ისევ შემიყვარე... თავი (6) ნაწილი (2)

დილით ბარგი და ნივთები ჩავალაგეთ და თბილისისკენ დავიძარით,დანელია ჩემს გვერდით იჯდა და ხმას არ იღებდა,ან რაღა უნდა ეთქვა,მგონი ამჯერად მართლა დავაჯერე რომ მის მიმართ არაფერს ვგრძნობდი,სამაგიეროს არ ვუხდიდი უბრალოდ ჩემი თავმოყვარეობა არ მაძლევდა ამის

ოცნების ქვეყანაში

-მე?!-გაიკვირვა მან..-არ მაქვს სახელი. -რა დაგიძახო? -რაც გინდა.. -არ ვიცი..მოვიფიქრებ.. -ჭკვიანი ხარ...ეს შეგიძლია,მერწმუნე.. -მე შენ ოცნებას დაგარქმევ.

რა საოცარია ეს სამყარო (6)

ხასიათ წამხდარი შევბეუნდი სახლში და კართან აყუდრბული მათე და სანდრო დავაიგნორე, თუმცა არ გაჭრა - აბა? - მკითხა მათემ და ცალი წარბი მაღლა ასწია - რა აბა? - ვითომ ვერ გავიგე - ის, რომ ლუკა მოგწონს - ეგრევე წამოიძახა სანდრომ - სულაც არააა

მიყვარხარ,გახსოვდეს ამას ვერ წაგართმევენ (6)

დილით დედამ გამაღვიძა -ანა მალე ადექი -რა მოხდა მძინავს რატო მაღვიძებთ,ხო იცი რო ვერ ვიტან როცა მაღვიძებენ -ხვალ ტაჰიტზე მივდივართ მე შენ მამა მამას მეგობარი ზაზა და მისი ოჯახი -რაააა? -რა იყო არ გაგიხარდა?

გჯეროდეს ჩემი(3)

სახში დავბრუნდით, ვცადე ჩემ მელექსესთან დამერეკა მაგრამ არიღებდა გადავწყვიტე ანისთან მელაპარაკა რადგან ანი და გაგი საეჭვოთ იქცეოდნენ. -ანი წამოდი მჭირდები. -კაი(ანი) ოთახში შევედით და ანის ყველაფერი მოვაყოლე გაგიზე .

მინდა მიყვარდეს თავი 26

-სძინავს.ეხლა უკეთაა.ეხლა რას აპირებთ?-ვკითხე ზედგენიძეს რადგან მაინტერესებდა რას მოიმოქმედებდა პოლიცია.-ყველა საავადმყოფოებს,აფთიაქებს და მედ პუნქტებს შეამოწმებენ,რომ

ჯარში ნაპოვნი სიყვარული (სრულად)

საქართველოს დამოუკიდევლობის დღე..ქალაქში დიდი აჟიოტაჟი იყო, ხალხი ირეოდა. ტასოს დიდი თხოვნით გამოვედი, ამ დღეს ქალაქში არასდროს გამოვსულვარ, მხოლოდ ტასუნას თხოვნით, ის ხომ ჩემი ძვირფასი მამიდაშვილია. დავდიოდი ქალაქში და ვათვალიერებდი სხვადასხვა

შენ თუ გგონია დაგთმობ როდისმე ცდები (30)

- ლუკ მუსიკას აუწიე. ლუკამ ჩემი თხოვნა ხმის ამოუღებლად შეასრულა შემდეგკი მე შემომხედა და მთელი სამი წუთის განმავლობაში თვალი არ მოუშორებია. - გაგიჟდი? გზას უყურე. აი ეს ჩვეული ღიმილიც, რომელიც როგორცყოველთვის კატასტროფულად

სამუდამოდ ერთად

-ლენი,გახსოვს ის დღე,როცა პირველად შეგხვდი? -როგორ არა,ფლანელის ცისფერი საროჩკა გეცვა. -ეგეც გახსოვს? -კი,თმები გვერდზე გქონდა გადავარცხნილი და ნამდვილ იდიოტს გავდი. -მართლა?

ეშმაკის იარაღი 5

წასასვლელი არსად მქონდა, ჩქარი ნაბიჯებით ქუჩებს მიუყვებოდი თან უკან ვიხედებოდი "მდევარი" კვალს ხომ არ მოყვებოდა, უკვე დაღამებულიყო, ღამის გასათევი უნდა მეპოვნა, თუმდაც უსახლკარო