სანაპირო (თავი 2)

-თვითონ არ გვეშვებიან,სანამ არ მოეხაზებათ ვერ მოისვენებენ,-ელენე ნინას ვერც ცნობდა,ზედმეტად გაჯიუტებული და ძლიერი იყო,იმასთან შედარებით ვიდრე წლების წინ,ალბათ მართალია რაც არ კგლავს ისე გაძლიერებს. ბიჭების მანქანამ კვლავ სცადა გასწრება,ნინამ თავის

იბრძოლე ბედნიერებისთვის....

სამსახურში მისულს არავინ დახვდა.ცოტახანს ელოდა,მერე ზარის ღილაკს დააწვა.დაცვამ გამოხედა და ჰკითხა ვინ იყო და რა უნდოდა აქ ასე ადრე.გოგონამ უთხრა რომ ის აქ მუშაობდა.-ხო,მაგრამ ოფისი ათის ნახევრიდან იწყებს მუშაობას.მაპატიეთ,მაგრამ მანამდე

შენს თვალებში ვხედავ სამყაროს [1]

აუ ლიზი მოდი აქ - ვუთხარი ჩემი მეზობლის 5 წლის ბავშვს რომელიც ცოტახნით დამიტოვეს და ლამის გავგიჟდი გადამიყვანა ამ ბავშვა ჭკუიდან -არა - იცინოდა ის -ლიზი არგეცოდები? - დავიჭყანე და გავეკიდე მერე კი იატაკზე გავიშხლართე სახეზე ხელები მივიფარე და

არ ვარ ანგელოზი,მაგრამ არც ეს ცხოვრებაა სამოთხე (2)

ახალი წელია და ძალიან მიხარია,დილიდან ამაღლებულ განწყობაზე ვარ და ერთ ადგილას ვერ ვჩერდები.ხან სახლში ვარ,ხან ოთოსთან და ხან ახალ შეუღლებულ წყვილთან (სანდრო და თათუკა).შევთანხმდით,რომ დილით ექვსი საათისთვის ყველანი ჩემთან მოვიდოდა.მეც ამით ბედნიერი

Ты Мой Космос(თავი1)

-გოგო რას შვრები?-აუ რავი მაკო ველოდები ძალიან ვნერვიულობ 1წელია არ მინახავს და არ ვიცი რა უნდა ვქნა რა ვუთხრა...ძალიან დაბნეული ვარ. -გოგო არ გამაგიჟო მთელი წელი გამზადებდი ამ დღისთვის და რო ჩაფლავდე მოგკლავ გპირდები!გამიბრაზდა მაკო

ემილის დღიურები (თავი 1)

თითქოს ნიუ-იორკის ჰაერი სრულიად განსხვავებულია, გაჟღენთილი თავისუფლებითა და ბედნიერებით, ყოველი წამით ვტკბებოდი რომელიც ახალი ცხოვრების დაწყებამ მომცა. მოსაღამოვდა. მე კი ისევ ცენტრალ პარკში ვიყავი და მარტოდმარტო შევყურებდი მზის

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (9)

დაღლილი კი მეც დადუს მივუწექი ისიც თითქოს იგრძნო და მაშინვე ჩამეხუტა. ვოღაც მკოცნიდა და მეფერებოდა გამეღვიძა და ჩემი გოგო ყოფილა -გავიღვიძე დუუ როგორ მომენატრე კოცნა და ფერება დავუწყე იმხელას ვიცინოფით ბებო შემოგვივარდა ჩუმათ იყავით ბიჭებს სძინავთო

_ვერ გვიცანი გოგო?! (11) (მოჩვენებითი სიმშვიდე და მოახლოვებული

_ვერ გვიცანი გოგო?! (11) (მოჩვენებითი სიმშვიდე და მოახლოვებული ბედნიერება) _მგონი გავგიჟდი-კეფაზე ხელი ნერვიულად მოსიბა იოანემ -ვინ არის ლილე?-ბოლოს უხეშად ცაილაპარაკა დემეტრემ და ხმამარლა დააყოლა_მიპასუხეთ.. _სვანეთში გავიცანით რა..მისი ოჯახის

დედის სურნელი (სრულად)

როგორც გაზაფხული იწყება მარტით ისე თითეული ჩვენგანის სიცოცხლე იწყება დედით. დედა ყველაზე თბილი,ყველაზე ტკბილი სიტყვაა რაც კი ოდესმე წარმოუთქვიათ ჩვენს ბაგეებს.ქალი რომელიც ცხრა თვე მუცლით გვატარებს,ერთი წელი ხელით და მთელი ცხოვრება გულით ეს მხოლოდ

ნაყიდი ბედნიერება სრულიად

სამზარეულოდან საშინელი ლეწვის ხმა გამოდიოდა -მომაშორეთ ეს ქალი აქედან თორემ შემომაკვდება(მთელი ხმით ყვიროდა მამაკაცი) -იცოდე მაინც არ გაგეყრები,,შენ ჩემი ქმარი ხარ(არ თმობდა თავის პოზიციებს ქალი) -რომელ ცოლ-ქმრობაზე მელაპარაკები შენ სრულ ჭკუაზე თუ