ასეთია ჩემი სიყვარული - "ნიკუშა დადიანი"

ჩემი ისტორია გრძელდება !! მეორე დილით სკოლაში წავედი , დილით გაღვიძება არ მიჭირს , დათისთან ერთად ვვარჯიშობ ხოლმე ადრე , ამიტომ რო მოვდივარ ეგრევე ვბანაობ , ჩანთას ვალაგებ , ყავას ვსვავ (რომელლიც ჩემი განუყრელი ნაწილია) და სახლიდან გავდივარ ..

არდაბრუნება

მატარებელმა ჩაიარა, დავაგვიანე,„_მალე მოვაო!“ გახალისდა ჩემი გუნება.განშორება კი არ აწუხებთ ადამიანებს,განშორებულის არდაბრუნება...წლები გაფრინდა, შეეკვეცა ოცნებებს ფრთები,მაინც არ ავყვეთ ეშმას ცდუნებას.სიბერის შიში კი არ თრგუნავს

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 9)

პროლოგი:ცხოვრება სავსეა მოულოდნელობებით! და მაშინ როცა არაფერს არ მოელი, ხდება რაღაც რაც შენს ცხოვრებას რადიკალურად ცვლის...!თამუნასთან:როცა დავინახე როგორ სწვდა დემეტრე გიორგის საყელოში გადასვლა გადავწყვიტე, მაგრამ როცა გავაანალიზე ჩემ ამ ქმედებას

სულ შავები,სულ კაები!(2)

ბიჭები უხმოდ გამოვიდნენ ოთახიდან და თვალებით გვანიშნეს წავედითო.მე და ლიკამ როცა მათი დაღრეჯილი სახეები დავინახეთ, უსიტყვოდ დავტოვეთ სახლი და ბიჭებს გავყევით.მანქანაში ხმა არავის ამოუღია, ერთიორჯელ დიტო თუ გადმომხედავდა, უხასიათოდ შემომანათებდა

პირველი ღამე-3

"შემო ჩემს ოთახში რა ძალიან მჭირდები გთხოვ ამ წამს არ მიმატოვო" გადავბრუნდი და თავი ბალიშზე დავდე არ ვიცი რამდენი ხანი გავიდა ალბათ 1 წუთიც არ გასულა ჩემი მესიჯის გაგზავნიდან როცა კარის გაღების ხმა გავიგე ვიგრძენი როგორ ჩაიზნიქა საწოლის მეორე მხარე

ცეცხლისფერი [სრულად]

დის ნაამბობი არ მოწონს თითქოს სამყაროდან სხვა რამეს ელის, რაღაც უფრო განსაკუთრებულს.. ამიტომაც არ მოწონს როცა თიკო რაღაცას აღწერს. ის ეუბნება იმას, რაც არის, ყოველგვარი შელამაზების გარეშე. თინოს კი სულ სხვა რამ სურს.. სულ სხვა..

შენი ჩახუტება უკვე თემაა (6 თავი)

როცა არ გღლის ბრძოლა, როცა მისი ერთი ღიმილსაც ენერგიაზე მოყავხარ და სასწაულებს გაკეთებინებს , მთას რომ სირბილს დაგაწყებინებს და მუჰამედთან მიგიყვანს ისეთ სასწაულებს (დაუჯერებელს )... -მაინც ვერ ეშვები ხო?(კაკი) -იქნებ ვაფშე არ აინტერესებს და

სიმპატიური უფროსი (5)

ამ ამბის შემდეგ 1 თვე გავიდა და ზუკა ჯერაც არ ჩანდა... მე?? მე არ ვიცი..... ცოცხალ მკვდარი ვარ... არც საჭმლს ვჭამ და არც უნივერსიტეტში დავდივარ.... სამსახურზე ლაპარაკი ზედმეტია.... ეკა და თოკო ამაოდ ცდილობენ ჩემ მობრუნებას ცხოვრებისკენ....ჩვეულად

რომ არა პარადოXი .. 1

-4მარტი. მამაკაცმა მუშტი მიედო შუბლზე და კიბეებზე დამჯდარი აქეთ იქეთ ქანაობდა. ხელები დასჭიმვოდა და სახე საოცრად გამკაცრებიდა -2014 წლის 4მარტი. მამაკცმა დღევანდელი თარიღი დაასახელა და სიმწრით ჩაიცინა - ამის დედა მოვ* **ნ სად შემეშალა?? ფუ ამის..

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 4

ბატონმა გიორგიმ ჩაიცინა და თავისი მონოლოგი განაგრძო -ჰმ, ეს მაგალითი იყოს. გეგმების დაწყობაში დროს ნუ დახარჯავთ. არც თქვენთვის ჩვეულ ხერხს გირჩევდით, ხანძარს ვგულისხმობ. ჩვენ ყველაფერი გავითვალისწინეთ, აი კუთხეებში იმ მოწყობილობას ხომ