ოცდაცხრამეტი (მოღალატეს)

შენი თითები მის სველ ტანზე გველივით თრთიან, მისი ტუჩები ყელის გავლით გისველებს ტუჩებს, მე კი გიცდი და მონატრებით ცხედარი მქვია, მე კი გიცდი და კენტად ვკვალავ დამტვერილ ქუჩებს. შენი არსება იძირება მის შავ თვალებში , შენი ხელები მის თეძოზე მშვიდად

''ამაყი გოგონას დღიური'' (თავი 2)

როგორ იქნა გათენდა. მოვემზადე და წავედი გიორგისთან შესახვედრად. გზაში ათასი აზრი მიტრიალებდა. მაინტერესებდა რა საქმე უნდა ჰქონოდა მას ჩემთან. რუსთაველზე დამინიშნა შეხვედრა და როცა მივედი ჩემს გაოცებას საზღვარი არ ჰქონდა. გიორგის ნაცვლად იქ ნიკა

ომია!

******* ნავებსაც ეტყვიან სულ მალე ჩიტები "წამოდი,სიყვარულს სხვაგანაც იპოვნი". გაჭრიან სულ მალე სამოთხის დარაბებს, და ვიღაც სინანულს სხვაგანაც იპოვნის. სანთლის შუქს ეძებენ ამ წამსაც ხელები,

одержимый тьмой! ანუ ჩემი ბოროტი უფროსი. (თავი 1)

სიცოცხლეს აზრი რომ ეკარგება, მაშინ ყველაფერი იკარგება...! როცა არ იცი რა უნდა გააკეთო, ცადო ნაბიჯი უფსკრულისკენ კი არა, უსასრულობისკენ გადადგა და როგორმე შეძლო ამ უნამუსო ტკივილთან გამკვლავება...! საშინლად წვიმს, ინგრევა დედამიწა, ის კი... ახლა

გიჟებს შეგვიყვარდა მე-10 კლასელები(1თავი)

მე ვარ ლიკა ვიბლიანი 13 წლის.ცოტა ადრე მომიწია სკოლაში შესვლა,ასერომ ვარ მე-9 კლასელი. მყავს საუკეთესო დაქალები ანასტასია ახალკაცი და თათია ყიფიანი. მე-5 კლასში ვიყავი როცა ანასტასია ჩემს კლასში გადმოვიდა. პირველი წელი სულ რაღაცნაირად ვიყავი თითქოს

ნენსი, მე შენ გგრძნობ! 8

რამდენიმე დღე გავიდა, მხოლოდ წყალს ვსვავდი და ძალიან ცოტას ვჭამდი. ჩემთვის საჭმელი ყოველთვის ლეოს მოჰქონდა, მე კი მისი ყოველი დანახვისას ზიზღით ვივსებოდი. მთელი არსებით მსურდა მომეკლა, დამესახიჩრებინა. თუმცა დასახიჩრება აღარ უნდოდა, მას სახეზე

ვნება აშლილნი ..7..

-არა ხომ ვამბობ ამ გოგოს ვინმე უნდა გავურიგოთქო-სალომეს ნომერი ციმციმებდა ეკრანზე * ხო სალო-მშვიდად უპასუხა გიომ *ბექა, მეგის ვერ ვპოულობ, სიჭინავაც დაეძებს, არ იცი სადაა?-ანარვულებუ ხმა ქონდა სალოს, მეგის გარკვევით ესმოდა მისი ხმა. *ჩემთანაა

სლიზერინის პრინცის ისტორია,თავი 30

გულის ფანცქალით ველოდებოდი შაბათ-კვირას.თან მეშინოდა ჩიკოს მშობლების თან არა.ალბათ მასავით საყვარლები იქნებოდნენ ან სნობები,როგორც მაღალი თანამდებობის პირებს შეეფერებათ ხოლმე.ის კი ზუსტად ვიცოდი რომ თავი მაგარ შარში მქონდა გაყოფილი.რა

სვანეთის ტყის ბნელი ანგელოზი (თავი 6)

– ლილე! მე... – სიტყვა შეწყვიტა - მე შენ... ოხ მაგის.... – ლაშა ნერვიულობდა, მე კი – ზურგის ტკივილი მიმატებდა – წავიდეთ! – თქვა და კიბეს დაუყვა, მეც უკან მივყევი. ზურგი კი ისევ მტკიოდა, თან მაინტერესებდა რა უნდა ეთქვა ჩემთვის. გასასვლელში

მაჩუქე სიყვარული (13)

იმ დღეს მთელი დღე ლოგინში ვიკოტრიალე, საღამოთი ნათიაც დაბრუნდა სახლში ,ალექსანდრეს გამოტანილი წამლები დამალევინა და მასაც მშვიდად ჩასთვლიმა. მთელი ღამე ადგილი ვერ ვიპოვე რომ მომესვენა, იმდენი ვიწრიალე ბოლოს წელი ამტკივდა კოტრიალით