მოსამსახურის ქალიშვილი.[6]

ყველაფერი მშვიდად მიდიოდა,ერთობოდნენ სტუმრები,მიირთმევდნენ საკმაოდ ძვირადღირებულ ღვინოს,არაყსა თუ ვისკს,მიირთმევდნენ უგემრიელეს საჭმლებს,მოლაპარაკებასაც აწარმოებდა როგორც ჩანს უფროსი ერისთავი,ლუკას კი წამითაც არ ცილდებოდა გვერდიდან ლანა,რაზეც უფრო

"შემიყვარდი, ძალიან შემიყვარდი" (თავი2)

ტელეფონი გავუთიშე და ავდექი. კარადა გამოვაღე. ჯიმსის მაღალწელიანი შარვალი, თეთრი პერანგი და ლურჯი კედები გადმოვიღე, ჩავიცვი და გიგის დავუკაკუნე კარზე. -გიგი გღვიძავს? -ჰო, შემოდი.

ავტო მრბოლელი (5)

მისკენ შევტრიალდი,მიღიმოდა"ნეტა რა აცინებ"გავიფიქრე და თვალები გადავატრიალე -როგორხარ ბელს ? -სახელი გაგიგია,თქვი რაგინდა და გაქრი -იმას გეტყვი რაცმინდა და გაქრობით ვერგავქრები ვაიმე ეს ირონია ღიმილი ვერვიტან თუ ვიტან ზაჩოტ ამას არაქ მნიშვნელობა

ოდესმე გყვარებია? (1)

ნათქვამი. ჩემს პრაქტიკაში ასეთი რამ ჯერ არ მახსოვს. კითხვის ნიშნიანი თვალებით ვუყურებდი. - ხო შინ საცოდავო, მომბეზრდი. - კარგი. - მშვიდად ვუთხარი. ლიდას ასეთ მობყრობას მიჩვეული ვიყავი, უკვე პროტესტის გრძნობაც აღარ მიჩნდებოდა. ლინდა ჩვენი სკოლის

რბოლა და სიყვარული

გამარჯობა, მე ვიკა იაშვილი ვარ 17 წლის.საშუალო სიმაღლის, შავგვრემანი, მუქი მწვანე თვალებით.მყავს ნახევარძმა ლუკა იაშვილი, ჩემი არაბიოლოგიური და ნატა წერეთელი, რომელიც ჩემი საუკეთესო მეგობარია, ოჯახის წევრად მიმაჩნია და მყავს მამა გოგა იაშვილი.დედა

ფრეზია და კედარი (გაგრძელება 8)

ილიამ რომ შემომთავაზა მიგაცილებო, წინააღმდეგობა აღარ გამიწევია. ხელჩაკიდებული მიმიყვანა სახლის კარამდე. ვნებიანად მაკოცა და საღამოს გნახავო დამიბარა. წინა ღამეს ნაჩუქარი ვარდი უცებ ძალიან ძვირფასი გახდა.

მორჯულება 5 თავი

ლევანი იყო ისეთი ადამიანი რომელიც მუდამ გოგოების ყურადღების ცენტრში იყო და ყველა გოგო მისი გულის მოგებას ცდილობდა..არასოდეს ქონდა ვინმესთვის სახვეწნი,როცა მოინდომებდა ნებისმიერი გოგო ლევანის იყო ან ვინ ეტყოდა უარს უსიმპატიურეს,ეშხიან

მაგიაზე შეყვარებული 6

მელაპარაკებოდა და თან უზარმაზარ დერეფანში წინ მიმიძღვოდა. უამრავი ოთახის კარი ჩავიარეთ და ბოლოს მთლიანად ჩაბნელებულ დერეფნის ბოლოს მყოფ კარს მივადექით, ჩემმა მასპინძელმა მოსასხამის ჯიბიდან გასაღები ამოიღო, კარს მოარგო, გააღო და შიგნით შემიძღვა.

ტრიუმფალურ თაღის წინ

კალვადოსის სურნელი დაბარბაცებს გარშემო, და ბურანში წასული, გეძებს, თვალი სადა ხარ? პარიზული კლუბები თუ არ არის საჩემო, აკრძალული ხილივით ღამის კლუბში რადა ხარ.

- მისტერ უჟმურო ოდესმე იცინით? (5)

მათე დილით ადრე ავდექი, ვივარჯიშე, მერე მოვემზადე და ლიზასაც ვეთამაშე.. სამსახურში წასვლას არ ვჩქარობდი