შენ ხარ ქარიშხალი ,ჩემს უდაბნოში ( 4 )

გამარჯობა მეგობარო_ ონისემ ზრდილობის ნიშნად ხელი გაუწოდა და მიესალმა. _ გაგიმარჯოს ძმაო...ნათესავი ხართ? _ არა,ჩემი საქმროა_ წამოვაყრანტალე და ონისეს ისე მაგრამ მოვუჭირე თითები,რომ ყრუდ ამოიგმინა და შემომხედა,მაგრამ ახლა სიკვდილი მერჩივნა მისი

დროის რბოლა რა არის მისთვის

თავსხმა წვიმაში დასველებას თუ კი გაბედავ მაგ ლამაზ სხეულს მიაგებებ ულმობ ქარიშხალს მე წვიმად მოვალ, მოგეკვრები თმებზე თავხედად შუბლს დაგინამავ და თვალებში კოცნას გავრისკავ... ცრემლებს დაგიშრობ ციურ წვეთით, მკერდს დაგინამავ მოგიალერსებ გულის სითბო

ჟორჟი

ჟორჟი ჟორჟი ლამაზია, მხრებში გამართული სუსტი ფიგურა ჟორჟი ლამაზი ... მე ელა ვარ და მეც ლამაზი მეც და ჟორჟიც ლამაზები ვიყავით ჟორჟის მამა მოვიდა და მითხრა

ურჩხული შემიყვარდა (თავი 5)

....თითქმის ყოველდღე ზღვაზე გავდიოდით ერთ დღესაც კლუბში წასვლა გადავწყვიტეთ ლილე სასტუმროს ადმინისტრატორმა დაიტოვა ჩვენ მაქანებში გადავნაწილდით და წავედით კლუბში შესვლისთანავე მეცა ალკოჰოლის და სიგარეტის გამაბრუებელი სუნი ერთ ერთი მაგიდა დავიკავეთ

ატკიებული თავი (6 თავი )

რა გინდა? ვინ ხარ ? რას გადამეკიდე ? - - არაფერი ჯერ ჯერობით - მეღიმება მისი სახის შემყურე - ბაჩო ქალდანი - მისკენ მივიწევ ის კი უკან იხევს. მართლა ეშინია ჩემი ამიტო ვჩერდები. შავი მოტკეცილი კაბა აცვია. უკანალს ძლივს რომ უფარავს. წინ დახურული

მაინც მოგარჯულებ(11)

მალე მივედით იმ ლამაზ ადგილას სადაც სულ ტყე იყო ... ტყის შუაგულში სახლუ იდგა და სახლთან პატარა ტბა იყო. სახლში მაგიდა იყო გაშლილი ჩვენთვის... -ოჰჰოოო რა ლამაზობააა. -ხოო იმედია მოგეწონება აქ ვრჩებით რამოდენიმე დღით. -აუუუ ვერ დავრჩებით ხვალე უნდა

ის ჩემშია! 2

ქეთასთან მივედი დავურეკე და რა თქმა უნდა 1საათი ქვევით მალოდინა. დავიღალე, თითქოს ხასიათი მიფუჭდებოდა, მინდოდა დღეს მაინც უბრალოდ ჩემი მეგობრების გამო ვყოფილიყავი ბედნიერი. ტელეფონს დავხედე რემაინდმა ჩემი ძმის ფოტო ამოაგდო. შინაგანად დავითრგუნე მერე

არასოდეს შეიყვარო ჩემნაირი...

ჩემნაირებს გადაჩვევა არ სჩვევიათ, ჩემნაირებს უნდათ მუდამ უყვარდეთ. სიყვარული ჩვენ არ ვიცით, მაგრამ კარგო, ამ შეჩვევით მივალთ თვითონ უფლამდე…

მაინც მიყვარხარ, სიცოცხლევ!..

მაინც მიყვარხარ სიცოცხლევ!.. რაგინდ მწარეც კი არ იყო.. მაინც გაღმერთებ!.. მწყურიხარ!.. შენთან შხამსაც კი გავიყოფ!.. სიკვდილის კარებს ჩავრაზავ.. არანაირად დავინდობ!!..

შემოგვეგებე როგორც ირემი...

ცამ აირეკლა უღვთო სინათლე, და ეს სამყაროც, თითქოს გაჩერდა.. გამოჩნდა მამა, შენ რომ ინატრე, მზრუნველი ღიმით შემომაჩერდა.