მოგიტაცებდი, როგორც პატარას! (1)

სველი მიწის სუნი ისეთი სასიამოვნოა რომ ალბათ ასეთ სუნამოსაც კი შევქმნი, სასაცილოა რა ფანტაციებით აღსავსეა ადამიანი. მეც ასეთი ვარ ოცნება და ფანტაზია ჩემი ჰობია, ოცნებებში უმეტეს წილად ბედნიერი ვარ, მყავს ბევრი მეგობრები და შეკრული ოჯახი, ეს რომ კაცს

მწვანე თვალები დაგღუპავს!

მიყვარს როცა ყველაფერი დალაგებულია.ურთიერთობა რომ გარკვეულია.სხვანაირად რომ ვთქვათ იარლიყების მიმაგრება მიყვარს.ასე მირჩევნია.გაუგებრობა ჭკუიდან მშლის,მთლიანად მირევს გონებას...როგორც მისი მწვანე თვალები.შევეგუე უკვე მის გახსენებაზე სულ ვითიშები და

ყველაფერს აქვს დასასრული (სრულად)

„ბოლოჯერ შევხედავ“-ისევ უაზრო ილუზია და ბავშვური პირველი სიყვარული მახსენდება,თუმცა უკან აღარ ვიხედები.. მივდივარ მწვანე სევდიან მზერასთან,ვეხვევი,მაგრამ ვერაფერს ვეუბნები,არ შემიძლია..ვერ ვეტყვი,გაუძლე,ყველაფერი კარგად იქნება-მეთქი,რადგან ამის

ჰო მოჩემფერო! - მე შენ მჭირდები ...

ვცადე დამეკრა ნაზად... გულდასმით, ზუსტად შენფერად შენ, რომ გჩვევია. შუა დაკვრის დროს თითმა მიმტყუნა, ოხ ღმერთო.. ნეტავ არ მოგესმინა.

შენი სიყვარულის ფობია მემართება (12)

ტელეფონი ავიღე და ლენას ნომერი ავკრიფე. - შენი კორპუსის წინ ვარ, მალე ჩამოდი. - რა? მერედა ვინ გითხრა, რომ შენნაირ ამაზრზენ ტიპს სადმე გავყვები? არსადაც არ ჩამოვალ, შეგიძლია წახვიდე. ( ლენა ) - ლენა.

ჟიულ ვერნი - კაპიტან გრანტის შვილები

„კაპიტან გრანტის შვილები“ ჟიულ ვერნის ცნობილი ტრილოგიის პირველ ტომს წარმოადგენს. ამ რომანში ერთიანდება „ოთხმოცი ათასი კილომეტრი წყალქვეშ“-ისა და „საიდუმლო კუნძულის“ სიუჟეტური ხაზები. შოტლანდიაში ინგლისელების ბატონობით უკმაყოფილო მამაცი კაპიტანი

ეშმაკი დედამიწაზე? ხუმრობთ არა?! (დასასრული)

დღეები დღეებს მისდევდა კვირები კვირებს და ვგრძნობდი როგორ მიყვარდებოდა კიდევ და კიდევ უფრო ძლიერად ლუციფერი. ის ჩემს სამყაროდ იქცა.ყველაფერი ზღაპრული იყო სანამ დემონები არ დაბრუნდნენ. ყველაფერი სწრაფად მოხდა თითქოს დედამიწა ვიღაცამ ძალიან სწრაფად

საღამო მშვიდობის, ბედნიერებავ (თავი2)

რაჭაში თუ არ ხართ ნამყოფი გეტყვით,რომ ძალიან ლამაზი ადგილია.ერთელ მაინც უნდა ჩახვიდეთ ,რომ თქვენ თვითონ შეიგრძნოთ ეს სილამაზე.განიცადოთ ის რასაც მე ეხლა ვგრძნობ…მივაბიჯებ სოფლის შარაზე.გოგონები რაღაცას ჰყვებიან.იცინიან.მეც ვიცინი,თუმცა არ

ნიუ ორკდან თბილისში (თავი2)

ხვალ პირველად უნდა წავსულიყავი ახალ სკოლაში,საერთოდ არ ვცოდი როგორ შევეგუებოდი აქაურ ბავშვებს,მასწავლებლებს.ერთი კვირაა რაც აქ ვარ და უკვე პროტესტი გამიჩნდა ყველაფრის მიმართ საერთოდ და ორგანულად ვეღარ ვიტან თბილისს,აქ ყოფნის ყველა წუთს უფრო და უფრო

ნიუ ორკდან თბილისში (თავი2)

ხვალ პირველად უნდა წავსულიყავი ახალ სკოლაში,საერთოდ არ ვცოდი როგორ შევეგუებოდი აქაურ ბავშვებს,მასწავლებლებს.ერთი კვირაა რაც აქ ვარ და უკვე პროტესტი გამიჩნდა ყველაფრის მიმართ საერთოდ და ორგანულად ვეღარ ვიტან თბილისს,აქ ყოფნის ყველა წუთს უფრო და უფრო