ქაღალდის ჭიქა (თავი ოთხი)

თოვლივით თეთრ კედლებზე სიმეტრიულად ეკიდა მათი სურათები. ერთი შეხედვით თითქოს ექვსი სრულებით განსხვავებული სამყარო ჰქონდათ შექმნილი, მაგრამ თუ დაუკვირდებოდა ადამიანი, დაინახავდა, რომ ეს უცნაური ნახატები ერთმანეთში მეორდებოდა.

სადგური N 6 (თავი 3)

დღეს სანადიროდ მივდივართ!_ მიპასუხა მან ეშმაკურად. და მეც უნებურად ტყისკენ გამექცა თვალი. ნუთუ დღეს ტყეში შევიდოდით?! იმ იდუმალ გასუდრულ ტყეში? გამაკანკალა უცნაურად. ვამპირს გავხედე უჩუმრად. მორზე იჯდა და სულ ოდნავ იღიმებოდა, ისე თითქოს მისთვის

Haunting Adeline თავი 2

თორემ შეიძლება, ორმოცდაათზე მეტი მოწმის თვალწინ — პირდაპირ აქედან არ წავიყვანე. არაუშავს. ახლა ვეღარ დააღწევს თავს ჩემგან. პატარა თაგვი ვიპოვე. და ახლა, სანამ მახეში არ გავაბავ — არ გავჩერდები.

სარკევ სარკევ მითხარი (თავი სამი)

თვალდაქაჩული ჩავცქეროდი მქუხარე მდინარეს და ვერაფრით ვახერხებდი კივილს. სამყარო თავბრუსდამხვევი სისწრაფით ტრიალებდა და მეც უცნაურ სიმსუბუქეს ვგრძნობდი. როგორ გამუქდა და გაბლანტდა სიმწვანე არ გამიგია და მერე უეცრად ჩამოწვა მხსნელი, მშვიდი სიბნელე....

ქაღალდის ჭიქა (თავი სამი)

კოლოფი ფრთხილად დადო რუმიმ და მუხლებზე წამოიწია. კიდევ ერთხელ სურდა ენახა, უნდა კიდევ ერთხელ დარწმუნებულიყო, რომ არაფერი მოელანდა. ნელა_ ნელა დახარა თავი და სცადა მისთვის თვალებში ჩაეხედა.

კომენტარის გარეშე (თავი 8) 18+

_შემიძლია ამის გაკეთება შენთვის._ყბიდან ხელი მის მაჯაზე გადაიტანა და ძლიერად, ალბათ ჩალურჯებამდე მოუჭირა._დაგანახებ, როგორ გავხდები ყველაფერი, რასაც წარმოიდგენდი – ყველა კოშმარი, ყოველი ბნელი ფანტაზია. ვიქნები კაცი, რომელიც ისე დაგანგრევს, რომ

Haunting Adeline პროლოგი + თავი1

ვითომ ხედავს, რაც ტანზე მაცვია? მხოლოდ თხელი მაისური, რომელიც სხეულზე მეკვრის და მკერდი აშკარად მიჩანს? ან ეს შორტები, რომლებიც ძლივს ფარავენ უკანალს? მოსწონს, რასაც ხედავს? რა თქმა უნდა, მოსწონს.

სადგური ნომერი ექვსი (თავი ორი)

რაც არ უნდა იყოს, მარტო ამადაც ღირს ეს სახლი, რომ ამ ცაზე უამრავი ვარსკვლავი მოსჩანს._ ცას უყურებდა ვამპირი. ყველამ ცას ავხედეთ. სიმართლეს ამბობდა, ქალაქის სინათლეებიდან შორს ცა ისეთი გულახდილი და გულწრფელი იყო, რომ გულის გულში გადამალულ წითლად

ნოსტალგია

ისევ ვათენებ ღამეს, ისევ მადარდებს ფიქრი რამდენი ხანია გიცდი... რამდენი ხანია გიცდი....

• • •

უკვე ყველაფერი სულ ერთია, გულში ცეცხლიც ვეღარ დამინთია,