ურჩხული შემიყვარდა (თავი2)

დილით ადრე გამეღვიძა საათს რომ შევხედე ჯერ შვიდისნახევარი სპორტულები ჩავიცვი და ვარჯიში გადავწყვიტე ბევრი ვირბინე სახლში რომ დავბრუნდი რვისნახევარი იყო სწრაფად მოვწესრიგდი სააბაზანოში შევედი ჩავიცვი და ამ დროს თორნიკეც შემოვიდა მანქანებში

შეცდომა II თავი

_9საათზე მზად იყავი ნატუკა, გამოგივლი _ არც კი შეუხედავს ისე მიუგდო სიტყვა ალექსანდრემ, რომელსაც თვალები უცნაურად უელავდა _არა! არა! ამას ვერ მაიძულებ, უსამართლობაა ! _ მტკიცედ წარმოთქვა ნატუკამ _იძულება არა, მოდი ამას საქმიანი წინადადება დავარქვათ_

მშურს მათი ვინც ყოველდღე ახერხებს შენს ნახვას (1_2)

მშურს მათი ვინც ყოველდღე ახერხებს შენს ნახვას/ისტორია გოგონაზეა რომელსაც ძალიან უყვარს ადამიანი რომელი მას არც კი იცნობდა,მაგრამ მათი გაცნობა როგორც იქნა მოხდა და ახლა იწყება მათი ურთიერთობა._მარ სწრაფად ჩემო გოგო გვაგვიანდება_სიცილით ეუბნება ჩემი

სიყვარული თუ შურისძიება?(მეთექვსმეტე თავი)

მაშინვე გარეთ გავვარდი და ექიმს დავუძახე. ექიმი და ექთნები პალატაში შევარდნენ. ექთანმა პულსაცია გაუსინჯა და თქვა რომ პულსი ეცემოდა. ექიმმა მაშინვე ელექტრო შოკი მოითხოვა. პულსაცია მაინც დაბალი იყო, გული ძალიან სწრაფად მიცემდა, მეშინოდა მისი

უშენობა

მაისის საღამოა, ლამაზი და ემოციებით დატვირთული,ქუჩაში ხალხი მოძრაობს. ჩემი ფანჯრიდან გავცქერი მომღიმარ წყვილებს და გული შეუცნობელი გრძნობით მევსება, მე? მე მარტო ვარ, არ მეგონა თუ ასე გადამივლიდა უშენობა, ალბათ, უნდა დამეკარგე რომ გამეგო ვინ

ქმრის ვალი გავისტუმრე (დასასრული)

დემეტრემ უცებ აიტაცა ხელში ნათიას სხეული და მანქანისაკენ სირბილით წავიდა. მთელი ბავშვთა სახლი შეძრა დემეტრეს საშინელმა ღრიალმა და გარეთ გამოეფინა ყველა. უკან მისდევდა ფერდაკარგული დალი ბებო. უცებ ნიკა მიუტრიალდა და ხმამაღლა უთხრა იქვე გაშეშებულ

ცოდვილი

ამბავი, რომელსაც ახლა წაიკითხავთ, არც არავის მოუყოლია ჩემთვის და არც წერილის სახით გამოუგზავნია ვინმეს. ეს არის დღიური, რომელიც შემთხვევით ჩამივარდა ხელში და რომელსაც ლეიკემიით დაავადებული 28 წლის ქალიშვილი აწარმოებდა ბოლო შვიდი თვის განმავლობაში.

ო, ეს ბედისწერა 2 თავი

შაბათ დილით, ორი ახალგაზრდა მამაკაცი ნება-ნება მისეირნობდა ბათუმის ბულვარში. ასე, ოცდახუთი-ოცდარვა წლისანი თუ იქნებოდნენ. ორივე სიმპათიური გახლდათ. ერთს, შედარებით მაღალს, ძალიან თავდაჯერებული ადამიანის გამოხედვა რომ ჰქონდა, მხარზე გიტარა

ეშმაკი დედამიწაზე?ხუმრობთ არა?! (3)

დამინახა რომ ვტიროდი აი ეს უკვე არ მომწონს და სახე მეღუშება კოპებს ვკრავ და სახლში შევდივარ მანამდე ვერ ვისვენებ სანამ ყველაფერს არ ვათვარიელებ მაგრამ ეს დაუდევრად გამომდის და ჩემი დის ოთახში ვიხედები.ტკბილად სძინავს მისი დანახვისას მეღიმება ის ხომ

ერთ პარატა ქამას შენს თავზეც ამოვიყვანდი, იქნებ ფერფლიც კი არ დარჩეს

ჩვენი ურთიერთობა არასდრს ყოფილა რამე განსაკუთრებული, ვიყავით მეგობრები, შეიძლება ახლაც ვართ. არ ვიცი. თამამად შემიძლია ვთქვა რომ ძალიან კარგი იყო, მაგრამ ის არ იყო რაც მინდოდა. ალბათ არც არასდროს იქნება.