მზის გამონათება (ნაწილი1)

-ლიკააა, ლიკა სად ხარ?? ლიკააა-მთელი სოფელი აიკლო საბრალო ნატომ, შვილის ძებნაში,მაგრამ რად გინდათ მაინც არავინ პასუხობდა...,,მე ვიცი სადაც იქნები ქალბატონო''-გაიფიქრა ბოლოს,და ლიკას საყვარელი ადგილისკენ დაიძრა.არც შემცდარა. გოგონა მართლაც აქ იყო.ეს

მინდა მიყვარდე 9 თავი

კომენტარები ძალიან მიხარია ჩემო კარგებო.გეთანხმებით ჯობია ყველაფერი თავის დროზე ითქვას,მაგრამ დმიჯერეთ რთულია ეგეთ სიტუაციაში საღად იაზროვნო.მიუვარხართ

_მშურს მათი ვინც ყოველ დღე ახერხებს შენს ნახვას ! (3 თავი)

_მშურს მათი ვინც ყოველ დღე ახერხებს შენს ნახვას ! (3 თავი)_გამარჯობათ ბავშვებო_მხიარულად მივესალმე კურსელებს და უკანა მერხზე დავჯექი...ჯერ ადრე იყო ლექციის დაწყებამდე სადღაც თხუთმეტი წუთი,ამიტომ მერხზე თავი დავდე და თვალები დავხუჭე.ისე

მაძიებელი (თავი 3)

ნელი ნაბიჯებით მივუყვები ნაბიჯებს და მიდამოს ვათვალიერებ. როგორც ყოველთვის ქუჩები ჩაბნელებულია, ცა მოჟამული ხოლო ხალხი გაბოროტებული. ერთ-ერთი მთავარი მიზეზიც რატომაც მინდა რომ სინათლე ვიპოვო ეს ხალხია. მინდა რომ ერთხელ მაინც დავინახო ნამდვილი ღიმილი

ბამბის ნაყინი! 7

-რატომ მომატყუე?-როცა სამზარეულოში გავიდნენ ჰკითხა ნენემ -რა მოგატყუა?-ჩაერია გიგა -ის,რომ შენ სახლში წახვედი,-უპასუხა ნენემ და ტასოს მიუბრუნდა,-კიდევ თუ მომატყუებ,ძალიან გეჩხუბები,-თითი დაუქნია სახესთან

რეალობა (თავი 3)

-ოღონდ ქეთო არა... -რატომ? არ შემეფერება და პატიოსან ოჯახში შემოსაშვები არაა? -მშვენივრად იცი რომ არ ვხუმრობ. -ვიცი, მაგრამ ადამიანობას გეფიცები, მირჩევნია ხუმრობდე. -მიშო არაა სწორი... კონტრაქტზე გაქვს ხელი მოწერილი... -მშვენივრად იცი რომ ეგ შენი

ჭირვეული სტუმარი (26 თავი)

ოცდამეექვსე თავი ალბათ არის მომენტები, როცა ფიქრობ რომ როგორც იქნა ყველაფერი დალაგდა, ჩვეულ კალაპოტს დაუბრუნდა, როცა გულით გრძნობ, რომ ბედნიერი ხარ და მეტი არც არაფერი გინდა. ვუსმენდი ქეთის მშვიდ სუნთქვას და გული სიხარულით მევსებოდა, მე ცხოვრებისგან

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეჩვიდმეტე თავი)

-დამთავრდა შენი აპრილი ახლა მაისით ისიამოვნე.ლევანის დამცინავი ხმა ორივე დაქალს აღიზიანებდა. -1 წელიწადში ისევ შეგიჭამ ტვინს.ენა გამოუყო ალექსანდრამ. -მანამდე თუ შენ ტვინი არ შემიჭამე ხო ავშენებულვარ. -გეყოთ ახლა!.მობეზრებულად წამოიყვირა სალომ.-შენი

ო, ეს ბედისწერა (დასასრული)

რუსკა ჰოლში ჩამოვიდა და შედგა. იქით, მარცხენა კუთხეში, სადაც ამას წინათ ელოდებოდა გურამს, ვიღაც იჯდა. შორიდან სახეს ვერ ხედავდა, თუმცა ეტყობოდა, რომ შინაური არ იყო. სამგზავრო ჩანთა ფეხებთან დაედო და ყურსასმენებით აღჭურვილს მზერა გასასვლელისკენ

ტკივილი, მონატრება, სიყვარული

1 მონატრება ტკივილამდე გაგიგია?_ ჰო და სწორედ ასე ძლიერ მენატრები... გაგიგია, მონატრება გაგიჟებით? _ გავგიჟდები, ისე ძლიერ მენატრები. შენ ცრემლები მონატრების გაგიგია? _ ცრემლად დავდნი ისე ძლიერ მენატრები! აჰა, უკვე მეტი აღარ შემიძლია, მინდა გითხრა_