თარაში და ნია, ცოდვილთა თავშესაფარი (ნაწილი 1)

-არც მამას სამკაულები და ფული მჭირდება... და არც მასწავლებლებთან მომზადება.. ყოველ ზაფხულს არ მჭირდება სადმე უცხო ქვეყანაში წასვლა.. მე სხვა რამ მინდა ამაზე კი არავინ არ ფიქრობს? არ მინდა ფული და სიმდიდრე.... არ მჭირდება... ხელებს ისე იქნევდა თითქოს

სათაური

მატარებელში პირველ რიგში ის მწყინს, რომ ვიღაც ბიჭი გვიჯდება გვერდზე და მე, არა კომფორტულობას განმაცდევინებს თავისი ამერიკული ქუდით, და ლურჯი ფეხსაცმელით. ისე ვთავსდები, რომ მხოლოდ შენ გხედავდე. თმებზე ხელს გისმევ. ვიღიმი. გიყურებ, გიყურებ და კვლავ

პაემანი ხევსურეთში

არ ხმაურობენ რატომღაც მთები,არაგვიც ჩუმად თავისთვის ღელავს ,ზეცამ გაშალა უსაზღვრო ფრთები,უხვად ათასი ვარსკვლავი ელავს.დაკვირტულ ტოტებს აქანებს ბალი,გულში უსაზღვრო კაეშანია,მოდის სინაზით მოსილი ქალი,დღეს ხევსურეთში პაემანია.ბეჭზე დაფენილ დალალთა

ტრიალი წრის გარშემო [4]

*რომ მიცნოს? შუქს ჩავაქრობ!* - ფიქრობდა გზაში. ელენემ ქმარს თავი მხარზე დაადო. ასე არასდროს იქცეოდა. დათოს თავზე ხელის გადასმაც ამიტომ ეუცხოვა. ვერ ხვდებოდა რას გრძნობდა ან რა უნდა ეგრძნო. ცხადი იყო, სიბრაზე გადასვლოდა. საკუთარ თავზე ეჭვიანობდა,

მილანიდან ისევ თბილისში [7]

მთელი საღამო მოღუშული იჯდა და სხვის მხიარულ სახეებს უყურებდა. რამდენჯერმე კითხეს ბიჭებმა რა გჭირსო, მაგრამ მხოლოდ თავის ტკივილს იმიზეზებდა. წითელი ღვინო და სიგარეტი ხელიდან არ გაუგდია, თითქოს კიტას ჯინაზე ეწეოდა, გეგონება ხედავდა, ღვინოში კი თავისი

მაინც არ მჯერა!

თუ მომავალში შენგან წასვლა მერგო სასჯელად,სხვა შევიყვარო?! ადვილია ასე სათქმელად.მე სიყვარულმა მიწას დამცა,ცამდე ასული,ძალიან მიჭირს, რომ გიწოდო,ჩემი წარსული..ააფერადე, მოდი ისევ ჩემი ცხოვრება,რომ კვლავ ეწოდოს ჩვენს სიყვარულს განმეორება!ჩემგან

ბინძური ტყუილი ანუ როგორ გახდა მასთან სექსის მონა (9)

მთელი დღე და ღამე ბარბარეს ლელას მოსმენილ საუბარზე ეფიქრებოდა. ვერ გაეგო რას ნიშნავდა მისი სიტყვები. ან ვის ელაპარაკებოდა ან რატომ არ უნდოდა ლევანს გაეგო მათი საუბარი. ფიქრებისგან და წრიალისგან დაიღალა და შუაღამეს ჩაეძინა.

აკრძალული თამაშები [5]

ვინაა ამ შუაღამისას! წუწუნით წამოდგა ნატა ფეხზე და ფრატუნით გავიდა კარებამდე.. -მოიცა მე გავაღებ! დღევადელი ინციდენტით დაზაფრულმა გადაუღობა დას გზა და წელსზევით შიშველმა გამოაღო კარი

სხეულს თუ მომპარავენ,სული მაინც დამრჩება[7]

-ის აღარაა...-მხოლოდ ეს ვთქვი,მაგრამ მეტი არც იყო საჭირო...დედა აღარ იყო..მეტი სიტყვა უბრალოდ კოშმარს რად აქცევდა,არ ვიცი... -გინდა ნახო?-ოდნავრ,როცა დავმშვიდდი შემომთავაზა და მადუღარა გამორთო..თავი დავუქნიე.ისიც დამშვიდდა და მადუღარა აიღო

სევდიანი ამბავი

ბანკეტიდან მოდიოდა ნია. ოდნავ სევდიანი, ოდნავ მხიარული.ენანებოდა კლასელებთან ერთად გატარებული დრო. ცისფერი თვალები სევდით ევსებოდა. მიდიოდა ნია და პატარა მაგრამ ამაყი მხრებით მიჰქონდა ბიჭების აღტაცებული მზერა და ქალების შურიანი თვალები.მიდიოდა ნია