აკრძალული! (4)

მეტის მოთმენა აღარ შეეძლო,მაისური გადაიძრო ამაზე სულ გავგიჟდი,მისი დაკუნთული და ნავარჯიშები მუქი სხეული სასწაული იყო,საოცრად მაგიჟებდა,სურვილით ვიწვოდი,თუმცა არ მეხებოდა,ხელი დავუსვი სხეულზე და გააკანკალა,გაეცინა და მაისური გადამაძრო

რა იქნებოდა თუ...(2თავი)

თვალი უცხო გარემოში გავახილე,მდიდრული ოთახი და შესაფერისი ავეჯი ლამაზათ ეხამებოდა ღია ცისფრად შეღებილ კედლებს.ოდნავ თავბრუსხვევას და ძლიერ ტკივილს ვგრძნობდი თავის არეში.მალევე გავიაზრე,რაც ხდებოდა და გავაანალიზე,რომ მომიტაცეს.

მაგიაზე შეყვარებული 12

მეზობლები ინტერესით მათვალიერებდნენ, თუმცა ნაკლებად მაღელვებდა ჭორიკანა მეზობლების არსებობა... ნივთები თანამშრომლებმა დაცალეს და ბინაში აიტანეს, ახლა მხოლოდ დალაგებაღა დარჩა. - აბა რაში მოგეხმარო? ენერგიულად მკითხა მამამ. - არაფერში მა არაფერია

მოდი

მოდი ნუღარ შეგვაშინებს მტერი, რომ არ გახდეს მარტოობა სენი და ნუ მეტყვი, რომ გედება მტვერი, რადგან ბედი მეფიქრება შენი!

"ცხოვრების მწვანე თვალება საჩუქარი"(თავი2)

მე გაშეშებული ვიდექი მანამ სანამ მანქანა ჩემ თვალთა ხედვას არ მოეფარა. ჩემი ბინისკენ მიმავალი კიბები ძალიან სწრაფად ავირბინე , კარი საგულდაგულოდ ჩავკეტე და სააბაზანოში შევვარდი , რათა ის ჭუჭყი მომეშორებინა , რომელიც დღეს იმ უცნობი მამაკაცის ხელებმა

დასაწყისი და დასასრული

ყველაფერს აქვს დასაწყისი და დასასრული-სიყვარულსაც და სიძულვილსაც, ბედნიერებასაც და უბედურებასაც, სიცოცხლესაც და სიკვდილსაც, დიახ სიკვდილსაც. თუმცა ეს ყველაფერი ისეა ერთმანეთზე აწყობილი, რომ გვიჭირს ვთქვათ სად დაიწყო და სად დამთავრდა, რა დაიწყო და რა

რა არის მუსიკა შენთვის?

ადამიანი ყოველთვის მიისწრაფვის რთულისკენ და ყურადღებიდან რჩება მარტივი საკითხები, რომლებსაც მნიშვნელოვნად არასდროს თვლის. ყოველთვის ვცდილობთ ვიხმაროთ მაღალფარდოვანი სიტყვები, ვცდილობთ ისინი ვიყოთ, ვინც სინამდვილეში არ ვართ..

მიყვარხარ... თავი 3

ვგრძნობდი,დათოს სიახლოვეს სიზმარშიც კი ვგრძნობდი, მგონი მომეჩვენა რომ ვიგაცამ მითხრა მიყვარხარო, თვალები ნელ-ნელა გავახილე და არემარე მოვათვალიერე ალბად ეს ჩემი ანტაზიის ნაწილი იყო, მოვინდომე გოგომ რომ დათოს შევყვარებოდი, მაგრამ ისევ ჩემი ძმა

მიზანდასახული 5

* ანას გერმანიაში წასვლიდან 2 თვეში* - როგორ ხარ ნიკუშ? ისევ ელოდები ანას? - ჰკითხა თათიამ და თანაგრძნობის თვალებით გახედა ნიკას - დაველოდები აბა სად წავალ... მაგრამ ისეთი რა გავაკეთე რომ ანა აღარ მელაპარაკება? ძალიან გაურბის ჩემთან კონტაქტს! -

შენ ჩემი გახდები?! (თავი 26)

მისი სიტყვები გაახსენდა,“ისე,მაკოცე მინდა მკვდარსაც მდაგავდეს შენი ლავასავით ცხელი ტუჩები“ თავი გადააქნია და ამოისლუკუნა. -ბოლოჯერ გაკოცებ! ბოლოჯერ შევეხები შენს ტუჩებს,ტუჩებს რომლებმაც გზა ამირიეს და ცხოვრებას აზრი შეძინეს. ქალის ტუჩებს ლოთივით