დამნაშავე თუ მსხვერპლი?!{თავი4}

მარიამმა კარში მდგომი მიშო რომ დაინახა არანაირი რეაქცია არ ქონია,უბრალოდ იდგა გახევებული ორივე კარებში,მიშომ მარიამი ასეთ ფორმაში რომ დაინახა რა აღარ იფიქრა,ნაბიჯს არც ერთი დგამდა,ბოლოს მიშო წავიდა წინ და მარიამი გულში ჩაიკრა,თმაზე ხელს უსმევდა და

...გამაღვიძე მე სხვა პლანეტაზე

და მე ვარ ვინმე გამოგონილი კაცი, ვით მგლოვიარე პერსონაჟი და მიგონებს ღმერთი, რამეთუ აღთქმა აღსრულდეს, მე კი ისევ განვაგრძობ ტანჯვას, რომელიც გაურკვეველი მიზეზით მიპყრობს და ამ ესეოდენ მშვენიერებას, სიმახინჯედ წარმომიდგენს. უზენაესმა სახელიც კი არ

აღარ დაბრუნდე რაა...(5თავი)

აი ძლივს მოიზლანენ ბავშვები მეკიდე მატრუალეს და მატრუალეს ამ კუხნაში უყვართ ჩემი გაკეთებული რაღაცეები მაგათი საფირმო ფრაზა :დ ქალის რა მოგაზსენოთ მაგრამ ელისაბეთი ვიცით ჩვენ ქუხნიაში და თან ქუხნიაში ვაი რა ეშველებათ გააკეთე ყველაფერი სასმელიც

ბედისწერის ძალა(თავი 9)

ტვინში სისხლი ამიდუღდა, უცებ ისე სწრაფად დაიწყო გულმა ძგერა რომ მეგონა ყველას ესმოდა მისი ხმა ჩემს გარშემო.ყველაფერს შავი ფარდა ჩამოეფარა:წარსულს, აწმყოს და მომავალს.მეგონა რომ რაღაც მომესმა ამიტომ ერთ ადგილას გავშეშედი და მოუთმენლად ველოდებოდი

სექსუალური ფეხბურთელი (9)

საბოლოოდ მაინც დამითანხმეს გეგმაზე რომელიც გიორგის დაბადების დღეზე უდნა განხორციელებულიყო, უკვე გვიანდებოდა რაღაცნაირად დაღლილი ვიყავი და ადრე დავიძნე გოგონებმაც ადრე დაიძნეს. ღამე ტკბილად მეძინა და თან სიზმრები ლუკას უკავშირდებოდა მის ბალიშს

უცნობი სარკეში //10//

გიორგობას გილოცავთ!გაინტერესებთ რა მოხვდაა ამის შემდეგ მათ ცხოვრებაში? ორი განადგურებული და ძალაგამოცლილი ადამიანი ცდილობდა როგორმე ცხოვრება გაეგრძელებიაათ. სანდრო ყველანაირად ცდილობდა ლილეს ნახვას, ლილე სახლში დაბრუნდა და გადაწყვიტა მამისთვის

მთვრალი კოცნები -1-

ოფისის კართან რამოდენიმე წამით შევჩერდი, ღრმად ჩავისუნთქე და ფრთხილად დავაკაკუნე ჩემი უფროსის კარზე. _მობრძანდით!_ მომესმა მისი მკაცრი ხმა და მეც კანკალით შევაბიჯე მის კაბინეტში. _ბატონო მირიან, რაღაც მინდა გთხოვოთ…ოფლიან შუბლზე ხელი გადავისვი და

Fight for Love... (9 თავი)

- ბილეთი? - ჰო - და უკან წამოსასვლელი ? - არამგონია დავბრუნდე. იქ ვიცხოვრებ. თქვენ ჩამოხვალთ და მნახავთ ხოლმე.2 წელი გავიდა და ყველაფერი ისეა რომ ამაზე ვერცკი იოცნებებდნენ. ალექსანდრე, გიორგი, ქეთი და თამო სულ ერთად არიან. გოგონები პირველი კურსის

ზაფხულის არდადეგები (9)

გამოვედი სახლიდან და ტაქსი გავაჩერე. მაშინვე ლილეს სახლში მივედი. ყველა იქ დამხვდა ლილეს და ლუკს გარდა. დანარჩენები ჩხუბობდნენ -სად წავიდა ეგ ქალბატონი ჰა?-მთელ ხმაზე იყვირა საბამ-ეხლავე დაურეკეთ ორივეს -არ იღებს ტო (სანდრო) -სად გაიპარნენ ასე

გამჭირვალე თვალები (სრულიად)

ოხ სიყვარულო რა ხარო... ჩაითრევ ყველას. ზოგს ძალიან დიდ ბედნიერებას ანიჭებ. ზოგსაც ისე აუბედურებ სიკვდილის პირას მიგყავს. რატომ ხდება ასე? არ შეგიძლია ისე გააკეთო, რომ ყველას ერთნაირად გადაუნაწილო ყველაფერი? მაგრამ,როგორც ჩანს არა! -ლან, წამო რა,