ვარდისფერი სათვალე

რა ჩემი ბრალია თუ ნორმალურად სიარული დღემდე ვერ ვისწავლე... დავეცი. არა, სულით კი არ დავეცი, სხეულით. სკოლის დერეფანში, გაკვეთილების შემდეგ ახალფეხადგმული ლეკვივით ვიყავი ცივ ბეტონზე „წამოწოლილი“. ვცდილობდი რამდენიმე ათეული დამცინავი გამომეტყველება

ზეცაში დაწერილი ბედი(თავი 2)

ის-ის იყო უნდა დამეძინა, რომ ტელეფონის ზარმა გამომაფხიზლა, უცხო ნომერი იყო, მაშინვე მივხვდი რომ ვატოსგან იქნებოდა. „აივნიდან გამოიხედე“-მეტი არაფერი ეწერა მეგონა ხუმრობა იყო, მაგრამ მაინც გავედი და თვალები შუბლზე ამივიდა როდესაც კარებთან ჩემი

წვიმს, წვიმს, მასველებს...3

მეორე დღეს რომ გავიღვიძე უკვე გვიანი იყო. გუშინ მაღთვიძარას დაყენება დამავიწყდა და დედამაც არ გამაღვიძა. ერთი მხრივ გამიხარდა რადგან ყელი მტკიოდა, მგონი სიცხეც მქონდა და თან ხასიათზე არ ვიყავი. ალბათ გუშინ თუ გავცივდი...-დედაა-ამოვიხრიალე მე.-ხო

ასეთია ჩემი სიყვარული - "ნიკუშა დადიანი"(4)

რამოდენიმე დღე გავატარეთ წყნეთში ბავშვებიც შემოგვიაერთდნენ , ყველა ცდილობდა თავი მარტო არ მმეგრძნო , სულ მამხიარუულებდნენ , დიდ სიყვარულს ვგრძნობდი მათგან .. განსაკუთრრებით კი ნიკასგან , არცერთი წამით არ დავუტოვებივარ მარტო , ვვგრზძნობდი , როგორ

მიშველეთ მუშაობით მკლავენ! 9

თვალები ფრთხილად გავახილე და ირგვლივ მიმოვიხედე. საწოლში ვიწექი,თავი ბინტით მქონდა შეხვეული და ხელზეც რაღაც მალამო მესვა. საშინელი სუნი ასდიოდა. კინაღამ გული ამერია. თავი წამოვწიე, მაგრამ თავბრუ დამეხვა და უკანვე დავდე. ოთახში იოანე შემოვიდა.

სარა! (2)

მაშინაც გაბრაზდი მონატრებულ გეგას კარგად რომ ვერ ეხვეოდი სახლში გაიქეცი დედაშენის მაღალქუსლიანი ფეხსაცმელები ჩაიცვი რომელიც საგრძნობლად დიდი გქონდა და ძლივს დააბოტებდი უცებ ისევ ეზოში გავარდი სადაც გეგა გელოდებოდა რომ დაგინახა გაოგნებულიი იყო ვერ

გაურკვეველი ქორწინება (7 თავი)

-მე კითხვა გაგიშიფრე,-დაუყვირა დადამაც და მის ხელებს დაეჯაჯგურა,- ან ელენასთან ყოფნა, ან მასთან დაშორება, თანაც სამუდამოდ!!!

ძველი ბიჭის გახდები 2

სკოლა მოურჩა, ისეთი ბედნიერი დადის ქვეყანა თავისი გონია.გადაწყვიტეს სკოლის დამთავრება აღებიშნათ, ერთ რესტორანში მიდიან. ლამაზად გამოიპრაჭნენ გოგოები და წავიდნენ,სულ შენთხვევით" აღმოჩნდა, რომ ამავე როესტორანში ქეიფობდნენ ზაზა და მისი ძმაკაცები.

კომა - მიზანი

-რაიმე დაკარგე?- გავიგე ჩურჩული და შიშისაგან შევხტი. იმდენად გავერთე ბიჭის თვალთვალში, რომ ნიკა საერთოდ დამავიწყდა, ახლა კი ის ჩემს წინ იდგა და დამცინავად მიყურებდა. -დამლაგებელს ვეძებ,- ვუთხარი ფრთხილად. -ნაცნობი სახე გაქვს, ადრე არ შევხვედრილვართ

მე გაფრენა ვიცი მხოლოდ შენთვის

ჩვენ შემთხვევით არ ვირჩევთ ერთმანეთს...ვხვდებით მხოლოდ მათ,ვინც უკვე არსებობს ჩვენს ქვეცნობიერში.ზიგჯერ შენ უნდა თქვა უარი ადამიანზე იმიტომ არა რომ შენთვის სულერთია...არამედ იმიტომ რომ ესეა საჭირო. ჩანაცვლება ადამიანების კი სისულელეა,არცერთი