გოგონა ვარდისფერი შარფით

შენს თვალებში ხელმეორედ ვიბადები, მიყვარდები და თანდათან ვბერდები… მინდა, რომ სულ ჩემთან ერთად იყოს შენი სუნთქვა ... ხელს, რომ მომკიდებ, მინდა სისხლმა ჩქეფა დაიწყოს და სიამოვნების ჟრუანტელმა შემაგრძნობინოს, რომ ცოცხალი ვარ და მიყვარხარ... - ეს რა

მომგებიანი ბილეთი (დასასრული)

-ესეიგი...-ლექსო რაღაცის თქმას აპირებს, თუმცა მირზა აწყვეტინებს: -ამის დრო არ არის! გასული ვიყავი, იმის შესამოწმებლად რომ საფრთხე არ გვემუქრებოდა, ხოდა გავიგე, რომ შავი ფურგონი დაინახეს ხალხმა, საახეები კი არ დაუნახავთ. ხოდა აქედან უნდა

მწერლად დაბადებული 3

-ოოოო, პატარა ქალბატონო.. სად მიიჩქარით? -მეე... მეე... -აბა ახლა წამოდი! მე შენ განახებ! -ყურში ხელი მტაცა და სახლისკენ წამათრია. -არა გთხოოვ! გთხოოვ! ის დამსჯის.. გამიშვი!! გთხოოვ!-ვყვიროდი განწირული ხმით-გული არ გააქვს? გთხოვ გამიშვი.. ბოდიშს

ბელა (თავი 3)

მალე მიას კართან ვიდექი და ველოდებოდი როდის გამიღებდნენ კარს.-ვაიმე ბელა,გენაცვალოს დეიდა შენ, როგორ მომენატრე შვილო-მითხრა დეიდამ და ჩამეხუტა. -მეც ძალიან -ვუთხარი და მეც შემოვხვიე ხელები. -გაიწიე ქალო ნუგაგუდე ბავშვი, მიმიშვი მეც-კარში ბიძაჩემი

ქმრის ვალი გავისტუმრე (10 თავი)

როგორ ფიქრობთ არსებობს ბედი? თუ ჩვენ თავად ვქმნით ჩვენივე ბედს? ღმერთი ყველასთან თანასწორია. ყველაფერი რაც ხდება გამოწვეულია ადამიანების, ანუ ჩვენივე წარმართული ცხოვრებიდან. შესაბამისად ყველაფერს აქვს ლოგიკური ახსნა. ცხოვრება მოულოდნელობებით არის

წამოდი, დავიძინოთ

ჩვენ უნდა ვიძინებდეთ ერთად წამოდი, დავიძინოთ. გათენებამდე არა - უფრო სიმშვიდემდე, დავიძინოთ, გთხოვ. ისე რომ ვერავინ გვხედავდეს ისე რომ ვერავინ გვამჩნევდეს წამოდი გთხოვ მინდა გინდოდე როგორც მთვარეს უნდა მზე ან პირიქით შენ მთვარე ხარ მე მზე მთვარე

უჟმური უფროსის წესები (სრულად)

- ცოლად გამომყვები? - დაბალი და ხავერდოვანი ხმით წარმოთქვა და ელენეს ცრემლით დანამულ სახეს შეხედა.ნახავ - ღიმილით უთხრა და ხელი უფრო მაგრად ჩასჭიდა. ნელ-ნელა გამოჩნდა შუქი, რაც უფრო წინ მიდიოდნენ რაღაც საგნები მით უფრო გარკვევით ჩანდა. ახლოს

ნამდვილი გრძნობა

ნამდვილი გრძნბა ძვირფასო დღიურო დგეს სკოლაში წასვლამდე გადავწყვიტე შენთვის ჩემი ფიქრები გამენდო ისინი იმდენად სულელურია რომ მათზე ხმამაღლა საუბარი არც კი გირს...გახსოვს გიორგიზე რომ გიამბობდი? გუშინ გავიგე რომ ჩემს გვერდით კლასში გადმოდის ჩემი

უცნობ–ნაცნობი სხეულები 3

ანამ რამოდენიმეჯერე დამიძახა,თვიდან სიზმრის ნაწილად ჩავთვალე მაგრამ,როდესაც გაუხშირა გამომეღვიძა,გამომეღვიძა აბაზანაში,რაღაც არ მახსოვდა რომ მე აქ შემოვსულიყავი,მახსოვს საწოლზე როგორ ვიწექი...და მეტი არაფერიი...აჰჰ ალბათ ჩემი მთვარეულობის

წითელი ზღვა -4- {დასასრული}

''ზღვა ეხატა... განა ლურჯი? არა, არა! ეს წითელი ზღვა იყო! თამთიკესავით წითელი, მიუხედავად იმისა, რომ არ იცოდა ეს სიწითლე რას ნიშნავდა და რაში გამოიხატებოდა...''