარმოები „სკალირებული ბედისწერა“ ეძღვენება ყველა მოზარდს,რომელიც ყოფილა ან ოდესმე იქნება აბიტურიენტი.ავტორი მონათხრობში კვეთს ყოველივე იმ სირთულეს,რომელიც აბიტურიენტობას ახლავთ თან.ეს ყველაფერი კი ნათელი ხდება მთავარი პერსონაჟის ცხოვრებით,რომელიც

მათხოვარი (5 თავი)

მეხუთე თავი - ჩვენი წასვლის დროც მოსულა! - უდარდელი ხმით ამბობს, უკანალზე ხელის მსუბუქი წამორტყმით აგდებს მუხლებზე წამოსკუპებულ კეკლუცად აკისკისებულ არსებას, კარგი ძმაკაცივით თვალს მიკრავს და სანახევროდ გამოხსნილი კარებიდან პირველი თვითონ გადის. -

არ შეიძლება! თავი 9

ქობულეთის გზაზე მივდიოდი და აზრით და გონებით შაკუნასთან ვიყავი. მთელი გზა ხმა არ ამომიღია, თავს ძლივს ვიკავებდი , რომ არ მეტირა. ამ ბოლო დროს ემოციური გავხდი, ესე მგონია დიდი ბურთი მაქვს გაჩხერილი კისერში და მახრჩობს. მაკლია შაკო.. ძალიან მაკლია..

ვაჩე ვიბლიანი თავი 3

გამთენიისას ადგომამ, ამხელა გზამ და ბოლოს უკვე ზღვაში ცურვამ ძალიან მომთენთა. სახლში როგორც კი მივედით, პირველი რაც გავაკეთე - ჩამოვიბანე ზღვის წყალი და მაშინვე ოთახისკენ გავეშურე დასაძინებლად. ბალიშის დანახვა და ჩემი გათიშვა ერთი იყო.

სიზმარი

მეძინება..მაგრამ,იმდენად ვარ მიჯაჭვული კომპიუტერზე ადგომა და დასაძინებლად წასვლაც არ მინდა.. თან მომბეზრდა..მომბეზრდა ასე უაზროდ ჯდომა..საერთოდ ამას ჯდომას თუ დავარქმევთ..წამოწოლილი ვარ სკამზე.. დღეს კარგი დღე იყო..ზედმეტად კარგიც კი.. მეგობრების

ჯანდაბა! (11)

მწვანე კულულიანი წამით გაშეშებულმა რომ მომაჩერდა,მხოლოდ მაშინ მივხვდი,რომ მისი მაისური თეძოებს ძვლივს მიფარავდა.არადა ყოველთვის მინდოდა ბიჭის მაისური ჩამეცვა,როგორც ფილმებში... -ოუ! შენ თუ გინდა ჭკუიდან შემშალო მითხარი-ჩაიხითხითა და მისი საქმე

შენი არ არსებობა

მეცნიერების ამ საფეხურზე, მშვენიერებად შევრაცხავ ირმის ნახტომს, რომელიც ჩემდა განსაცვიფრებლად, მაგონებს ტვინის ნეირონებს. ნეირონები გამუდმებით ქაოსში არიან, ვით ამ ღამეს არაფერზე განლაგებული სამყარო, რომლის მთავარი საიდუმლოება, ამ საიდუმლოების

სიჯიუტე ბედნიერებას დაგაკარგვინებს 8

-ხელი გამიშვი,-ჩავისისინე და მკაცრად გავხედე -კარგი რა იყო უბრალოდ სახელი მაინტერესებდა -ხოდა უბრალოდ არ გპასუხობ,-ვთქვი და ყურსასმენები ამოვიღე,ინსტიქტურად შევხედე მიშოს.გოგო გაცხარებით ესაუნრებოდა რაღაცაზე,მიშო კი არ უსმენდა.უცებ მანაც გამოიხედა

მგონი შემიყვარდი (3)

მესმის რისი თქმაც გინდა.. - უხეშად შემაწყვეტინა, ხელები მომაშორა და წინ დამიდგა... სირცხილისგან ჩახრილი თავი ამაწევინა და პირდაპირ თჳალებში ჩამხედა.. - მესმის რაც თქვი, მაგრამ მე ყველა არ ვარ, ისევე როგორც არც შენ ხარ იმ გოგოების მსგასვი რომელიც