ლურჯი მოგონებები (თავი მესამე)

მეორე დღეს ზურამ ხალისიანად გაიღვიძა, თითქოს ესიამოვნა წინა საღამოს გრძნობები ასეთუ ისე რომ გამოხატა. სამზარეულოში გავიდა და დედამისს ღიმილით მიესალმა და შუბლზე აკოცა.. დედას გაუკვირდა, მისი შვილისგან ასეთი საქციელი მოულოდნელი იყო, ზურა მადუღარასთან

ფრთხილად! სახლი დაკავებულია...

ეს ჩემი პირველი მოთხრობაა... მაინტერესებს თქვენი შთაბეჭდილება. ბარგს ვალაგებდი,თან ვფიქრობდი ლოფელზე,ძალიან მინდოდა, ცოტა ხნით დასვენება. როგორც იქნა ჩავალაგე ბარგი, მანქანაში ჩავჯექი და გავუდექი,სოფლის გზას.უკვე გვიანი იყო, როდესაც სახლს მივადექი.

სიყვარულს არ ხსნიან, გრძნობენ და სისხლივით ისხამენ ძარღვებში

ჩახუტება, რომელიც მოიცავს ყველა გრძნობას.........ყველა არ თუ ვერ თქმულ სიტყვებს, რომელიც ვერ ითქმება, რომელიც უნდა იგრძნო, სიტყვები რომელიც წვავს!სასაცილოა არა?!...მთვარეს უამბობდა თავის ამბავს შემთხვევით ნაცნობი ლანდს რომ მოკრა თვალი...არ დაიჯერა...

მთვარის შუქზე ( 4 თავი )

როგორც იქნა დავითანხმე ჩემი ჯიუტი და გამოვედით წყლიდან... სულ ვკანკალებდიი , აბა რა მეგონა მაისში , თან ღამე , გაყინულ წყალში, მაგრამ რა ჩემი ბრალია თუ ეს გიჟია! -ვაიმე... კანკალებ ელე (ნიკა) აბა რაეგონა შუა მაისში წყალში რო შემიყვანა ეს სიფრიფანა

ბოსი. 1

სამყაროსგან გამოთიშული შევყურებ ლექტორს,რომელიც გაუჩერებლად საუბრობს სამართლის კოდექსზე,თუმცა მისი არცერთი სიტყვა არ მესმის.ფიქრებით სხვაგან ვარ და სამომავლო გეგმებს ვაწყობ.ჩავთვალე რომ სამსახური უკვე ვიშოვე,პირველი ხელფასიც ავიღე და ახლა საკუთარი

გრძნობების ძაფი

უნებურად უცნაურმა გრძნობამ შემომიტია,ჩავფიქრდი...თითოეული წამი პატარა უკიდეგანო სამყაროა.დადებითი თვისებებით თუ ნაკლოვანებებით ,ფიქრით,ტკივილით თუ სიხარულით…მაინც მჯერა და მინდა სულ მჯეროდეს რომ ყოველ ადამიანში მზეა…

ტრიუმფალური თაღი (ნაწილი III)

მართალია ბაიას ბევრი ტანსაცმელი არ ჰქონდა, მაგრამ რაც ჰქონდა ძალიან გემოვნებით შერჩეული. ტანისამოსის შესაფერისი, ოდნავ შედგმულ ძირებზე ფეხსაცმელი გამოიღო, არც უჭამია ისე ჩანთა აიღო და სკოლისაკენ გაეშურა. დღეს დილის ათზე ჰქონდა გაკვეთილი. ყველაფერს

ბედნიერია გოგონა?! (7)

დილით თვალებს ვახელ თუ არა, მაშინვე ვგრძნობ ვიღაცის თბილ სხეულს. ჯერ კიდევ მძინარე მისი სხეულისკენ შევტრიალდი და მივეკარი. ვიღაცის ირონიული სიცილი ჩამესმა. თვალები გავახილე და სებასტიანი დავინახე. მერე ისევ დავხუჭე. გავიაზრე. ეს სებასტიანია?! უცებ

მაინც მოგარჯულებ(7 ნაწილი)

იმ დღეს აღარსად არ წასულან. კატო მთელი დღე თავის ოთახში იყო და ქვემოთ არ ჩადიოდა. ნამდვილად არ უნდოდა ბექას ნახვა. საღამოს მარი გაახსენდა. თავისი გიჟი დაქალი... მაშინვე ტელეფონი აიღო და დაურეკა: -ოჰჰ, ეს ვის გავახსენდი!!!(მარი) - ჩასძახა დაქალმა

ჯარის ქალი (11)

დამიანის ჩანაწერებიდან. ავღანეთი/25 ნოემბერი/2014წ. დღეს 10 ჯარისკაცი დავკარგეთ საშინელი სიტუაციაა, ყოველ წამს ველოდებით ბაზაზე თავდასხმას. ვერც ვერავის ვეხმიანები, უბრალოდ კომუნიკაციის საშუალებები არ გვაქვს გარდა რაციებისა. არავინ იცის ცოცხალი