თუ კი დაბრუნება გიწერია.... (თავი5)

........ ბავშვთა სახლში ტკბილეულით და სხვადასხვა სასუსნავებით დატვირთული მივიდა.. როგორც უწინ, ახლაც პირველი ნინა შეეგება, ბელამ გაუღიმა, ხელში აიტაცა და ჩაკოცნა.. - ბუშტო, არ მოგრნატრეე? - ჰკითხა პატარას და დასვა - კი ბელუშ, ჯალიან - დაიჩლიფინა

შეშლილი სიყვარული (თავი პირველი)

ახლა საკუთარ თავზეც ბრაზობდა რომ გოგოს ასე უხეშად ელაპარაკა ბოლოსდაბოლოს ამდენხნიანი მეგობრობა აკავშირებდათ ერთმანეთთან. თანაც ნინე და ლილე ორივე სიცოცხლეზე მეტად უყვარდა. მითუმეტეს რომ ბიჭს არც დედმამიშვილი ყავდა და არც ოჯახი მათ გარდა ვინაიდან

სიყვარული თუ შურისძიება?(მეორე თავი)

იმიტომ რომ მე არ მაქვს ვინმეს შეყვარების უფლება, მე ვერავის შევიყვარებ იმიტომ რომ მაგ შემთხვევაში უფრო მნიშვნელვანს დავკარგავ -სულისკვეთებას, რომელიც ახლა გამაჩნია. ასე რომ ირაკლი ცაბაძე გაქრი ჩემი ცხოვრებიდან და საერთოდ დამივიწყე.

თუნდაც შემთხვევით (3)

დილით საშინელი კაკუნის ხმა გავიგე...არა კარის ჩამოღება და იქვე ახლოს მისი მიყუდება უფრო სწორი ნათქვამია...თვალები ძლივს გავახილე...ვიცოდი ეს ჩემი დეგენერატი დაქალი უნდა ყოფილიყო მაგრამ რა უბედურებაა ამ დილაადრიან

Fight for Love... (4 თავი)

-კაი წამო შევიდეთ რაღაც უნდა განახო- სად შევიდეთ? რა უნდა მანახო?- წამო წამო დანახავ - მითხრადა ხელი ჩამკიდა რაღაც პატარა ჩაბნელებულ სახლს მივუახლოვდით. შევედით თუ არა მაშინვე შუქი აინთო და ტაშის ხმა გაისმა. ხალხი ერთ ადგილას

დაბრუნება!{თავი5}

მთელი მონდომებით კოცნიდა თორნიკე,მარიამს კი პირველი კოცნა მოპარა,გამოუცდელი მარიამის აყვა კოცნაში,სურვილი იმდენად დიდი იყო ვერ შეეწინააღმდეგა...ბოლოს თვითონ მოსცილა გააფთრებული და სახეში ერთი უთავაზა. -მეორე ეგეთი რამე აღარ გაბედო. -რავიცი

შემოდგომის ფერი(3)

-მომეცი-აიღე-ხელი გავუწოდე მაგრამ მეორე ხელში გადაიტანა და ზემოთ აწია,ისე გავნერვიულდი თვალებიდან ნაპერწკლებს ვყრიდი,არვიცოდი რამექნა,ქუსლიანები გავიხადე და იმმანქანას ვესროლე რომელზეც დანარჩენები იყვნენ მიყუდებულები.

ქალაქელი პრინცესა (1 თავი)

-თაია მზად ხარ? -დედა, გთხოვ იქ არ გამიშვა, ჩემი ბრალი არ იყო. გთხოვ დედა, რასაც მეტყვი ყველაფერს გავაკეთებ. -გეყოფა თაია, ისე ნუ იქცევი თითქოს მოსაკლავად გგზავნიდე, საკმარისია სწრაფად მანქანაში. დედა ჩემს მიმართ ასეთი მკაცრი არასოდეს ყოფილა,

ქაოსი. #8

-რაებს ამტვრევ? -ოთახში ემა შემოვიდა, გაოცებული სახით. -შენ კარებზე დაკაკუნება არ გასწავლეს? -ვუთხარი უხეშად და კედლისკენ გასაქანებელი სურათის ცარიელი ჩარჩო უკან დავაბრუნე. -მომისმინე, პრინცესა, ჩემს სახლში სადაც მინდა და როგორც მინდა ისე

ჰეი ქაჯო ჩემი ხარ!!!(4,5)

? <მეორე დღისით თავში ჩარტყმა ვიგრძენი გავახილე თვალები და სანდრო იყო – ეე ურჩხულო რაგინდა – ქაჯო დაგავიწყდა რო უნდა წაგიყვანო სადღაც –გადი და გამმოვალ 20 წუთში – რა 20 წუთში 10 წუთში დაბლა იყავი თორე შემოვალ და წაგიყვან გაუმზადებელს