წყვდიადის შეთქმულება -7- (დასასრული)

''ნოდარი სხვაა... მას საყვარელი ჰქვია, თორემ ფულის გამომუშავებელი ქარხანაა, გაიგე? სურვილების ასასრულებელი! რასაც ჩაუთქვამ, წამში რომ გისრულდება. კოსტას შეეძლო ამდენის შემოთვაზება? იმ ზომამდე რატომ მიმიყვანე, რომ თავი შემაძულე, ადამიანური გრძნობები

ნამცხვრის გოგონა.

ჩემი ყოველდღიური რუტინა აივანზე ფინჯანი ყავის სმით იწყება...თან მითუმეტეს ახლა, როცა შვებულება ავიღე აღარ მიწევს ყველაფრის ისე სწრაფად გაკეთება, რომ ბოლოს ვერაფერს ვასწრებდე. ჩემი აივანი დიდ ქუჩას გადაჰყურებს. ხედით და სუფთა ჰაერით ვერ დავიკვეხნი,

M.I(თავი მეჩვიდმეტე)

-ჭკვიანად, ვიცი სანდრო, დაჩი და საშა არაფერს მოგაკლებენ და არ ვნერვიულობ, მაგრამ მაიცნ გაუფრთხილდი შენ თავს და რაც მთავარია მოწევით თავი არ მოიკლა. მიყვარხარ ჩემო სიცოცხლე. ირაკლიმ აკოცა მარის. ძაან მაგრა ჩაეხუტა და მერე თვითმფრინავში ავიდა. -მარ

სიზმრის ქურდი (თავი XIV)

სახლში ერთიანად დაძაბული მივედი. ახლა მივხვდი, როგორ მქონია კუნთები დაჭიმული. ჩემდა სასიხარულოდ შუქები ჩამქრალი დამხვდა, ესე იგი ყველას სძინავს. ტელევიზორთან დეიდა და ბებია ისხდნენ, შევცდი. როგორც ჩანს ვერ შემნიშნეს.

ქაღალდის თვითმფრინავი (სრულად)

ის ქაღალდი ყველაზე მახინჯი რამაა ამ ქვეყნად ,მისგან ხომ ვერც ნავს გააკეთებ და ვერც თვითმფრინავს .ქაღალდს ორი დანიშნულება აქვს ,მასზე ან უნდა წერო ან მისგან თვითმფრინავები უნდა აკეთო .

მეგობრის შეყვარებული (თავი 11)

-რატომ არ მითხარი მარიამ? -დიდი ხანია გამოფხიზლდიი? -კარგი რა გეყოფა შეგეძლო გეთქვა -როდის მეთქვა როცა არ ვიცოიი?გუშინ გავიგე და დღეს უნდა მეთქვა შენ კიდე რა გააკეთე? -მაპატიე მარიამ,ხომ იცი რომ მიყვარხარ?

ანგელოზი - თავი 4

-თიკა სცენების გამართვას მოეშვი და დაწყნარდი -დავწყნარდე? როგორ დავწყნარდე როდესაც ჩემი ქმარი ვიღაც პაციენტთან მღალატობს? -ჩემი ბრალია ყველაფერი. ლუკა არაფერ შუაშია ნინას მისუსტებულ ხმაზე გული მომიკვდა. თავს დამნაშავედ გრძნობს -გოგონი შენ ვაფშე ჩუ

შურისძიება ვამპირის ენაზე (5)

აპარატის წრიპინის ხმა ისმოდა. ჰაერში კი სპეციფიკური სუნი იგრძნობოდა. თვალების გახელა უნდოდა, მაგრამ ყოველი ცდა კრახით სრულდებოდა, თითქოს დიდი ლოდები ედო ზემოდან. ბოლოს თითები აამოძრავა, რამაც თვალების გახელა გაუმარტივა. პირველ ჯერზე ვერაფერი

ვიცი, სადმე ერთხელ მაინც შეხვდებიან ერთმანეთს . . .

ვიცი სადმე ერთხელ მაინც შეხვდებიან ერთმანეთს, მიხვდებიან ცალცალკე, რომ - სუნთქვებიც კი მძიმდება. ჰქონიათ, რომ ძველი გრძნობა რაღაც ახლით შეავსეს, სულელები ... ვერ ხვდებიან - ერთმანეთი სჭირდებათ. ვიცი სადმე მომავალში თვალს მოჰკრავენ ერთმანეთს, ისიც

სიამაყე თუ?! (თავი I)

–გუშინ რუსულ პაპსებს უსმენდნენ, ახლა მოუნდათ ხო?? მთელი სამყარო თუ არა მთელი საქართველო მაინც მებრძვის! ჯერ კიდევ გუშინ იმდენი ბილეთი იყო და დღეს აღარცერთიიიი, ასეთი შანსი კიდევ როდის მომეცემა ვინ იცის?–ვქოთქოთებდი ისევ. –ღმერთო, ჩამოდი, აღარ