ელფთა სამეფო: შავი ჯადოქარი (თავი მეათე) - ნისლიანი ტყე

უეცრად მოხუცმა ბინძური მოსასხამი გადაიძრო და წამით თითქოს გაიელვა, მოხუცი ახალგაზრდა ელფად გადაიქცა. არლონდირი ადგილზე მიიყინა. სიტყვებს ვერ პოულობდა. დარწმუნებული იყო, რომ ჯადოქარს მისი ფიქრების წაკითხვა შეეძლო და თავისი მზერით აჯადოებდა.

ვტყუივარ შენთან ( თავი 1)

ნუ ახურებ. ლინდა ყველაფერს აგვარებს - როგორც კი კასტინგის დღე დაინიშნება წავალ სადაც საჭიროა იქ. რა გინდა ვერ ვიგებ.. არავის ვემალები, ნუ მიყურებთ ასე, თუ გგონიათ თეატრში იმიტომ არ მივდივარ რომ ელენეს შევხვდები ცდებით. ფეხებზე ის რაც თერთმეტი წლის

გზა შენამდე [თავი მე-6]

წვეულებას ერთი მდიდარი ბიზნესმენი აწყობდა, იმ წვეულებაზე მხოლოდ ფულიანი ხალხი იყო მიპატიჟებული, სანდროს ძალიან გაუჭირდა მოსაწვევის შოვნა, თუმცა საბოლოოდ მაინც შეძლო. მისთვის უჩვეულო იყო ასეთ ადგილზე მისვლა, ყველას ძვირადღირებული მანქანა ჰყავდა მათ

და ალბათ… (თავი 2)

ალბათ, თითქმის ყველას ცხოვრებაში დგება მომენტი როცა , საკუთარ თავში იკეტები , და ფიქრობ რომ , საკუთარ თავს არ ეკუთვნი, ეს ფიქრი თავს არ განებებს შინაგანად გჭამს , და გაიძულებს რომ საკუთარი თავის რწმენა საბოლოოდ მიწასთან გაგათელინოს , თუმცა დადგება

ესეც გაივლის [სრულად]

ეს ისტორია, რომელიც წლების წინ დავწერე, ხოლო შემდეგ კი დავარედაქტირე, ეხება წყვილს, რომელმაც იტანჯა, რომ ერთად ყოფილიყვნენ ბევრი ტკივილი გადაიტანეს, თუმცა არ ნებდებიან.

და ალბათ…

ალბათ, თითქმის ყველას ცხოვრებაში დგება მომენტი როცა , საკუთარ თავში იკეტები , და ფიქრობ რომ , საკუთარ თავს არ ეკუთვნი, ეს ფიქრი თავს არ განებებს შინაგანად გჭამს , და გაიძულებს რომ საკუთარი თავის რწმენა საბოლოოდ მიწასთან გაგათელინოს , თუმცა დადგება

ყალბი თავისუფლება ( 9 )

- რამდენიმე წლის შემდეგ პირველად იყო რომ ამ ბინაში ათევდა ღამეს და მისი ციცქნა არ ყავდა გვერდით, საოცარ სიცარიელეს გრძნობდა, კიდევ სიბრაზეს, მონატრებას...

მოხუცის სევდა

უსასრულო სევდა იკითხებოდა მის სახეზე, ვინ იცის ახლა რაზე ფიქრობდა მისი გონება, იჯდა და ხელში ფსკვნილს ათამაშებდა, მისი სიცოცხლის ხიდან ჩამოცვენილი წლებივით ჰყრიდა ფსკვნილის მარცვლებს.

რას გრძნობ

დილა თენდება შენზე ვფიქრდები, მე არც კი ვიცი ასე რად მეფიქრები.

სიყვარული რომ წაგვართვას ქარმა

მე შევეჩვიე ჩვენს თავზე ტირილს სიყვარული რომ წაგვართვას ქარმა თუმცა ეს ფესვი ვიცი ღრმად მიდის და სასოება ყველა ეჭვს ფანტავს