after the love has gone (თავი I)

შეშინებული და დაბნეული ადგილიდან ვერ იძვროდა, მხოლოდ ლუკას სახეს ხედავდა და არც იცოდა რა უნდა გაეკეთებინა. ვერ იაზრებდა რა ხდებოდა მის თავს. თავს გამუდმებით იქნევდა და ცდილობდა გამორკვეულიყო. ღმერთს თხოვდა, რომ ეს ყველაფერი სიზმარი ყოფილიყონ და

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ!

ადამიანების ხმები ჩამესმის, ტირიან, ტირიან ტირიან. ისინი მე დამტირიან. რა მჭირს სატირალი. რა ხდება ჩემს თავს.. მე თითქოს მძინავს. ვერაფერს ვერ ვგრძნობ. თვალებს ვერ ვახელ. მხოლოდ ეს საშინელი ხმები მაკავშირებს რეალობასთან. როგორ მინდა ვთხოვო რომ

ნანატრი ბედნიერება (2)

-შეეენ? -შენ!....სიცილი ვეღარ შეიკავა და ერთი გადაიხარხარა გოგონამ -ისე თუ ხვდები რო უკვე მეორეჯერ მესალმები ეგრე?! -აი შენი ოთახი, იმედია მოეწყობი. მისი კითხვა დააიგნონა და ოთახიდან გავიდა....

ერთ სიტყვა

ჩვენ ადამიანები ემოციაზე აგებული მონსტრები ვართ ... სამყარო უგულობით და ბოღმის დიდი ერთფეროვნებაა ... ზოგის გული იმისთვის ძგერს რომ მას უბრალოდ არსებობა სჩირდება მე უკანასკნელი მატარებელი ვარ ამ სამყაროში სადაც ვგრძნობ რომ გაჩერება არ შეიძლება

წერილი მამაჩემს მხოლოდ ჩემთვის

იცი, მე ამოვხსენი სამყაროს საიდუმლოება, მამა, და ცხადია მივხვდი თუ როგორია ადამიანის ბუნებრივი მდგომარეობა. ადამიანი, ბუნებით ბედნიერია, მაგრამ რაოდენ გასაკვირიც არ უნდა იყოს, ეს ბედნიერება, უბედურობისგან მოდის. ხო, სწორად ასეა, სასოწარკვეთით

ფორთოხლისფერი შენ

,,ერთხელ მითხარი ადიდებული მდინარე ხარ რომელსაც აღარავინ ყავსო იმის მერე დიდი დრო გავიდა იმდენად დიდი რომ აღარც კი მახსოვს მაშინ რა ვიგრძენი მარტო შენი თვალები მახოსვს თაფლისფერი ღრმა გაყინული მზერა ჩვენ სხვებს არ ვგავდით მარტო ჩვენ შეგვეძლო

ალექსანდრე (4 თავი )

ისევ მისი კოშმარი რომელიც უკვე დიდი ხანია არ ასვენებს.ისევ ის თვალები,ისევ ცეცხლი და რაღაც ხმა რომელიც მას ეძახის და რაღაცას ეუბნება.შორიდან ისმის ხმა და თითქოს ეს ალექსანდრეა,ეს მისი ხმაა.ლეა წინ მიიწევს უნდა მისწვდეს ან მისი ხმა გაიგოს უკეთ.

წამოდი ჯონათან, უფალთან ავფრინდეთ ...

წამოდი ავფრინდეთ, სიყვარულს გასწავლი, რაც დამრჩა დამთბარი ჩემს სულში დაგიკრეფ. ხომ იცი, რომ ცაში საზღვარი არ არის, მეც შენთან წამოვალ – მარტო ვერ გაგიშვებ.

მიყვარხარ სერიოზულო ქალბატონო(1)

-მია აქედან გაიქეცი გაიქეცი და აღარ დაბრუნდე გესმის? -კალგი. პატარა გოგოს რაც შეეძლო სწრაფად გარბოდა ამ დროს ბიძამ დაოჭირა და წაიყვანა. სახლი კი ნაფლეთებად იქცა.

არაამქვეყნიური არსება

საშინელებაა.. თითქოს ყველაფერი მაქვს რაც ჩვეულებრივ მოზარდს უნდა ჰქონდეს... მყავს მშობლები,და,ნათესავები,მეზობლები,ძაღლები... მგონი ამ სიას რაღაც აკლია,ხო?