ვისკი და თანამედროვე კონკია.(თავი XI)

-კარგი,კარგიიი!-ორაზროვნად ჩაილაპარაკა ლიზამ და დიჯეისთვის განკუთვნილ ოდნავ ამაღლებულ ადგილს მიაშურა -რას შვებიი?-მიაძახა ყრუდ დამიანემ,მაგრამ მიძახებადვე დაარჩა და პასუხი არ გაუცია ლიზას დიჯეის რაღაც

Dreams never go on...

გეფიცები, ვგრძნობ, რომ ნახევარი ვარ.აჩქარებული პულსი უფლებას არ მაძლევს არ მიყვარდე.მითხარი, რომ შენი პრინცესა ვარ, ან თუნდაც, შენი ციცქნა! დამიფიცე, თუნდაც ტყუილზე.სანამ დამემშვიდობები მაგრად ჩამეხუტე, თვალები დამიკოცნე და მითხარი, რომ... რომ

ბედნიერება გაზიარებით (26)

_მე რომ დამინახე, უცებ წამოხურდი ხო? - გაეხუმრა მამაკაცი. გვანცამ სიბრაზე და განრისხება ერთ გამოხედვაში ჩადო. ავალიანს გაეღიმა. _არ მცივა, მორჩა. - გაჯიუტდა გოგონა. არა და, მისი ტუჩების ფერი საპირისპიროს ამბობდნენ. თორნიკემ ჟაკეტი გაიძრო და გვანცას

ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე...{35}--{40}

6 !დიდი!! თავი.დაკმაყოფილდით?!თურმე ვაწვრმილმანებ და უინტერესოს ვხდი :/ აბა ახლა საინტერესოა?!ყველას უღრმესი მადლობა პოზიტიური კომენტარებისთვის.როგორ გირჩევნიათ მოთხრობა მალე დავამთავრო თუ 1ან2 თავი ავტვირთო ხოლმე? <3 <3 :*

სიყვარულისთვის ბრძოლა არ უნდა წააგო !!

მას არასდროს აუხნია თუ რა ძლიერ უყვარდა , ერთხელაც არ წაცდენია სიტყვა მიყვარხარ , მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავდა რომ არ უყვარდა უყვარდა სიგიჯემდე ისე რომ სიტყვებს ზედემტადაც თვლიდა ამის ასაღწერად ვერ ხვდებოდა რომ გოგონას ეს სწყინდა არ იცოდა , არ იცოდა

" New look ბიჭი ახალი კოლექციიდან " (1)

3 საათზე მტვერსასრუტის ხმამ გამაღვიძა, დედაჩემი ქალბატონი ლიკა ცდილობდა დაელაგებინა ჩემი ოთახი. ღამენათევი თვალებს მძლივს ვახელდი. მტვერსასრუტის ხმას ლიკას ყვირილი ფარავდა-შენ მაშ გოგო ხარ ? ბიჭს არ ექნება ასეთი დომხალი ოთახში. საბა რო საბაა ოთახი

მარიამს

არ ვეწევი მეთქი გითხარი და ბოლომდეც მივყევი ჩემს ნათქვამ სიტყვებს, მაგრამ ბოლო წუთებში გადავიფიქრე და როგორც მიხვდი - ისევ და ისევ შენს გამო. აივანზე გასულს, სიჩუმის ნიავმა რომ დაუბერა და ვენებგაყინულს, გული წარსულზე ფიქრმა რომ დამიმძიმა, აი სწორედ

შემიყვარე თუ გაბედავ (23)

გავშეშდი,გავდნი,გავშრი,გავცივდი,არ ვიცი ყველაფერი ერთად მომივიდა ამ სიტყვების გაგონების შემდეგ.ალბათ საბა ყვიროდა სად წადიო მაგრამ იმ მომენტში წამიერი ჰიპნოზივით მქონდა.ცოტნეა ცუდადოო...სულ ეს სიტყვები მიტრიალებდა თავში.უცებ გამოვფხიზლდი და ტელეფონი

სამყაროს სიყვარული მართავს(თავიI)

მაღვიძარამ უკვე ორჯერ დარეკა..ერთკვირიანი არდადეგების შემდეგ ისევ მტანჯველ სკოლას ვუბრუნდები.თვალები გავახილე და ტელეფონი მოვძებნე.არცერთი გამოტოვებული ზარი,არცერთი მესიჯი,ლოგინიდან ზანტად წამოვდექი და მოწესრიგება დავიწყე.

ამაყი ქალბატონი 5

უნდოდა დაეძახებინა , უნდოდა ბოლო ხმაზე ეკივლა მისი სახელი, თითქოს ხმა ამოართვესო, დამუნჯდა. მერე იგრძნო ნელ-ნელა როგორ დაუბნელდა თვალებში. თითქოს ციდან მეტეორი ჩამოვარდა და პირდაპირ მას დაეცა. ერთიანად ააკანკალა მუცელში წვა რომ იგრძნო .