ისე მჭირდები, როგორც ჩაის ერთი ჭიქა წყალი 12

აგარაკზე აღარ წავსულვართ. ხან ჩემთან ვიყავთ და ხნ ვაჩესთან. ელენეს ძალიან მივეჩვიე. ძალიან თბილი და საწყარელი ქალია. ვაჩეს მამობილს სამწუხაროდ ჯერ ვერ გავიცანი. ხვალ უკვე ჩემი დაბადების დღეა. სასტიკად ავუკრძალე ყველას საჩუქრის ყიდვა ან თუნდაც რამე

ნოემბრის წვიმა. "2"

წიგნის ბოლო ფურცელიც ჩაიკითხა და დასაძინებლად გადაბრუნდა, ძალიან დაიღალა დღეს, მაგრამ მაინც არ ეძინებოდა. გათხოვილი არისტოკრატი ქალისა და რუსი სამხედრო ოფიცრის სიყვარულის შესახებ ფიქრებიც არ აძლევდა მოსვენებას. -ანა კარენინა მინდოდა ახლა მე?

რა არის სიყვარული?

ბევრი რამ მქონდა მოსმენილი სიყვარულზე და მაინც არ მეჯერა რომ სიყვარულის გამო ადამაინს ყველფრის დათმობა შეეძლო, ის რომ როდესაც გიყვარს მზე სხვანაირდ ანათებს...

სიყვარულის ბრალია 3

ტრასას მივუყვებოდი და თან მოკლე კაბას რაც შეიძლება ძირს ვექაჩებოდი.ვაკვირდებოდი ქალაქის სილამაზეს და მომღიმარ ხალხს რომლებიც ერთი შეხედვით თითქოს უდარდელი და ლაღები იყვნენ.როგორც იქნება კითხვა-კითხვით

მე ცოცხალი ვარ !

ვგრძნობ სითბოს,ჩემივე სისხლძარღვებიდან გამოქცეულს და მერე მცივა გაყინული სისხლის სიახლოვეს... იების სუნს ვგრძნობ მიტოვებულ სასაფლაოზე და თითქმის ყოველი აგვისტოს ბოლოს თოვლის სუნს ვგრძნობ.(არ მიყვარს თოვლი ) ვგრძნობ სიშორეს და სიახლოვეს უფრო...

უჩვეულოდ ცისფერი თვალები (4)

-მაპატიე მაგრამ ეს რომ არ გამეკეტებია მოვკვდებოდი... მხოლოდ ეს სიტყვები მითხრა და წავიდა... წავიდა და თან ისე რომ არაფერი მითხრა დაქ არც არაფერი მათქმევინა...მთელი ღამე ვფიქრობდი, მის კოცნაზე... როგორი ველური და ამავდროულად ვნებიანი იყო....

ჯარისკაცის Love

ერთ დღეს faceზე რომ შევედი დიდი აურზაური დამხვდა:ბევრი გაზიარება და ლინკები ასევე ბევრი მესიჯები, მეც დამაინტერესა და რომ ვნახე ორივეგან ერთი და იგივე ადამინი დამხვდა მერე smsზე ავყევი.მაშინ თავისუფალი ვიყავი

წყვილები ერთნაირი ნიშნით [2]

ტბასთან ბალახზე დავწექი ვარსკვლავების ყურება მამშვიდებდა თუმცა სიმშვიდე მალე დამერღვა როგორც კი ვიგრძენი ვიღაცის სიახლოვე და ამ დროს ისევ ნიშანმა დამწვა ლავიწი... რთული მისახვედრი არ უნდა ყოფილიყო ვინ იქნებოდა რათქმაუნდა ანამარია კი მაგრამ ის როგორ

ვერსად გამექცევი 28

ჩემს ცხოვრებაში ბევრი რამ მომხდარა, ბევრი წასულა, ბევრი მოსულა, ბევრიი რამ გადამიტანია .. ბევრი რამისთვის გამიძლია,მაგრამ საბას მსგავსი შემთხვევა არასდროს მქონია ... ის ჩემი ყველაზე დიდი აღმოჩენაა რომელიც დღემდე ბოლომდე ვერ შევისწავლე... იცით რას

კომა - გრძნობების ტყვეობაში

ჰარუსთან თავს კომფორტულად ვგრძნობდი. ის ლამაზი იყო, თბილი და მის გვერდით დაცული ვარ, აი ნიკა კი... ის სულ სხვანაირია, ცივი, უხეში, მასთან მუდამ დაძაბული ვარ, მაგრამ რატომ მიზიდავს ასე? ნუთუ გამოთქმა, რომ გოგოებს ცუდი ბიჭები მოსწონთ, მართალია?