ორი დაქალის ისტორია 6

ერთი კვირა გავიდა . დაე დადგა დღეც და ნინიც ჩამოვიდა <3 აღფროვანებული იყო პარიზით და მისი ღირსეშანიშნაობების ნახვით . დილით ძაან ადრე გავიღვიძე . როგორც ყოველთვის ყავა მოვადუღე და აივანზე გავედი . ეგრევე შევამჩნიე დაჩის სიუპრიზი . - გოგო დროზე

ფერისცვალება

ის მოვიდა! მოვიდა და თან საოცარი საკუთარი არომატი მოიტანა, რომელმაც წარმოუდგენელი სისწრაფით მოიცვა მთელი სამყარო.ეს ის არომატია, რომელიც გვიქმნის შეგრძნებას, რომ უბრალოდ საარსებოდ აუცილებელ ჟანგბადს კი არა , სიტკბოთი შეზავებულ თვით სიცოცხლეს

სურვილი აგისრულეთ მე შევიცვალე (7)

მითხრეს ნახევარ საათში მოვა და შენი ბარგიანად მზად ოყავიო 15 წუთში უკვე მზად ვიყავი და ჰოლში ველოდებოდი როგორც მითხრეს უცხოელია და ბინა არ აქო... რაღაცუცხო ქვეყნიდანარისო და არ ესმის ჩვენი ენა კარგადო ...ნუ შვედები საქართველოზეც ამბობენ რაღაც უცხო

მე შენ აგირჩიე, პატარა ქალბატონო! 5

-შენთან რა გვინდა? სახლში წამიყვანე ახლავე, ანი ინერვიულებს. (მე) -მოდი მოკლედ და კონკრეტულად გეტყვი, არა! (დიტო) აღარაფერი მითქვამს, ამასთან ლაპარაკს საერთოდ რა აზრი აქვს. მალე მივედით მის სახლში, მაგრამ, ეს სახლი კი არა, სასახლე იყო. -მოვედით,

მენატრები.....

რა კარგია ბუნებაში სეირნობა... ლამაზი ყვავილები, ნიავი რომელიც თმებს გიჩეჩავს და სასიამოვნოდ გეხება მთელს სხეულზე, თითქოს გეფერება... თან მუსიკის მოსმენას არაფერი სჯობს... უსმენ ამ სიმღერას და უამრავი კარგი და სასიამოვნო მოგონება იღვიძებს შენს

უკვალოდ ჩაიარა...

იყო და არა იყო რა... არა, ეს დასაწყისი ამ ისტორიას ნამდვილად არ უხდება, ზღაპრები მხოლოდ happy end_ებით მთავრდება.. ეს კი უბრალოდ ის რეალობაა, რომელიც, სამწუხაროდ, ამ ცხოვრებაში ხშირად ხდება.. ერთი ჩვეულებრივი საღამო იყო.. გოგონამ ხარბად ჩაისუნთქა

უსახელო გრძნობა (6)

დადგა მეორე დღეც. უკვე აბულაძეს ელოდებოდნენ. როგრ იყვნენ ნინა და ნიკა?! ალბათ ყველაზე საშინელი დღე იყო მათ ცხოვრებაში ნიკასთვის იმიტომ რომ ნინას ყოფილი იყო ნინასთვის იმიტომ ომ არ მოიკითხა და ასე გაუჩინარდა. ახლაც ლოგინზე ზის ნინა და ფირქობს რომ

ბედნიერია გოგონა?! (2)

როგორ იცვლება ცხოვრება არა?! დრო მალე გადის, ადამიანი იზრდება და იცვლება... მეც ასეთი ცვლილებები განვიცადე... უკვე ძალიან დიდი ვარ იმისთვის, რომ ვერ მივხვდე ამ ყველაფერს. ხო, მართლა, მე ლორა ობოლაძე ვარ. იმედია, თქვენ მაინც არ გაგიკვირდებათ ჩემი

ბაგრატიჩის რჩეული (თავი 9)

ვგრძნობდი რომ ბურუსში ვიკარგებოდი მაგრამ შეჩერებას არ ვჩქარობდი.ავყევი კოცნაში და თავს უფლება მივეცი მესიამოვნა.კისერიდან ჩაუყვა მუცლამდე თითების ნაზი მოძრაობით.მისი შეხება ისეთი სასურველი და სასიამოვნო იყო რომ ჭკუა მეკარგებოდა. ახლა რომ გეკითხათ

ცხოვრების გემო (19)

-მგონი დამეწყო,მიშველეთ!-განწირული ხმით ყვიროდა ნინჩო -რაა? არ არსებობს! ვახ ჩემი!-დაბნეული დააბიჯებდა ნიკა ოთახში ამ სიტუაციაში მხოლოდ უგულავა არ დაიბნა,ხელში აიყვანა გაბერილი ნინჩო მანქანაში ჩასვა და საავადმყოფოში გააქანა -დაწყნარდი ნინო,მალე