პანდა(2)

28 თებერვალია,სუსხიანი ამინდია,აქა-იქ ფანტელებიც ცვივა,მე კი უგზო-უკვლოდ დავსეირნობ და ვფიქრობ,ყველაზე და ყველაფერზე,ძალიან არმინდა თუმცა მისკენაც გამირბის ფიქრები.ვფიქრობ თუმცა სასურველ პასუხს ვერ ვპოულობ,რატომ ვეზიზღები?რა დავუშავე?ცრემლები

ოცნებებში მუდამ მეყვარები

ნუ მოკლედ იმ საღამოს ძალიან მაგარი დრო ვატარეთ მე ანასტასიამ და იაკომ...მეორე დილით მთელი ოვაციებით გავაცილე და წავიდნენ, იმ დღიდან თითქმის ყოველდღე ვლაპარაკობდით ან ვწერდით ხოლმე მე და ანასტასია ერთმანეთს.

სიყვარულის თავგადასავალი (თავი 3)

მაღვიძარამ გამაღვიძა სკოლაში წასვლის დროა,აუუ მაგრა მეზარება რაა მაგრამ სხვა გქა არაა გამოცდები წინაა,არ მიდნა რომელიმეში ჩავიჭრა,როგორც ყოველთვის ნინიმ დამირეკა დროზე ჩამოდიო,უცბად გადავივლე და ჩავიცვი ისევ ნინის მანქანით წავედით სკოლაში. -აბა

ნაბიჯები დათვლილია (3)

მე აღარ მინდოდა ამაზე საუბარი, არ მინდოდა ჩხუბი მოგვსლოდა მე და დათოს. ამიტომ უფრო მეტად ჩავეხუტე,დედას რაც შეეხება ვიცოდი თვითონ მაინც მეტყოდა უველაფერს როცა დრო იქნებოდა... ახლა კი მარტო დავრაჩი,მაგრამ ამაზე არც ვფიქრობდი.. ჯერ მეექვსე თვეში

ვუყვარდი?არ ვუყვარდი? (ჩემი ცხოვრების ისტორია) თავი 5

ახალი პერსონაჟი რომელიც დიდი როლის სათამაშოდ შემოიჭრა ჩემს ცხოვრებაში მიშო იყო....მან ჩემი მომავალი შეცვალა და ყველაფერი ამოაყირავა...მისი გაცნობიდან დაიწყო ყველაფერი,ისტორია რომელიც ჩემს არსებობას უფრო ეძღვნება ვიდრე ცხოვრებას..........იმ საღამოს

როცა ღამდება...

მაგრამ მას ისე ძლიერ უნდოდა ადამიანობა, რომ სხვას ვერ გააუბედურებდა, მასაც ვერ დაუნგრევდა ცხოვრებას და ვამპირად ვერ აქცევდა. მეჯლისიდან წასვლა უნდოდა. მისთვის ადამიანები აგარ არსებობდნენ; ეს ბრბო იყო, სისხლის ჭურჭელი, სადაც სისხლს თბილად

სულს მოგცემ - 7

ოთახში იყო და ჩემოდანს ალაგაბედა ... ისე იყო გაბრაზებული მთელი გარდერობი და ნივთები ჩემოდნებში ჩატენა და კართან მიაგორიალა ... კარში აყუდებული ერთმანეთზე ჩახუტებული მშობლებისთვის თვალიც არ მოუკრავს ... რომლებიც გაოცებულები ადევნებდნენ შვილის

ქორწილების ორგანიზატორი 12

-აუ დაიძინე რა გასწორდი, დილით დავილაპარაკოთ მაგაზე.- ახლა ამისთვის უროც რო მერტყა თავში ვერაფერს გაიგებდა. ამჯერად კიდე ისე ემატებოდა რომ გამაღვიძა, უარესდა შეფხუკუნდი და გვერდით გავიწიე , ისიც მოიწია და ხელები მომხვია, ამ სიცხეში კიდე ეს, თვალები

ცხოვრების გემო (11)

დილით ყველაზე ადრე მერი წამოხტა საწოლიდან,საშინლად აფორიაქებდა მის გვერდში მწოლიარე უგულავა,აშკარა იყო,რომ მისი სიახლოვე სულსა და გულს უფორიაქებდა.დათო ხომ ყოველთვის უტაქტო,უზრდელი და ფსიქოპატი იყო,ახლა რა შეიცვალა?ფაქტია რომ რაღაც აშკარად

განსხვავებულები 2

რა? ეს ვინ არის? როგორ გაბედა? ეს არ უნდა შერჩეს! ვუთხარი ჩემ თავს და  იმ წამსვე ტელეფონი ამოვიღე. დიტოს დავურეკე: -დიტო მიშვ...-სიტყვის დასრულებაც ვერ მოვასწარი ისე ჩემი ტელეფონი ამ არანორმალურს გარეთ გაესროლა.ესღა მაკლდა რა! ჩემი "აიფონი ".