შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

კვირის სიახლე

მარტოობის გასაღები
ლექსები
15-04-2025, 01:12 7 083 0

მარტოობის გასაღები

ლექსი სევდის და მარტოობის ღრმა განცდებს ასახავს, სადაც ავტორი ებრძვის საკუთარ ტკივილებს და ეძებს სიმშვიდეს. მისი გული სავსეა სიბნელით, თუმცა, იმედის ნაპერწკალი მაინც ცოცხლობს. ავტორი მიხვდა, რომ

თვის სიახლე

ბჟოლია ანუ მიყვარხარ (სრულად)
ისტორია
27-03-2025, 22:55 17 994 56

ბჟოლია ანუ მიყვარხარ (სრულად)

-წიგნის ბოლოს რომ დამთანხმდი ეგ იყო მთავარი აზრთა თანხვედრა . წიგნს რა ქვია არ მეტყვი? -ორივეს რომ გვაერთიანებდეს და აღნიშნავდეს რომ მთავარი გმირები ორივენი ვართ -გენიალურობა რომ სიმარტივეშია იმედია

PDF წიგნები

მარგარეტ ეტვუდი - მხევლის წიგნი
ელექტრონული წიგნები
7-05-2023, 19:08 21 262 8

მარგარეტ ეტვუდი - მხევლის წიგნი

წარმოიდგინეთ სამყარო, სადაც ქალებს ეკრძალებათ მუშაობა, საკუთრების ფლობა, სიყვარული, ოჯახის შექმნა, ქუჩაში სიარული. ეკრძალებათ, გამოიყურებოდნენ ისე, როგორც თავად სურთ, ისაუბრონ და მოიქცნენ ისე, როგორც
ეგოისტი ..23..
ისტორია

ეგოისტი ..23..

11-05-2015, 01:35
ავტორი
3 420
4
+
-ღმერთო როდემდე უნდა მიხეთქავდეს ეს გოგო მე გულს?–გაიფიქრა ნინიმ და მაშინვე გასასვლელისკენ გაიქცა იქ მისულმა კი ლამის ნინი ცემა, თუმცა ისე გაუხარდა ცოტაც და თავადაც კივილს დაიწყებდა. იცით რა იყო? –ყველაზე უმშვენიერეს რძალს მსოფლიოში–და დიტოს
მიგაცილებ სახლამდე
ისტორია

მიგაცილებ სახლამდე

11-05-2015, 00:54
ავტორი
3 472
7
+
-მიგაცილებ სახლამდე, დაბრძანდი (ჩემს წინ შეჩერდა მანქანა) -მადლობთ არ მინდა, ტაქსს დაველოდები. (მე) -არამგონია ეხლა რამემ გამოიაროს,თან წვიმა უფრო იმატებს დაბრძანდი ნუ გეშინია -მეშინია? სულაც არა(მანქანაში ჩავჯექი)
Bad Boys. (თავი 11)
ისტორია

Bad Boys. (თავი 11)

11-05-2015, 00:35
ავტორი
3 236
2
+
გათენდა, დილით ძალიან ადრე გაიღვიძა ტაისიამ, ადგომა და სხვა ოთახში გასვლა უნდოდა მაგრამ ამის უფლება არ მივეცი, არც ის აღარ ახსოვდა რა მოხდა წინა ღამეს, მისი გათიშვის შემდეგ, ისედაც სუსტი და თეთრი სხეული ბოლომდე გათეთრებოდა, თვალები სიცხისგან
ნატალი (12)
ისტორია

ნატალი (12)

11-05-2015, 00:10
ავტორი
6 369
9
+
შენთნ ერთდ რატომ უნდა დავიძნინო?ლიკამ თავი წამოყო და გაკვირვებულმა დატყეჭილი თვალებით ახედა დიტოს.დიტო უპასუხოდ ადგა, ლიკასთვის არც უკითხავს ისე აიყვანა ხელში და საძინებლისკენ წაიყვანა,ბიჭები ისევ გაოგნებულები უყურებდნენ ,მაგრამ არაფერი შეუმჩნევიათ
ნაცნობი (დასასრული)
ისტორია

ნაცნობი (დასასრული)

11-05-2015, 00:05
ავტორი
4 520
4
+
მე მჯერა მოულოდნელი ბედნიერების. არ შეიძლება, ყველაფერს ბრძოლა ჭირდებოდეს, რაღაც თავისითაც მოდის, თუკი ღირსი ხარ. ერთხელაც მიხვდები, რომ ყველაფერი დამთავრდა. და ეს იქნება დასაწყისი.
ევა სიცოცხლის მომტანი? მგონი პირიქით (2)
ისტორია

ევა სიცოცხლის მომტანი? მგონი პირიქით (2)

10-05-2015, 23:43
ავტორი
1 727
1
+
ახლა კი ვზივარ სრულიად მარტო ამ ოთხ თეთრ კედელში მოქცეული, სადაც ამ სველი ფურცლებისა და კალმების მეტი არაფერია... საჭმელი? ან წყალი? არა მე აქ ვაპირებ დავემშვიდობო სიცოცხლეს ამიტომ არაფერი არ მჭირდება მეტი... ჩემივე ცრემლებში თუ არ ჩავიხრჩობი
შავი თილისმა (ნაწილი პირველი)
ისტორია

შავი თილისმა (ნაწილი პირველი)

10-05-2015, 23:43
ავტორი
18 354
7
+
-გთხოვ, მე... არ მინდა... დაჩი, საართველოში რომ დავბრუნდები არაფერი შეიცვლება. მე არ გამიკეთებია ეს არჩევანი. ხომ იცი მატერიალისტი არასდროს ვყოფილვარ და ალექსის თავს არ ვანაცვალები საზღვარგარეთის სწავლაზე. უბრალოდ ის შემიყვარდა, მას კი არა. ესეც
ვამპირის ირონია 13
ისტორია

ვამპირის ირონია 13

10-05-2015, 22:58
ავტორი
2 231
3
+
-(ანნა) დღეს მინდა 5-საათზე დამიანის სახლში მოხვიდეთ და ვივახშმოთ.დამაინტრიგებლად დააბრიალა თვალები -(ლიდია) კარგი სამოვნებით.მგონი საუკუნე გავიდე მას მერე რაც ერთად არ გვივახშმია. -(ელისონი) შეიძლება დღეს მეგობარ ბიჭთან ერთად მოვიდე? გოგონა პატარა
აუცილებელი შემთხვევითობა {1}
ისტორია

აუცილებელი შემთხვევითობა {1}

10-05-2015, 22:43
ავტორი
2 125
0
+
4 საათია სტამბულის ქუჩებში უაზროდ დაძრწის,ღმერთო რა ცუდი იდეა იყო უცხო ქალაქში მარტო ჩამოსვლა? თან მის ორიენტაციის „ნიჭსაც“ თუ გავითვალისწინებთ,ალბათ ახლა სულ სხვა მხარეს დადის თვითონ და მისი სასტუმრო სულ სხვა მხარესაა. რამდენიმე თურქს ეცადა რომ
მარტოსული
ჩანახატი

მარტოსული

10-05-2015, 22:39
ავტორი
2 262
1
+
წვიმის წვეთები და ისევ ქუჩა,რომელიც,როგორც ყოველთვის ხალხით არის სავსე,ახლაც საშინლად წვიმს და ყველა ცდილობს,ამ განრისხებულ ამინდს,რომელიც თითქოს გვემუქრება...მე კი,ისევ ისე ვდგავარ შუა ქუჩაში და მათ სახეებს ვაკვირდები,რომლებზეც ტკივილი და