რეალური ცხოვრება (1)

აჩიმ ხელი მომკიდა და ნაცნობი სულუეტისკენ წამიყვანა -ჩემი ნათესავიც აქ არის და გაგაცნობ. როდესაც ნაცობის სახე დავინახე -როგორ ხარ? ვაიმე ძალიან გამიხარდა მისი დანახვა კარგია რომ აქარის კარგად გავერთობი. -ვა კარგად შენ აქ საიდან? ჩამეხუტა და

თუ მექალთანეს შეუყვარდი, ესე იგი დაგერხა. (17)

გამთენიისას ნინასთან ჩახუტებულს გამეღვიძა. სასწრაფოდ წამოვდექი ლოგინიდან და გვერდზე ოთახში გავედი. გული ამოვარდნაზე მქონდა. თავს ისე ვგრძნობდი, თითქოს სადაცაა უნდა მოვკვდე. ტყვიას ველოდები, რომელიც გულს მთლიანად გამიგლეჯს.

ველური ჩხვლეტა -7- (დასასრული)

''დაარწმუნა, რომ მართლა არსებობს ასეთი ამაღელვებელი გრძნობები, უცნაური ალერგია და ციებ-ცხელება და კიდევ რა არ... მსგავს უაზრობებზე ადრე არასდროს უფიქრია, მაგრამ რა იყო ის, რასაც გუშინ გრძნობდა? ის ქარბორბალა, რაც მის გარშემო ტრიალებდა?''

შეაბიჯე პარალერულ სამყაროში (თავი 5)

- დამიბარეთ და გეახელით, - ვუპასუხე და თვალი მაგიდასთან მჯდომ სამ მამაკაცს მოვავლე. - ააა, თქვენ ის ფსიქოლოგი ხართ, ჩვენს პატიმარს რომ ემსახურებით, არა? - მომეჩვენა, რომ სიტყვა "ემსახურებთ" სულ სხვა მნიშვნელობით წარმოთქვა. თუმცა, შესაძლოა, მხოლოდ

გაბრიელა და გაბრიელი

წვიმაში მივიკვლევ ზღვისკენ გზას... ცრემლები წვიმას ერევა, მე ვტირი მაგრამ ამას ვერავინ ვერ ამჩნევს... ვტირი და ამ ცრემლებს ვაყოლებ მთელს ჩემს სულს...ეს ის სიმწრით გადაყლაპული ცრემლებია, რომლებიც 11 წლის ასაკიდან საეროდ აღარ მოედინება ჩემს ღაწვებზე.

ქაოსი. #24

თქვენ იცით? თუ ერთხელ მაინც გაიგე ნარკოტიკის გემო, შეუძლებელი მთელი ცხოვრების განმავლობაში მისგან საბოლოოდ განთავისუფლდე.

Dream! (8თავი)

ექვსი თვე გავიდა რაც ანას სანდრო არ უნახავს, გამუდმებით ცდილობდა მასთან კონტაქტს, მაგრამ არ გამოსდიოდა. არცერთ შეტყობინებაზე ,არცერთ ზარზე , სანდრო ანას არ პასუხობდა. აღარ იცოდა რა ექნა ამიტომ შეეშვა , მასაც ქონდა თავმოყვარეობა , ბოლოს 6თვის წინ,

დაკარგული 4 წელი.

-გოგო, რატომ არ მოგწონს?მე ძალიან მომწონს უფ, მაგრამ შენი ამბავი ხომ ვიცი დღეს მთელი დღე აქ უნდა მაყურყუტო , ისე რომ შეიძლება ვერცერთი ვერ აარჩიო...რას უწუნებ ვერ ვხვდები...მიბაძე რა ლილის ნახე რა მალე აარჩია_გაბრაზებული ცოფებს ყრიდა ელიზაბედი და

ცხრა მთას იქიდან

არ დაიჯერო რომ მე შორსა ვარ, და რომ გაცივდა გული ქართული, ცხრა მთას იქიდან რომ არ მოვჩანვარ განა მართლა ვარ შენგან წასული? მე დედის პური მომნატრებია დედის ცრემლები გამოტნეული, სხვისი ქვეყანა მართლა კარგია მაგრამ უშენოდ იყოს წყეული.

მინდა მიყვარდე 21 თავი

იმის მიუხედავად რო ყველაფერი მტკიოდა მაინც ბედნიერი ვიყავი დადას გვერდით დგომით.დარწმუნებული ვიყავი ჩვენი სიყვარული ამასაც გაუძლებდა.ყველაზე ბედნიერი მაშინ ვიყავი ყველას თანდასწრებით ერისთავმა ბეჭედი რო გამიკეთა და გასაპროტესტებლად გარღებული პირი