ჯარში ნაპოვნი სიყვარული (თავი 4)

-ზოგჯერ ასეც ხდება-ვთქვი და გოგოებს კარებში მდგარი ერეკლესკენ მოვუთითე, ერეკლე გაშტერებული გვიყურებდა, ანა მიუახლოვდა, მაგრამ მოიშორა და ჩვენკენ წამოვიდა, დავიბენი, უცებ მოგვიახლოვდა და სიცილი დაიწყო-რა, რაგაცინებს?-გაკვირვებული ახედა

სიყვარული სიცოცხლის ფასად10

უთენიად გამოღვიძებულ დიმიტრის უჩვეულოდ ეჩვენა თმისა და კანის ის მწველი სურნელი რომელიც ნესტოებს სასიამოვნოდ უწვავდა. ფრთხილად დააშორა წამწამები ერთმანეთს და შეეცადა არსებული რეალობა გაეაზრებინა. სურნელი გვერდით მწოლიარე გოგონადან მოდიოდა რომლის

თქვენს ანგარიშზე დარჩენილია ჩემი სიცოცხლე 7თავი

საოცრად აღელდა ნიკა.გული თითქოს უჩერდებოდა ისე ნელა მუშაობდა,ექიმის ხმა აღარ ესმოდა.თვალთ დაუბნელდა და სკამზე ჩამოჯდა. ნუცას სახე დაუდგა თვალწინ. გაახსენდა რამდენი იწვალეს,ექიმს ექიმზე ცვლიდნენ,ხან რომელ ქალაქში და ხან რომელში დადიოდნენ თუმცა

მამაკაცი მეტროდან (დასასრული)

–შენ არ ხარ დამნაშავე! –ცივი, უხეში ხმა მოხვდა ჩმს ყურთასმენას მთელ სხეულში სისხლთან ერთად დაიწყო დენა თითოეულმა ბგერამ. ამდენი ხნის შემდეგ ის ჩემს უკან იდგა და ჩვეული გამომეტყველებით ზურგს მიწვავდა. ნელა ავდექი და მისკენ მივტრიალდი. თავჩაღუნული

ლევან ხაჩიშვილი (11)

აი ეს ის შემთხვევა იყო როდესაც არ ვიცოდი რა მოხდა,რა ხდებოდა და რა შეიძლება მომხდარიყო.ყველა და ყველაფერი მაბედნიერებდა,განსაკუთრებით ლევანი.აი მისი სიცილი ბედნიერს მხდის,მისი მკაცრული გამოხედვა,ბოხი ხმა.ის შავგრემანია,მაგრამ აბა რომელიმე ქერა ბიჭი

კიდევ ერთხელ მოვკვდი

დედამიწის თვალიერებისას შემომისწრეს. ვიცოდი, იმ დღეებში ეძებდნენ ვინმეს დასაბადებლად, შემომთავაზეს და მეც დიდხანს არ მიყოყმანია. პირველად ერთ მარტოხელა მოხუცთან გამიშვეს, მოუარეო. ხის სახლში ცხოვრობდა და სახედაღარული, თვალის უპეებში იგუბებდა ცრემლს.

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 36)

ფანჯრიდან შემოსულმა მზის სხივებმა გამოიკვლიეს გზა ოთახში და მაინც და მაინც ჩემს თვალებზე დაიდეს ბინა, მზის სხივებისგან შეწუხებულმა თვალები ზელვით გავახილე და სულაც არ მომეწონა სიმსუბუქე რომ ვიგრძენი. ჩემს 100 კილოგრამიან დემონს ისე მივეჩვიე რომ

სიყვარულს ყველაფერი შეუძლია, გულმა ვეღარ გაძლო (სრულად)

მთელი ერთი კვირა ტასოსთვის ,,ჯოჯოხეთური" აღმოჩნდა. ყოველ ღამე ხედავდა ერთსადაიმავე სიზმარს: ვიღაც უახლოვდებოდა, ისიც მისკენ მიდიოდა და როცა უნდა ჩახუტებოდა, მაშინ ხვდებოდა დანა ზურგში.. იმდენად რეალურად აღიქვამდა ამ სიზმარს, რომ სიზამრშივე ტკიოდა და

და მე მიყვარხარ (III) (თამარას)

ლექციები ძლივს გადააგორა,ახლა ყველაზე მეტად არ იყო უნივერსიტეტის ხასიათზე,რატომღაც სულ დემეტრეზე ეფიქრებოდა,მასზე და იმ საღამოზე,კარგად რომ გამოთვრნენ,პარალელურად იმ სულელური ტყუილის გამო გაბრაზებული იყო,მაგრამ ახლა რატომღაც მისი ნახვა მოუნდა,მოუნდა

განშორება გულს უფრო მოყვარულს ხდის , პირველი ნაწილი (სრულად)

გაზაფხულის თბილი საღამო იდგა, ჰაერი ახლად აყვავებული ხეების სურნელით გაჟღენთილიყო. ირგვლივ სიწყნარე სუფევდა. ამ მშვენიერი ამინდით გახარებული ადამიანები წყნარად მიუყვებოდნენ თავიანთ გზებს. გვანცაც მათ რიგებს მიეკუთვნებოდა. უნივერსიტეტიდან აღელვებული