Prince of the city(1)

სახელი_ტაისია გვარი_ონიანი. ასაკი_22 წლის. ოჯახი_დედა- მაია ლეხმანიუკი,მამა-გოგა ონიანი და კიდევ ერთი ჩემი "დონ ჰასკინიო" მისტერ ჩარლი. პროფესია_მხატვარი.

მედიცინა ეს ხომ ყველაფერია..

-არ მინდა რომ მომწონდეს ეს ყველაფერი მაბნევვს..თეომ ისევ სიცილი დაიწყო რომ მიხვდა რომ გავბრაზდი მომშორდა.. ოთახაში შევედი გამოსაცვლელად ფეხის ამპუტაციისთვის უნდა მოვმზადებულიყავი.

...ვერ გადავრჩები

ვერ გადავრჩები... დღეს ბოლო დღეა შენი აქ ყოფნის და შენი ჯვარი უფრო მძიმეა სხვა ჯვართა შორის, რომელიც ვზიდე. ვერ გადავრჩები, ვენებში სისხლი აღარ მაქვს თითქოს და აღარაფერს მე აღარ ვითხოვ, რასაც ვითხოვდი.

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი II)

-ვაიმე,შიგნით დემეტრეც არის-ტუჩზე იკბინა მამაკაცმა -უეჭველი რაღაც ცუდს იზამდნენ ისინი ერთად -რატომ არ მოსწონთ ერთმანეთი? -არ ვიცი კაკი,თითქოსდა მოჯადოებულები არიან -ღმერთო ჩემო,ელენა აქ არ არის-ნერვიულად დაიწყო ტუჩის კვნეტა -არც დემეტრე სჩანს -რა

თუ გაბედავ! 3

-ახლა უფრო გემრიელი იქნება შენი ტუჩები, წაეთრიე ნატა გელოდება... დაბნეული და გაოცებული მესხი ხმას ვერ იღებდა ბოლოს სიცილით წამოდგა ფეხზე და დამეწია. -ეჭვიანობ პატარავ! იქნებ პირველმა შენ დააგემოვნო ჩემი ტუჩები.

მიყვარხარ,გახსოვდეს ამას ვერ წაგართმევენ (9)

დილით თვალს ვახელ თუ არა თავზე ბიჭები გვადგანან,გიჟებივით მოგვშტერებიან,დაჩის მაიკის მკლავი ჩამოხეული აქვს გვერდით გიო და ვაჩე უდგათ.უცბად წამოვხტი ლეიბიდან -რა მოხდა რა დაგემართათ,რა გჭირს დაჩი იჩხუბეთ ხოო?(ანა)

I'm in love with my best friend [8]

-კაი კაი არაფერი - გაჩუმდა მაშინვე მერე მე დავემშვიდობე და უხალისოდ გავაგრძელე საქმის კეთება მაგრამ ყველაზე სახალისო და ყველაზე გასაოცარი დამთხვევა რაც კი ოდესმე მომხდარა ალბათ ის იყო რომ ის ჩემი შეთხული ზღაპარი

ისევ შემიყვარე... თავი (9) ნაწილი (2)

დილით ჩვეულებრივ წავედი უნივერსიტეტში,ლანა შემხვდა,მას ყველაფერი მოვუყევი და გამაფრთხილა რომ არც კი მეფიქრა შერიგებაზე,საზიზღარი სიტყვებით ლანძღა დანელია,ალბათ აკოს რომ მოესმინა შუაზე გაგლეჯდა ლანას.ვიცოდი რომ ლანა ცამდე მართალი იყო.

ქალბატონი ვეტერინარი - 7

ავალიანმა , რომ გაიგო ნანასგან " ოქროს ხელები აქვს გასინჯეო " ჯერ სახე დამანჭა , შემდეგ დაჯდა და თანმიმვდერობით ყველაფერი გასინჯა. ყბა გააქნია და ჩანგალი თეფშზე დადო.

ვიბლიანი (2)

კიდევ კაი ჯერ მხოლოდ სამუშაოს უნდა დავბრუნებულიყავი , ადვილიათქო ვერ ვიტყვი ნამდვილად არ არის.ყველას სხვადასხვა პრეტენზია აქვს. ზოგი კიდე ჩვენ ფარმაცევტებს გვაბრალებს ფასის მომატებას ,ვითომ რაიმეში ჩვენ ვიყოთ დამნაშავე.