მოულოდნელი...(პირველი თავი)

ბედნიერება სწორედ ეს არის.სხვა ბედნიერება არ ვიცი მე , სხვა ბედნიერებას არ ვიცნობ.ჩემი ცხოვრების ნაწილი .გული,რომ ვეღარ ფეთქავს,როდესაც მისგან შორს ხარ და მისკენ მიილტვის სხეული... მხოლოდ მისი სიყვარული მაძლევდა სიცოცხლის აზრს ,ვიცოდი მალე

სკოლის მერხიდან ერთად (სრულად)

მინდა ვთქვა,რომ ერთი ადამიანი მუდამ ჩემს ფიქრებში ბუქსავატობდა,მაგრამ თავს არ ვაძლევდი მასზე ფიქრის ძალას.რაც მაღალ კლასში გადავდოდით,მით უფრო,ვანებებდი მასზე ფიქრს თავს..საქმე ის იყო,რომ ის ცუდად სწავლობდა,მერე კი სულ მიანება სკოლას თავი-სახეებს

აკრძალული უფრო გემრიელია 5

ალექსადნრემ თვალებში შემომხედა ჩემი სახე ხელებშ მოიქცია და შუბლზე ტუჩები მომადო. ცხელმა ჟრუანტელმა დამიარა, ერთიანად ავკანკლადი მისი შეხება იმდენად სასიამოვნო იყო რომ ალბათ არასდროს დამავიწყდება ის განცდები. მისი ცხელი სუნთქვა მთელს სხეულს მიწვავდა.

სევდიანი გიჟი (მარიამი)

სევდა დაგვყვება კაცობრიობას, მთვრალად ყოფნა კი შენი ნებაა, სახლში გაკითხავ, მაგრამ არ მხვდები, შენი ჰობი ჰო ცაში ფრენაა, თუ გსურს გაფრენა, ერთად გავფრინდეთ, ეს წუთისოფლის საიდუმლოა მთვარიან ღამით, შენში შეყუჟულს, რაც არ ილევა - შენი სითბოა.

აჩქარებული გულისცემა (თავი მეხუთე)

დამიანეს სახლი შედარებით დიდია მარიამის სახლთან. ორსართულიანია, პირცელ სართულზე მისაღებით,სამზარეულოთი ორი საძინებლით და ერთი სააბაზაბოთი ხოლო მეორე სართული მთლიანად 5 საძინებელს უკავია. მარიამმაც სწორედ სვანეთში გაიცნო დამიანე და რასაკვირველია

იცი, რატომღაც, მაინც მაშინებ

იცი, რატომღაც, მაინც მაშინებ, ხან დამაღონებ, ხანაც მაფიქრებ, რაღაც მაწუხებს, სათქმელს ვაპირებ... არა, გავჩუმდე, თოორემ დამცინებ.

უთხარი დედაშენს რომ.. შენ ახლა ჩემი ხარ (3)

- როგორ გვეგონა რომ მოგვდევდნენ - გაეცინა ეკას - კიდევ კარგი არაფერი იციან - სიცილით თქვა ლიზამ - ზუსტადაც რომ იციან - თვალი ჩავუკარი ლიზას.. ელეს ყავა გადასცდა სასულეში ჩემს ნათქვამზე.. - საიდან იცი შენ? - მკითხა ეკამ გამომცდელად..

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი XIX)

ცაში მწვრილ სხივებს რომ ფანტავდა,მისი სხივები კედრის წიწვებივით წვრილი იყო. ეს სხივები არ ათბობდნენ,უბრალოდ სხვანაირ ელფერს სძენდნენ ბუნების ბუნებრივ სილამაზეს. კაცი მზეს ფართოდ გახელილი თვალებითაც შეხედავდა. ვერცხლისფრად მიმოფანტულ მინდორს

უშენოდ ჰაერიც მეზედმეტება (8)

ღამის ოთხი საათი იქნებოდა კარზე ბრახუნის ხმა რომ გაისმა..ძალიან შემეშინდა..წამოვდექი,კარში გავიჭვრიტე და გიორგის წაშლილი სახე შემრჩა..კარი გამოვაღე და ლამის შიგნით გადმოვარდა გიორგი ისეთი ნასვამი იყო.. -ანო მითხარი რა,რომ ყველაფერი მომეჩვენა და შენ

ისევ შემიყვარე... თავი (26) ნაწილი (2)

ტაქსი გააჩერა და მძღოლს უთხრა სადაც უნდა მივეყვანე.გამიღიმა,ლოყაზე მაკოცა და კარები მოხურა,გამაფრთხილა რომ მიხვალ მომწერეო.მძღოლს ფული გადაუხადა,სად ქონდა ახლა ამს თაქსის ფული? თვითონ გადავხდიდი,გამეცინა.გამეცინა და ვიგრძენი როგორ მომიღიტინა გულში