მოგონებების ზღვაში "9 თავი"

პატარებმა მალევე მიირთვეს და ძილი მოერიათ. ნინიამაც გულზე კომფორტულად მიიკრო პატარები და პირველად დაფიქრდა ანგელოზების სახელებზე. გაახსენდა ერთხელ დემესთან ერთად ბავშვთა სახლს რომ ეწვია, მაშინ დემეს სულ ბუზღუნით ჩააცვა

განსაკუთრებული

მე ემილი ბლექი ვარ 17 წლის , დედაჩემი ფრანგია ხოლო მამაჩემი ინგლისელი , დედისგან ქერა თმები ხოლო მამისგან ცისფერი თვალები . დედაჩე მი ძალიან მხიარული ადამიანია , მაგრამ ამოდროულად შეუძია იყოს მკაცრი , მამაჩემი კიდევ წყნარი ადამიანი რომელიც 24 საათის

7 რიცხვში 7 საათზე 7 ვარდი (მე-6 თავი)

დილიდანვე დაეტყო ჩემ ხასიათს გუშინდელი ღამე. გაბრწყინებული თვალებით ვუყურებდი გარემოს. პოზიტიურ განწყობას სხვებსაც ვუზიარებდი. საუზმეს მივირთმევდი, როდესაც ტელეფონის ნაცნობი მელოდია გაისმა. ეკრანი უცნობ ნომერს აჩვენებდა.

მჭირდები

დაიჭირეს .. დაიჭირეს . გიჭირავს ხელში ტელეფონი და კითხულობ ამ სიტყვებს , არ გჯერა , გინდა რომ სიზმარი იყოს ეს ყველაფერი . გგონია გეხუმრებიან , დგები და წერ ყველაა მის ძმაკაცს მაგრამ არავინ გპასუხობს . ელოდები როდის მოგწერენ მარ გეხუმრეთო . მაგრამ

ჩემი ხარ!!! (8)

თამაში დამთავრდა დემეტრეს გუნდმა წააგო დიდი შედეგით არა მაგრამ მაინც. ბიჭები მოედნიდან დამწუხრებულები გავიდნენ. ნატალი წავიდა დემეტრეს მოსაძებნად. მაგრამ რას ხედავს ვიღაც გოგო ეხვევა და კოცნის დემეტრეს. ნატალი ძაან გაბრაზდება და წამოვა იქიდან.

თარაში და ნია, ცოდვილთა თავშესაფარი (ნაწილი 3)

სკვერში ვიღაც გოგონა იჯდა.(ნია).. მობუზულიყო სკამზე... დედობრივი გრძნობა რომ ჰქონოდა ალბათ მივიდოდა მასთან , მაგრამ არა.. თვალი გააყოლა... მარტო... ხელი დაუქნა და შუშას გაუსვა რომელიც დაურთქლილიყო....

ჩემს ბედნიერებას ,,თორნიკე" ჰქვია !!! (სრულად)

ბავშვობა? ბავშვობა მქონდა სასწაული.სულ ეზო სულ ბავშვები სულ თამაში.მაგრამ იყო ბევრი რამ რაც არ მომწონდა მაგალითად ,,შემტენი ბავშვები" ყველას სურდა ჩემთან მეგობრობა ან მამაჩემის ფულთან მეგობრობა. მე ინა ვარ. სიმართლე რომ გითხრათ არაფრით გამორჩეული.

მანდატური (2)

რააა? შენ ხო არ გააფრინე?? დაფიქრდი რას ამბობ!! (მე) –უყვარხარ ეს ისედაც ნათელიაა (მარი) კაი ხო წავედი აქ მოვედი და უარეს ხასიათზე დავდექი და პირდაპირ სახლშ წავედი ის ღამე არ მეძინა აფორიაქებული ვიყავიი...

თავს ვანაცვალებ!..

თავს ვანაცვალებ დილის სიოს , ფიქრებით მთვრალი... მამულს შევნატრი, ჩემს, მშობლიურს, ვით უცხო მგზავრი!

გადამარჩინე... (დასასრული)

ეძღვნება ა'ნინეს, ჩემს თეთრ ანგელოზს.-"მინდა იცოდე, არ ვნანობ... შენთან გატარებულ არც ერთ წუთს არ ვნანობ... პირველი შეხვედრიდან დღემდე... ყველაფერს თავიდან გადავიტანდი, ყველა ტკივილს გავუძლებდი... ვაჩე, ჩემი ცხოვრება შეცვალე... აზრი მიეცი....