ცოლი და დედა კანონის გარეშე ( 11 )

რაღაც დრო ასე გატრუნული იყო მის მკლავებში,მერე ფრთხილად აიხედა მაღლა,საშინლად აინტერესებდა ამ სიახლოვემ გამოიწვია თუ არა მასშიც იგივე ქიმია და მღელვარება,როგორც მას დაემართა.უჩას ვნებით ამღვრეულ სიყვარულით მოციმციმე თვალებს წააწყდა,რომელიც დაჟინებით

ცხოვრების თეორია 3

ქრისტინემ ცივად უშვა ხელები. იგრძნო გეგასგან წამოსული უნდობლობა. ისევ შემოუტია სინანულმა, თანაც უფრო ძლიერად, ვიდრე ადრე. არ უნდოდა აქ, ხმამაღლა ეღრიალა, თუმცა ტკივილის სულში ჩახრჩობაც არ შეეძლო. სააბაზანოში უნდა შევარდნილიყო და გული მოეოხებინა.

შენ თუ გგონია დაგთმობ როდისმე ცდები (6)

ასეთი სილამაზე არსად მენახა, ყველაფერი გასაოცარი იყო, წარმოიდგინეთ ორსართულიანი ხის სახლი, რომლის გარშემოც ულამაზესი ბუნებაა, თავი ზღაპარში მეგონა, სოფლის ხსენებაზე ყოველთვის უბრალოებას ვგრძნობდი არვიცი ეს სოფელია

ექსპერიმენტი საკუთარ თავზე 7

-აქ ვარ პაწუ და აღარასდროს მიგატოვებ-ვიგრძენი ძალა მეცლებოდა,ნიკა ახლოს მოვიდა და მომეხვია,გული გამიჩერდა,ხმის ამოღების თავი არ მქონდა,ცრემლები თავისით მოდიოდნენ.რამდენ ხანს ველოდი ამას,რამდენი ტკივილიანი ღამე გამითემებია,როგორ მაკლდა,როგორ

ვაკანსია სიყვარულით (5)

მოსაღამოვდა, ერეკლეს მოლოდინში ვერანდაზე შემომაღამდა. თავი ვერანდის კიდეზე ჩამოვდე და ფიქრებში გადავეშვი. მზიანი,თბილი ამინდიდან,საღამოსპირს,ცის კიდეზე მხოლოდ მზის მეოთხედიღა მოსჩანდა.პატარაობაში ყოველთვის მჯეროდა რომ, თუ მზის

მომავლის იმედი (7)

სამი თვის შემდეგ ვბრუნდები იქ სადაც ჩემი ახალი ცხოვრება დაიწყო.ახლა ვზივარ თვითმფრინავში და ზუსტად რამოდენიმე წუთში თბილიში დავეშვებით.თვითმფინავის კარები იღება და კიბეებზე ნელნელა ჩამოვდივარ.ირგვლივ ასობით ადამიანი მხვდება

ერეკლე და მე (სრულად)

ის, ვინც იძახის რომ ცვლილებები ცხოვრებაში კარგია, უბრალოდ ცხოვრებას არ იცნობს.გაინტერესებთ რატომ ვარ ასეთი კატეგორიული? არაა პრობლემა, გაგიზიარებთ ჩემს ტკივილს, არ ვარ ამაყი. მინდა იცოდეთ და არ დაუშვათ მსგავსი შეცდომები.ყველაფერი კარგად მქონდა

მოლოდინი

ზამთრის ცივი დილა. 7-8 რვა წლის გოგო მეორე სართულზე, თავის ოთახში, ფანჯარასთან ზის. ხელები ფანჯრის რაფაზე შემოუწყვია და სოფლის დაცარიელებულ ქუჩას სევდიანი თვალებით გასცქერის.ცოტა ხნის შემდეგ, თავი მაღლა ასწია, ფანჯრის მინდა დააორთქლა და

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე,თავი 14)

მარიამს თათიას ხმა ტვინში ურტყავდა. არჩია ჩუმად დარჩენილიყო, ჭიქა თავსი ადგილას დააბრუნდა, საბოლოოდ შეხედა თავჩახრილ ზურას და კარი გაიხურა. საკუთარ თავს ებრძოდა, ყელში მომდგარ ცრემლებს საუკუნის ძალით აკავებდა.- ეს აქ რასაკეთებდა?მუშაობს..

ისევ შემიყვარე (13)

დილით ჩვეულმა ტკივილმა გამომაღვიძა,როგორც არუნდა დამერწმუნებინა საკუთარი თავი იმაში,რომ არავის და არაფრის გამო არ ღირს დარდი,მაინც მტკიოდა. უნივერსიტეტში მივდიოდი,გაჩერებაზე ვიდექი ვიღაცამ უკნიდან თვალებზე რომ ამაფარა ხელი,გული გადამიქანდა აკომ