სკოლა ბავშვების წესებით:მოულოდნელი სიურპრიზი (6)

ელენეს ეძინა. მარი და ნინი რაღაცას წერდნენ და თან წუწუნებდნენ. მოულოდნელად ვიღაცამ კარი შემოაღო. დაბალკლასელი იყო ეტყობოდა. -რა გინდა?_მიაძახა ნინიმ

''უწყინარი'' ''ლექსი''

რაც მთავარია, აშშ-ს მოსწონს , რომ შეიცვალა სრულიად ერი, ზეგ უსათუოდ მონობს მოგვსთხოვს, არ შევაწუხოთ-მივიდეთ ჩვენით. რაც მთავარია, აშშ-ს მოსწონს , აღლუმს გვიმართავს ქალაქში გეი, და თან უფლების დაცვასაც მოგვსთხოვს: ''მოსაკლავადო დამსდევსო მღვდელი''.

სიყვარული წარსულიდან[7]

-„ვინ არის დემეტრე ჩაჩუასგან ორსულად“-სანდრამ ჩაილუღლუღა და პლანშეტი გამოსტაცა.იცოდა,რომ თავს ვერ გავაკონტროლებდი და სცენებს გავმართვადი-გავიდეთ და შენთან წაგიკითხავ-ხელი მომკიდა და „ტაქსიში“ შემაგდო.

რომელ ასაკში ხართ მზად სერიოზული ურთიერთობისთვის

როგორც გაირკვა ყველაზე ადრე 22-25 წლის ასაკში ხანგრძლივი და სტაბილური კავშირისთვის მზად მიწის ნიშნები არიან - კურო, ქალწული და თხის რქა პასუხისმგებლობას დიდი სერიოზულობით ეკიდება.

შემთხვევითობა დიდი სიყვარულის საფუძვლად(III)

ეს, ის შემთხვევა იყო როდესაც არ დავიბენი და -შენ ვერ ხარ ხო? თუ გზას ვერ უყურებ სად მიდიხარ მაშინ, რაღას ზიხარ საჭესთან?...თან ვცდილობდი რაც შეიძლება მკაცრრად გამომსვლოდა, იმდონემდემდე შევედი როლში , რომ არა მისი ირონიული ჩაცინება ალბათ არც

...(მე მეზიზღება ამ ქალაქის)

მე მეზიზღება ამ ქალაქის ყველა ქუჩა და პროსპექტი, ამ ქალაქის თითოეული მილიმეტრი , თითოეული ცოცხალი და არაცოცხალი არსება . მე მეზიზღება თითოეული წუთი, რომელიც ამ ქალაქთან მაკავშირებს,თითოეული გრძნობა და მოგონება . მე მეზიზღება ბავშვობის (არამარტო

უსაზღვრო გრძნობა (თავი 1)

ე.ი მოგესალმებით ჩემო საყვარლებო მე რამოდენიმე წამის წინ დავრეგისტრირდი აქ და უბრალოდ მინდა მოვყვე ის ისტორია რომელიც მე გადამხდა იმედია დაინტერესდებით და არმოიწყენთ..არვიცი დეტალებით ავხსნი თუ ვერა მაგრამ მინდა ვცადო:ეს ისტორია ჩემს ნამდვილ

სლიზერინის პრინცის ისტორია,თავი 27

რომ გავიღვიძე შუა დღე იყო.თავი მისკდებოდა.ოთახი ცარიელი იყო,ამიტომ ბავშვების მოსაძებნად დერეფანში გავედი.შორს წასვლა არ დამჭირვებია.ფრანცისკო აქვე იყო.მივედი და გვერდით მივუჯექი.ჩიკომ კალთაში ჩამიდო თავი. -ძალიან ცუდად ვარ.დაიკვნესა ბიჭმა.

ისევ,ისე...

რთი პატარა სარკმელი აქვს ჩემს სადა ოთახს,და ამ სარკმელთან დაკარგული მიყრია წლები... როდესაც დილით მზის სხივები მოვა და მორთავს,შეციებული ვეტუზები და ისე ვთბები. როცა სინათლე მომწყურდება, მასთან მივდივარ, წვიმის ცრემლითაც, მის მინაზე ვიგრილებ სახეს,

ოცნების მჭერი (7)

ფ ართოდ გადადგი ნაბიჯი, ი რიბად გაჰყევი გზას, ბ ავშვივით ოცნებას აჰყევი, ი რბინე სლდის პირას. მე მზად ვარ... დაგიჭერ!“ - ეზოში მყოფს გარკვევით მოესმა სიტყვები. ეჭვიც არ შეპარვია, რომ ხმა თარაშს ეკუთვნოდა.