ზღაპრული რეალობა (16)

კვირა დღე ერთად გაატარეს.მთელი დილა ერთმანეთის ალერსით ტკბებოდნენ.ჩაათაისთვის,რომ გეკითხათ საერთოდ არ უნდოდა ადგომა.მთელი დღე დიდი სიამოვნებით დატკბებოდა ნათაის ვნებიანი სხეულით..თუმცა საბოლოოდ გოგონამ თავიისი გაიტანა და სულ ძალით წამოაგდო ფეხზე..რა

მოტაცება (2)

- შენთან საჭორაოდ არ მცალია , მერე განვაგრძოთ - მითხრა თვალი ჩამიკრა და ადგილიდან მოწყდა დეგენერატი!!! თავხედი!! გამოშტერებული!! როგორ გაბედა და ასე მელაპარაკა? იდიოტი!!! ელენესთან მივდიოდი და გზაში ამ ბიჭს ვლანძღავდი , ჯერ კიდევ ვერ მოვედი აზრზე ,

ვერეს მსხვერპლი(დასასრული)

-საავადმყოფოში უნდა გადაგიყვანოთ. -ნატალია მოძებდნეთ..ვიცი,რომ ის ცოცხალია-იმეორებდა და არავის უსმენდა. -წაიყვანეთ-გადაიყვანეს მანქანით და მოათავსეთ თეთრკედლებიან პალატაში,ის კი კვლავ იგივეს იმეორებდა.

ფიროსმანიც ხომ ვარდებს ჩუქნიდა...! (თავი 7)

ცხოვრებაში გამოჩნდება ისეთი ადამიანი, ვის გამოც სხვანაერი ხდები. არ აქვს მნიშვნელობა, ეს დიდ ბედნიერებას მოგიტანს, თუ დიდ ტკივილს, მაგრამ ისეთი როგორიც იყავი ვეღარასოდეს იქნები!!! ხო... ზუსტად ასე მოხდა ჩემს ცხოვრებაშიც... ის ბუნტისთავი ირაკლი

უკანასკნელი სიტყვა-2

-მთვრალი ვარ?არა მე არ ვარ მთვრალი,მე ცხოვრება მათრობს,ეს აუტანელი გაჭირვება!!!ტომს ისტერიული ტირილი აუვარდა,მარტინსაც გაეღვიძა ისიც მწარედ ატირდა.ლლიანმაც ვეღარ მოითიმინა, მის გულში დაგროვილმა ემოციებმა ერთხმად იფეთქა და ისიც იატაკზე დაემხო,შემდეგ

ვნება და სიყვარული-სრულად

-აყვანილი ხართ - ექოსავით ჩაესმა ყურებში სასიამოვნო სიტყვები და გულის ფანცქალით გადახედა ინკას . -შეგიძლიათ ხვალ შუა დღის 12 საათზე სამსახურში გამოცხადდეთ , მთავარი ასისტენტის თანამდებობაზე.სანამ მობილურში გაბმული წუილი მოსაბეზრებელი არ გახდა

გიორგი ჩაფიჩაძე -უცნაური კაკტუსი

სკოლაში დავდივარ. 12 კლასში ვარ. პირადი დღიურიც მაქ . ორი საუკეთესო და ისე უამრავი მეგობარი მომეძებნება... დაბადების დღე ამასწინებზე მქონა. როგორც წესი სრული იდიოტობა იყო... ჩემი, ალბათ, უცნაური ხასიათის გამო ცოტა თაყვანისმცემელი მყავს. ჩემზე

ყინულის ფრთები (2)

პასუხი არ გასცა,იცოდა რომ დედა ერთადერთია ვისაც უსიტყვოდ ესმის მისი, შეიძლება ხშირად იმაზე უკეთაც ვიდრე თვითონ საკუთარი თავის.ზლაზვნით შევიდა აბაზანაში და თავის მოწესრიგებას შეუდგა.კბილების ხეხვას რომ მორჩა სარკეში ჩაიხედა,საკუთარ თავს მხნეობა

მიყვარხარ წუთში სამოცჯერ! (თავი3)

ნიკუშა ძალიან გაბრაზდა ხელის ერთი მოსმით შემომსვა მოტოზე. ჩაფხუტი მომცა, თუმცა ვერაფრით ვიკრავდი. გაეცინა და თვითონ მომეხმარა. დავიბენი თვალები დაბლა დავხარე და გავწითლდი, ვცდილობდი არ შემემჩნია მისი სურნელი და შავი თვალები, რომლებმაც უკვე მოახერხა

უამრავი წუთი ცხოვრებიდან-4თავი

თავის ტკივილმა მიკლო და ლოგინიდან წამოვდექი,ოთახში მხოლოდ მე და ბაბი ვიყავით,დანარჩენები სამზარეულოში იყვნენ.ფანჯარასთან მივედი და როცა გადავიხედე რომ კარგი ამინდი იყო ძალიან გამიხარდა,მალე ზაფხული მოვა და ზღვაზე წავალთ,მიყვარს ეს მომენტი,როცა ყველა