ეს ჩემი ქალაქია და აქ აღარაფერია ჩემი

ეს ჩემი ქალაქია და აქ არაფერია ჩემი. ვდგავარ და ლექსებს ღერებზე ვყიდი, იქ სადაც არ ეწევიან, იქ სადაც ზუსტად იციან, რომ მოწევა კლავს. არ მჯერა სახურავების, ხიდების, ღრუბლების, საიდანაც არავინ გადმომხტარა. არც მდინარეების, ზღვების, ოკეანეების,

მადლობა უცნობ ქურდს..ლამაზი love story სთვის (6)

-შენ სავადმყოფოში არ უნდა იყო??? -ვეღარ გავჩერდი,კიდევ ერთხელ გიხდი მადლობას ჩემი გადარჩენისთვის. -მადლობა არაა საჭირო.. -ანნ შენ რა ნასვამი ხარ?მკითხა ტატომ -ცოტა დავლიე ,რა იყოო? -არაფერი არ მინდა მარტო იყო ,აქ თან ნასვამი -აუფფ არ გვინდა ეს

არასოდეს თქვა არასოდეს (თავი4)

რაჭაში გამგზავრებას სულმოუთქმენლად ველოდებოდი წინაღამეც ისე გაიწელა,დედაც ძალიან ნერვიულობდა პირველად მიშვებდა ამდენი ხნით ქალაქგარეთ.ცხადია ნებისმიერი დედა ნერვიულობს თავის შვილზე განსაკუთრებით მაშინ როდესაც მან მარტომ გამზარდა დიახ და ერთი წუთითაც

ბაუნტის ვალი [9 დასასრული]

რამდენიმე საათში ყველა ერთად არჩევდა კაბას, ხუთეული რასაკვირველია. დიდი კაბა უნდოდა ანის, გაშლილი, თუმცა არა ზედმეტად ფუშფუშა და გადატვირთული. თუმცა ანის კაბაზე უფრო რთული, სალომეს და ლილეს კაბების შერჩევა აღმოჩნდა.

სექსუალური ბოსი! [6]

–არ მომწონს– ამბობს ნიას. კატერინას ქალთევზის ფორმის კაბა აცვია, მაქაქმენაბიანი, მკერდთან ღრმა ჭრილით– არ შეუძლება უფრო მდიდრული კაბა ნახოთ, მაქამებით, უმკლავო, მკერდს ქვემოდან გაშვებული?– კონსულტანთთან თხოვნით მიდის და დაღლილი იმასაც ვერ

დასახული ბედნიერება (თავი1)

შავი თმა უსწორმასწოროდ მქონდა მხრებზე დაყრილი. ნაცრისფერი თვალები უფრო გამფართოებოდა. ამრეზით დავხედე პარკში ჩადებულ ჩემს პერანგს, რომელსაც შესანიშნავად ეტყობოდა ყავის კვალი. თავი დავხარე და მზერა პარკიდან ჩემს მაისურზე გადმოვიტანე. შავი საკმაოდ

სიყვარულის ძალა (4 თავი)

-გუშინ სახლში მომიყვანე, დღეს სახლთან დამხვდი, ყოველ დილაას შენი შეტყობინება მაღვიძებს. მგონი ზედმეტია უკვე, შენ ასე არ ფიქრობ? -რატომ არის ზედმეტი?-დაიბნა. -იმიტომ, რომ 2 დღეა რაც გიცნობ. მეგობრებიც კი არ ვართ. -არც მინდა რომ მეგობრები

სიყვარულის ნაყოფი ის..

სიყვარულის ნაყოფი იყო იესოც, აქედან დავიწყოთ ყველაფერი. სულ რომ არაფერი ღმერთს ყვარებია. საერთოდ, ღმერთი რომ მოგანიჭებს ამ გრძნობას, აღარც უნდა გაიხედო წინ ან უკან, რადგან მადლიერი უნდა იყო ასეთი გრძნობა შენ რომ მოგენიჭა და უფალს გაუტოლდი. რა

ფარულავას მარიამი 2

- მადლობა- გაუღიმა და მაზე ერთი თავით მაღალს ახედა.- არაფერს- იგარეტის კვამლს ამოაყოლა სიტყვები სანდრომ.- ხვალამდე..- დაემშვიდობა და წასვლას აპირებდა .- მარიამ- კორპუსამდე მისული გააჩერა სანდრომ მიუახლოვდა და ჩაეხუტა, ფრთხილად აკოცა

არ შემიძლია,ვერ გელევი ( 16 )

-და ახლა თათო?-სვლა შევანელე და გზიდად გადავედი,მანქანა გავაჩერე ა მისკენ შევბრუნდი. -რა ახლა?-თითქოს ჩემმა ხმამ რეალობაში დააბრუნა. -ახლა რას გრძნობ?გიყვარს?-მთელი სხეულით მისკენ შევბრუნდი. -ახლა?-წამით დაფიქრდა-არ ვიცი,არაფერი ვიცი. -თათო....