ისევ ტვილდიანი... (4)

ვერის უბანი გამაყრუებელმა ღრიალმა მოიცვა სახლიდან გიჟივით გამოვვარდით და კიბეებზე დავეშვით საბა 3 კიბეს ერთად ახტებოდა რაც უფრო ვუახლოვდებოდით სადარბაზოს მით უფრო ძლიერდებოდა ღრიალის ხმა გიორგის ხმა იყო დაჭრილი ცხოველივით ბღაოდა

შვიდი მილიარდი სახიდან მხოლოდ შენია ჩემი ფავორიტი (მეორე თავი)

-ვაიმე მახსოვდა შენ თავს ვფიცავარ მახსოვდა, მაგრამ უცბად დამავიწყდა რა გილოცავ ჩემო სიცოცხლე ყველაფერს კარგს გისურვებ გკოცნი ბევრს. -მაინც უნამუსო ხარ როგორ დაგავიწყდა გოგო? ქეთამ შემჭამა გადაიხადეო თვითონ შეარჩია რაღაც კლუბი და შენ იასნაა უნდა

ჩემი დასტოინი ბიჭი (თავი 6)

დილით,როგორც კი ავდექი ჩემ დას დავურეკე: -ანუშკ,როგორ ხარ? -ოჰო ,თვით ლიზა ყიფიანს გავახსენდი,რაპატივია. -ხოდა დააფასე-ვუთხარი და გადავიკისკისე.

მამიკოს ფულებით განებივრებული გოგონა.. 6

-მივდივარ.. - მოესმა სანდროს ხმა.. -სად? - ტკივილი და სევდა იმჩნეოდა მის ხმაში.. -არ ვიცი.. იქ სადაც არავინ შემაწუხებს.. ან შეგვაწუხებს.. წამომყვები? - ხელი გაუწოდა.. -წამოგყვები! - ჩაილაპარაკა მტკიცედ და ხელი ჩაკიდა მის ხელს..

სასურველი ხიზანი (23-24)

საუბარი დასრულებული არ ჰქონდა, რომ თორნიკეს მდივანი შეცუნცულდა მასთან _​თამთა მართლა ირაკლიმ გამოგიგზავნა? _​მოაღწია ხმამ უკვე – გაეცინა თამთას _​ხმაამ? მთელი სამსახური ამაზე ლაპარაკობს!

ის... ნაწილი 3

არ მახსოვს როგორ შევედი საძინებელში, ყავის ჭიქა არ იდგა საწოლთან , გავიყინე ერთ ადგილას ისევ სამზარეულოში შევბრუნდი და რა ჯიუტად მიყურებდა ფინჯანი სამზარეულოდან

ფრეზია და კედარი (დასასრული)

2 თვით ადრე. თითქოს ყველაფერი ერთბაშად მოხდა... ლექციების შემდეგ სახლში მეუღლემ წამომიყვანა. თურმე შინ რა სიურპრიზი გველოდა! მისაღებში რომ შევედით მხიარულები, ჩახუტებულები, იქ ლალისთან მოსაუბრე ფერფლისფერთმიანი ქალი დაგვხვდა. –ნაძია? შტო ტი ზდეს

13 თვე (2)

-სად მიიპარები ლამაზო?- საზიზღარი ხმით უთხრა ბიჭმა. -თუ შეიძლება გამატარეთ,-ზრდილობიანად უთხრა სესილიამ და ახლა მარცხნივ გაიწია. ამ ბიჭმაც იგივე გააკეთა და ხელები გაშალა. -აბა, აბა! ეგეთები არ გვინდა. ცოტა დავილაპარაკოთ, გავიცნოთ ერთმანეთი. ჩვენ არ

დროა, დასრულდეს...

დროა, დასრულდეს ის რასაც თქვენთვის ჰქვია სიცოცხლე.. დროა, დაიწყოს უკვდავების ჩრდილთან თამაში, ბავშვობის შემდეგ მისი სული ვეღარ იცოცხლებს, ვინც გაზრდილია ოცნებების ფერთა გამაში. დრო გადიოდა... ვით მეწამული სისხლი ყანაში, ისე მოედო მინდვრად ჯეჯილს

ახდენილი ოცნებები(5)

თამინა ანაბელის მოსვლამდე სახლს ალაგებდა და გაახსენდა რომ ორ კვირასში მას დაბადების დღე აქვს.მან დაიწყო ფიქრი თუ რა ეჩუქებინა მისთვის,თან გაახსენდა რომ წინა წელს ანაბელის დაბადების დღე სახლში აღნიშნეს და გადაწყვიტა ამჯერად სადმე გასულიყვნენ თან მისი