სიყვარული მარადიულია 5

გამარჯობა.მე დემეტრე ყიფშიძე ვარ,ოცდაშვიდი წლის.ჯერ კიდევ ცხრამეტი წლის ვიყავი როდესაც პირველად ჩავიდინე მკვლელობა.ეს ინსტიქტურად მოხდა.უბრალოდ როცა სახლს ვძარცვავდით მე და ჩემი მეგობარი ბაჩო,ერთ-ერთმა იქ მცხოვრებმა პოლიციასთან დარეკვა სცადა.ხოდა

რა საიდუმლოს მალავს თქვენი ნაძვის ხე

ბევრისთვის საახალწლო სამზადისის ყველაზე სასიამოვნო პროცესი ნაძვის ხის აწყობაა. მას ყველა თავისებურად აწყობს და თურმე, ნაძვის ხის მორთულობით მისი მომრთველის საიდუმლოებების გამოცნობაც შეიძლება.

გაყიდული სხეული “6“

ელენე ერთიანად გაშრა.გაოგნებული მიაჩერდა დამიანეს და შემდეგ ირგვლივ მყოფთ.რომლებიც სიამოვნებას იღებდნენ დამიანეს დაკრულით.მხოლოდ ელენე იყო დაძაბული და გაკვირვებული.იმით რომ დამიანეს ნამდვილად შესძლებია გიტარაზე დაკვრა უფრო მეტიც იგი ისე ფლობს როგორ

სანდრო ფილფანის საკუთრება (10 თავი)

უკვე ერთი საათი იქნება რაც მგზავრობენ. ამ დროის განმავლობაში არცერთს დაუძრავს ხმა. თითქოს ზედმეტი იყო სიტყვები. ორივე გრძნობდა, რომ ყველაფერი შეიცვლებოდა. აღარ იქნებოდა მათი ცხოვრება ერთფეროვანი, რადგან ამ სასტიკი წუთისოფლის

our hands 8

ორი დღე ვცდილობდი ცოტა ადამიანს დავმსგავსებოდი, დედაჩემიც გახარებული იყო საჭმლის ჭამა რომ დავიწყე, ორშაბათ დილას ველოდებოდი, რა საინტერესოა როგორ უნდა ევლო მოტეხილი ფეხით სკოლაში, თუმცა ის ხო გადარეულია ნამდვილი შეშლილი რაც ერთად ვართ ერთხელ არ

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (v თავი)

- დილამშვიდობისა - პანიკაში რატო არ ვარდები?ან რატომ არ მეკითხები აქ რა მინდა? - რადგან მოხვედი ესეგი მოგენატრე... ყურთან ახლოს მიიწია და ჩასჩურჩულა- ვცდები?

ესმერალდა [6]

ამ ქვეყნად სიყვარულს ვერაფერი დაუდგება წინ. მისგან წარმოთქმული სიტყვები, ისეთი ტკბილი და ნაზია, შეხებაც კი გესიამოვნებათ მათი და რატომღაც, ყოველთვის არსებობს მხოლოდ ორი ადამიანი, რომლებიც ერთმანეთს სრულიად ავსებენ. ერთმანეთის ცქერით იმორცხვებიან,

დაგვაგვიანდა

გუშინ დავინახე მზის ამოსვლისას ვენერა,ძალიან ლამაზი იყო, დაახლოვებით 6 საათი თუ იქნებოდა:მოვემზადე ჩავიცვი,ვისაუზმე კბილები გამოვიხეხე,ჩანთა ჩავალაგე და წავედი სასწავლებელში.ეს ბოლო კურსი იყო და უნივერსიტეტს ვამთავრებდი.ძალიან ლამაზი დღეები

გოგო და ბიჭი (შეუსაბამობა)

გოგოსა და ბიჭის დიალოგი...პრობლემა რომელიც ყოველთვის იჩენს თავს და გამოსავალი, რომლის მოძებნასაც ყველა ვცდილობთ... შედეგი, რომელიც გარდაუვალია... მომენტი, როცა უნდა გაჩერდე ან პირიქით...

ძვირფასო მარიამ

წვიმს, როგორც იმ ღამით, ჩუმად, რომ გითხარით, ჩურჩულით - მიყვარხარ, ძვირფასო მარიამ, მერე თქვენ წახვედით, დასრულდა სიზმარი, მე ქუჩას გავყევი, სველსა და ქარიანს. ძვირფასო მარიამ, თქვენს მან