მეცამეტე თვე (7)

აშკარელი როგორ ფორმაშიც დატოვა, ისეთ პოზაში იდგა, გეგონებოდათ ქანდაკებად იქცაო. გოგონას რომ შეხედა მის წინ უხერხულად აწურულს, მაშინ დარწმუნდა რომ მისი ცხოვრება არაფერი ყოფილა ანაბელამდე.

ვატო არაბული (8-9 თავი)

-საღამოს გადმოდით თქვენ მეგობრებთან ერთად უკეთ გავიცნობთ (ჩაიცინა მიშომ და გზა გაარძელა) -აუცილებლად ! (ჩაიცინა კესოს უბიძგა სახლში შესულიყო) -ვატო მე.. (ამოიფრუტუნა კესომ) -ხო შენ! გასაგებია გასერინება მოგინდა თან ისე რომ არავის არ უთხარი დაადე

პანდა(დასასრული)

ჭორაობაში ვიყავით გართულები და ბოლო ხმაზე ვკისკისებდით მარგიანი რომ შემოგვიერთდა ზედმეტად დასტოინი სახით. - ზდაროვა (ერთი საწყალი ზდაროვა ისე მოგვიგდო არც კი შემოუხედავს ჩვენთვის)- ვა ახლი ბიჭი?

მეტი ვიდრე სიყვარული 6

*მინდა გაიხსნა სანდრა*გავიხსნაა?!რას გულისხმობს?-პიჯაკს სულელო,რას გულისხმობს და უნდა რომ მასთან გაიხსნა და, გულახდილი იყო,როგორც ჩემთან გაქვს დიდი გული და ენა უნდა რომ მასთანაც ასე იყო.დამცინის ჩემი ქვეცნობიერი აშკარად დამცინის... -სანდრა უკვე

დედა ზღაპარი მომიყევი რა...

დედა ჩემი მეგობრები ნაღმებზე აფეთქდნენ,ვინც ჩამოვიდა ახლა პოლიტპატიმრები არიან.დედა გახსოვს ადრე მაღაზიები ცარიელი რო იყო?ახლა კი ყველაფერი იყიდება,სულ სულ ყველაფერი იყიდება დედა.დედა გახსოვს ადრე შავთეთრ ფილმებს რომ იღებდნენ და ყველაფერი ფერადი რო

იჩქარე!თორემ ბედნიერი დრო წამივით ჩაგიქროლებს...

გავუიმე და მანქანისკენ წავედი, მანქანაში ჩავჯექი და იქაურობას წამში მოვწყდი, მანქანის მართვა კარგად ვიცი და ძალიან მიყვარს. რამოდენიმე ხანში მანქანა გავაჩერე და ეხლა ფეხით გავუყევი ბათუმისი ქუჩებს, ბევრი ვისეირნე, და ეხლა ჩემს სამსახურს ჩავუარე

და მაინც...(7)დასასრული

ვგრძნობდი,რომ ნელ-ნელა ალექსის პატიებას შვეძლებდი.ძალიან მიხაროდა.აღარ მინდოდა ტკივილით ცხოვრება და არც ის მინდოდა ალექსი დამეტანჯა.ვხედავდი როგორ ნანობდა თავის საქციელს.თან ნიკუშაც მეცოდებოდა,ძალიან უყვარდა მამამისი.გუშინ კონსულტაციაზე

განსხვავებულები 3

"ცხოვრება მოულოდნელობებით არის სავსე" ამას კიდევ ერთხელ მივხვდი და რატომ? ვიღაც იდიოტმა (სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით) გამიტაცა! რაც არ უნდა გასაკვირად ჩანდეს ოცდამეორე საუკუნეში 《როგორ》პასუხს მიიღებთ ჩვეულებრივად.

ნაბიჯები დათვლილია (4)

ფანჯარას ვუყურებდი.. როგორ ირხეოდნენ ჩრდილები.. მერე შავად როგორ იხატებოდა მათი სრიალი იატაკზე.. მე კი ამის ძალიან მეშინოდა... უნდა გითხრათ რომ ბნელი ოთახი იყო.. მე კი სიბნელის მეშინოდა აქამდე.... რაც სახლიდან წამოვედი და ბაღში დავრჩი იმის შემდეგ

კომა - პირველი გამარჯვება

იმავე საღამოს ანონიმური შეტყობინება მივიღე. თავიდან მეგონა, რომ თავად ნიკოლოზი დამცინოდა, მაგრამ შემოწმება ღირდა. იმედი მქონდა მხოლოდ, რომ ეს ყველაფერი მახე არ იყო. ინფორმაციის მიხედვით, ერთ-ერთი კორპორაციის პრეზიდენტს შეხვედრა ჰქონდა საგადასახადოს