სათნოების ორმოცდაათი ელფერი

მალევე იგრძნო ,რომ ვიღაცის ორი თვალი გაშეშებული შეჰყურებდნენ მის მოშიშვლებულ მხრებს.მიხვდა ვინც უნდა ყოფილიყო,ამიტომ თავის მეწყვილეს უფრო მიუახლოვდა .მეწყვილემა არ დააყოვნა და მის ტუჩებს დაეწაფა.საშინლად არ მოეწონა ეს ლეტიციას და მისი მკლავებიდან

დიახ, მე ის კრეტინი ვარ! - თავი II

_მაშო…_ისევ თვალებგაფართოებული მიყურებდა ნუცი._შენ იცი ეს ვინ არის?! _მირიან ალხაზოვი!_ბაგეებზე ღიმილი შემეპარა და მის გვერდით დავჯექი. _რა გაგიმართლა, რომ დედა და ბებო არ არიან სახლში!_თავი გააქნია. _10 წელი გავიდა…_ღრმად ჩავისუნთქე და თავი მივადე

გაწბილებული პირველი სიყვარული (2 თავი)

ორ საათში გაეღვიძა,ბიჭს ისევ მკვდარივით ეძინა.გოგომ თავი გაიშინაურა და შხაპი მიიღო,ზურას ხალათი მოიცვა,თავისი თანსაცმელი ტანსაცმელი გარეცხა,ნახევარი საათი რეცხავდა,ბოლოს გამათბობელთან ახლოს სკამზე მიფინა გასაშრობად.შემდეგ სამზარეულოში შევიდა ყავა

ნამდვილი სიყვარული .

არ მესმის რატომ არ ანიჭებენ არანაირ მნიშვნელობას სიტყვა "მიყვარხარ"ს...არ აქვს მნიშვნელობა ქალ-ვაჟურია ეს გრძნობა მეგობრული თუ დედმამიშვილური...სიყვარული საქციელით უნდა დაუმტკიცო საყვარელ ადამიანს...და თუ ის შენთვის მართლა რამეს წარმოადგენს

I'm in love with my best friend [5]

-იცი რა? მე ვფიქრობ ნაკვეთის ყიდვა აჯობებს ნახევარ თანხას მე გადავიხდი ნახევარს შენ და სახლი ავაშენოთ ერთი დიდი რამე კარგ ადგილას შენი გემოვნებით იქნება ყველაფერი მოწყობილი და გაკეთებული და მემგონი

ვნება აშლილნი მესამე ნაწილი სრულად

მე ხომ არ ვიცი როგორია მისი სიყვარული, მე ხომ არ ვიცი როგორია გყავდეს მამა, არც ის ვიცი როგორია როგორ გიშლის მამა ღამით სიარულს

მე მწამს (8)

სახლის კარი შევაღე. არავინ იყო. გამიხარდა, მარტო ყოფნა მინდოდა. ჩემს ოთახში შევედი და ბარგი ჩავალაგე. ისიც კი ვიფიქრე ნეტავ არ ამომელაგებინათქო. რიკი თავის ტანსაცმელს თავად

ფულზე გაცვლილი ბედნიერება (3)

ექვსი თვე გვაქვს პატარა წინ... ყოველ დილით თუ ესე დადნი ჩემ ხელებში აუცილებლად შეგიყვარდები აი ჩემი კი რა მოგახსენო ცხვირზე მაკოცა და სააბაზანოდან გავიდა...

ისევ შემიყვარე... თავი (6) ნაწილი (2)

დილით ბარგი და ნივთები ჩავალაგეთ და თბილისისკენ დავიძარით,დანელია ჩემს გვერდით იჯდა და ხმას არ იღებდა,ან რაღა უნდა ეთქვა,მგონი ამჯერად მართლა დავაჯერე რომ მის მიმართ არაფერს ვგრძნობდი,სამაგიეროს არ ვუხდიდი უბრალოდ ჩემი თავმოყვარეობა არ მაძლევდა ამის

ოცნების ქვეყანაში

-მე?!-გაიკვირვა მან..-არ მაქვს სახელი. -რა დაგიძახო? -რაც გინდა.. -არ ვიცი..მოვიფიქრებ.. -ჭკვიანი ხარ...ეს შეგიძლია,მერწმუნე.. -მე შენ ოცნებას დაგარქმევ.