სწორედ იმ ღამით (თავი 3)

სახლში რომ მივედი თემო მოსული დავხვდა, საშინელი დაღლილობა ვიგრძენი, _თემო ხელში ამიყვანე რა_ვუთხარი და ხელი გავუწოდე, ისიც უცებ გაჩნდა ჩემთან მომეხვია ამიყვანა ხელში და კიბეებისკენ წავედით ის ყოველ საფეხურზე იხრებოდა და მკოცნიდა, მე კი განაბული

გვეგონა ყველაფერი კარგად იქნებოდა(6)

-ძვირფასო ანი. მე არ მინდა შენი შეშინება და ანერვიულება, მაგრამ რადგან ჩემი საუკეთესო მეგობარი ხარ შენ ეს უნდა იცოდე. ერთი კვირის წინ გავიგე რომ გულის კიბო მაქვს და 1 თვის სიცოცხლეღა დამრჩა. 1 თვეში მოკვდებიო მითხრა ექიმმა. მინდოდა დაგმშვიდობებოდი,

მე შენ შეგხვდი შუაღამისას (თავი 6)

ის დღე ოთახში დავაღამე. ლექციებზე შესვლა ვერ შევძელი. მთელი დღე საშინელი თავის ტკივილი მკლავა. ფიქრისგან თავი მისკდებოდა... ტირილისგან თვალები მტკიოდა... ცრემლი შვებას არ მგვრიდა... ფიქრი არ მაწყნარებდა, გადაწყვეტილებამდე ვერ მივდიოდი... ან რა იყო

ჩვენ ყველას გვჭირდება ერთი გაქცევა !!! (3)

შვიდს წუთები აკლდა ნიკოლოზის ხმამ, რომ გააღვიძა დძინება აღარ უცდია... ტელეფონი აიღო და გუშინდელ მიმოწერას თვალი გადაავლო... ეს იყო მისთვის დღის პოზიტივი.. ღიღინით გაიარა ჰოლი, მიესალამა ჰოლში მჯდომ მაიას, ნიკუშას წაეთამაშა ღიღინითვე შევიდა

გარდაქმანა (5-6 ნაწილი)

დანაპირებს დაურღვევლად ასრულებდა - ნიას ყოველ დილას გაღვიძებისთანავე ახალი ვარდები და უამრავი საჩუქარი ხვდებოდა... ყველანაირად ცდილობდა მისი თვალების ბედნიერება ყოველ წამს დაენახა, უმნიშვნელო თხოვნასაც კი დაუყოვნებლივ ასრულებდა

წვიმის სურნელი! (სრულად)

მოღუშულმა გაიხედა ფანჯრიდან და ნერვიულად ააბაკუნა ფეხები.. წვიმის წვეთები ფანჯრის მინებზე ეხეთქებოდა... კწაპუნის ხმას მოეცვა მთელი ოთახი..„ამ წვიმაში როგორ უნდა წავიდე“ თავისთვის ამოიწუწუნა და გაბრაზებულმა შეკრა შუბლი... როცა ყველაზე

"სახლი მინდოდა მქონოდა"

სახლი მინდოდა მქონოდა, უბრალო- ხის და ისლის. სასთუმლად- ნუშის ბაღნარი, საბნად- თიბათვის ნისლი. ბაღი მინდოდა მქონოდა თვალუწვდენელი ჩრდილით, გადავრეკავდი მინდვრებზე შავთეთრა კრავებს დილით. ავაშენებდი სალოცავს, გადადუღებულს კირში, გამოვისხლავდი

ლურჯი მოგონებები(ნაწილი მეორე, თავი I)

მან არასდროს იცოდა,რომ ცხოვრება ასე წარიმართებოდა მაგრამ,თუ მან ეს გააკეთა არ უნანია. ის არაფერზე ფიქრობდა,საკუთარ თავზეც კი, სანამ ის გამოჩნდებოდა... მის გამოჩენამდე ცარიელი იყო... მის გამოჩენამდე მან არაფერი იცოდა სიხარულის შესახებ...

პატარა გოგო, მიყვარხარ! (12 თავი)

-როგორ მახარებ ასეთი სიტყვებით, იცი? -ძალიან მიყვარხარ. -მეც. ძააააააალიან. -ნინ, რო გაიზრდები, ცოლად ხო გამომყვები? -კიიიი!! რა საყვარელი ქმარუკა მეყოლები!

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -13-

ყველა ქალს ჰყავს კაცის იდეალი, რომელზეც ოცნებობს,რომელიც არ დაიძინებს ადრე რომ ნახოს როგორ დაიძინებ იგი,რომელიც ხელით ატარებს და ყველას ეტყვის "ეს ისაა!".რომელიც ყველაფერს გააეთებს რომ მის საყვარელ ქალს გაეღიმოს და იყოს ბედნიერი.