ფრენის ილუზია ( 10 ) დასასრული

- ჩემს გაშიფვრას ცდილობ? -გვერდით მომიჯდა და ჭიქა ჭიქაზე მომიჭახუნა, - არ გინდა ჰანა, ტყუილუბრალოდ დროს ნუ დაკარგავ, ჩემში აღარაფერია ისეთი დარჩენილი რომ შენს დაფიქრებად ღირდეს...

ერთი კვირა ერთ ოთახში (მეთოთხმეტე თავი)

ყველაფერი ცუდი სწორედ მაშინ გემართება, როცა მზად არ ხარ; მზადყოფნა ავტომატურად ცვლის უბედურების დანიშნულებას; ვეღარ გტკენს, ვეღარ იწვევს სულიერ ძვრებსა და წიაღსვლებს, ფუნქცია და აზრი ეკარგება. ამიტომ, უბედურება ყოველთვის მოულოდნელად მოდის.

ტრაგიკული ტრაგედია (7 თავი)

ირასთან მივედი, ყვავილების გარეშე - შენს გარეშე უკვე მესამე კვირაა რაც ვცხოვრობ, და ასე მგონია ცხოვრების არსი დავკარგე. ისევ მენატრები, რა შეცვლიდა ამ გრძნობას რო? - გავიცინე - მუშაობა დავიწყე, მიმტანად, ასევე ზურასთან მივდივარ ხვალ, და ელისაბედი

ერთი კვირა ერთ ოთახში (მეცამეტე თავი)

რამდენიმე საათი, ქოლგით ხელში, უშედეგოდ დავეძებდი მატილდას პარიზში - სიყვარულის ქალაქში, სადაც შეყვარებულებს არასდროს უნდა ეკარგებოდეთ ერთმანეთი. მაგრამ მე და მატილდა, ხომ, შეყვარებულები არ ვიყავით, არასდროს ვყოფილვართ და ვერც გავხდებოდით. აკრძალულ

Breathe, It's just bad day, not a bad life(სრულად)

რთულია ყოველთვის იყო ბედნიერი და იღიმოდე,ზოგჯერ უბრალოდ ფიქრობ,რომ მიზეზი არ გაქვს ამისთვის.შენ ცდები,მიზეზი? მიზეზი ყოელთვის არის უბრალოდ შენ არ გიცდია დაინახო ის ან უბრალოდ არ გინდა დაინახო. ხშირად ცუდ ხასიათზე მყოფი დავფიქრებულვარ...

მოლოდინი და რეალობა

ასევე, გვიკითხავენ ზღაპრებს კონკიაზე , ფიფქიაზე... ვუყურებთ სასიყვარულო მელოდრამებს და ჩვენს გვჯერა , რომ ზღაპრულ რეალობაში აღმოვჩნდებით.

არეული გრძნობები 1 თავი

დივანზე მჯდომმა თამუნამ, ცრემლიანი თვალებით გახედა კედლის საათს, რომელიც შუაღამის სამს უჩვენებდა, შემდეგ კი ცივი მზერა იქვე ჟურნალების მინის მაგიდაზე დადებულ მობილურზე გადაიტანა რომელიც ჯიუტად დუმდა ბოლო 4 საათის განმავლობაში

ფრენის ილუზია ( 9 )

- ისეთი შეგრძნება მქონდა, თითქოს ცხელი ლავა მომედო და შიგნიდან მწვავდა, აშკარად მესმოდა როგორ მემსხვრეოდა ძვლები, პირში სისხლის გემო ვიგრძენი, ბლანტმა სითხემ ტუჩის კუთხესთან იპოვა გზა და ნიკაპზე ჩამომეღვარა...

ტრაგიკული ტრაგედია (6 თავი)

ცხოვრებაში ბერვი რამ მინახავს, ბედნიერებაც, ტანჯვაც, ტკივილიც... - ლაპარაკი წამოიწყო, გაოცებული თვალებით შევხედე - მაგრამ... - ნელ-ნელა ლაპარაკობდა, მშვიდი ხმით - ისეთი ტკივილი არასდროს განმიცდია როდესაც ჩემი ვაჟის უსულო სხეული ვნახე მორგში - მის

გადატრიალება (თავი 5)

ის ბიჭი ანდრიაა. მომწონს, უფრო სწორად წალიან მომწონს. - ისეთი სახით ყვებოდა ლილე თითქოს პატარა ბავშვი იყოს და დანაშაულზე წაასწრეს. - ბავშვობიდანვე მომწონდა, გიორგისთან სათამაშოდ რო მოდიოდა სულ მაწვალებდა ხოლმე. მეც ვტიროდი და მერე მამშვიდებდა და