მზის ჩასვლა (თავი მეთვრამეტე)

-ახლა რა უნდა ვქნა, მას მოკლავენ . მე ვნახე, მისი ხმაც გავიგე. -დაწყნარდი, ლიზა , ლიზა ლიზამ აღარ იცოდა რას აკეთებდა, მუხლებზე დაეცა და გონება დაკარგა, ბექამ ხელში აიყვანა, მანქანაში ჩასვა და საავადმყოფოში წაიყვანა.

« Another Love » თავი 2

დიდი გზის გავლის შემდეგ შუა ტყეში შვედი და მდინარესთან დავჯექი... _ჰეი _აქ რაგინდა? _ოგივე რაც შენ _შენც გაგეღვიძა? _ხო... °სიგარეტს მოუკიდა და ჩემს გვერდზე დაჯდა _°მე კი ძალით გავიღიმე და ავდექი როცა ბიჭების ხმა _ემააა სად ჯანდაბაში ხარ _

სვანი მორაგბე (სრულად)

მოკლედ იმედია რაღაც გამომივიდა, ინფორმაცია ნაწილი სვანეთში ყოფნის დროს მოვისმინე, ნაწილი ინტერნეტიდან ამოვიღე, მოკლედ ძალიან ვეცადე... ველოდები შეფასებას და ბოდიში შეცდომებისთვის..

ბამბის ნაყინი! 12 (დასასრული)

-მე მხოლოდ იმის მჯერა რომ შეიშალე,-სიმწრით ჩაეღიმა ნენეს,-ყველა იმის მტკიცებას ცდილობს რომ მეორედ გათხოვება ტკივილს უკან მომიტოვებს,მაგრამ ხომ შეიძლება ჩემი ნასროლი ისარი უკან დამიბრუნდეს

უშენოდ(4)

-მოვიდა უკვე ... ნახვამდიის -რეზის გაუღიმა მე კი ხმაურით მაკოცა და წავიდა. რეზი აწრიალდა და მალევე გამექცა. დარწმუნებული ვა დაჩის დაურეკა და მიაწოდა ინფორმაცია. მე კი ძლივს შევიკავე თავი ქეთასთან სტუმრობისგან. წიგნი ავიღე ბიბლიოთეკიდან და კითხვა

ყვავის პარანოია (6)

_ ორი გვამი ვნახეთ ტყეში, თქვენ გელოდებოდით, წავიდეთ _ უთხრა მარიამმა და ყველანი უკან მიყვნენ გოგონებს. არც ისე შორს, ხის ძირას, ერთმანეთზე გადაწყობილი ორი აჩეხილი სხეული ეგდო. ლიკამ წამოიკივლა და თვალებზე ხელები აიფარა. ორი გვამი სისხლში ცურავდა,

სიყვარული და ტკივილი (26თავი)

-დედა აქ რა ხდება? დათო აქ რას აკეთებ? -როგორ მომენატრე შვილო. მოდი მამიკოსთან. -გგონია გამოვიქცევი და ჩაგეხუტები? არასოდეს. დედა აქ რას აკეთებს? -ხომ გითხარი დათო არანაირი შანსი არ გავს. სანდრო დათოს თქვენთან უნდა ცხოვრება.

გიჟი გოგო შარშია(1)

ო როგორ არ მიყვარს გამომშვიდობება, მაგრამ ვის ვემშვიდობები რო არც არავინ მყავს სულელი ერთადერთი ბიძაშვილის გარდა რომელიც კლუბებში ათენებს და აღამებს. ხო არ გეგონოთ რომ მშობლები არ მყავს მე მსოფლიოში ყველაზე მხიარულო მამა მყავს მაგრამ როცა ცუდ

ზღვარზე (თავი 4)

მისმენდა და რატომღაც ერთი სიტყვაც არ უთქვამს საპასუხოდ, ისე წამოდგა და წავიდა. გამიკვირდა, მაგრამ არ შევაჩერე, მიუხედავად გაჩენილი კითხვებისა... ბოლოს და ბოლოს, რა მნიშვნელობა ჰქონდა, რა იფიქრა, ან რა გადაწყვიტა, თუ მასთან ყოფნა არ მინდოდა და ასე

შენი სიყვარულის ფობია მემართება (20)

- ნუგეშინია შენს შეჭმას არ ვაპირებ, არამგონია გემრიელი იყო. - აუცილებლია ყოველთვის ვიკამათოთ? არ შეგიძლია ადამიანო, რომ წესიერად დამელაპრაკო? ( ნიტა ) - რა არ მოგწონს? - აჰჰ შენთან დალაპარაკებას აზრი არ აქვს. ( ნიტა )