მე და წილოსანი ( ნაწილი მეორე )

-ჩემს ოთახში ( ორი წლის ბავშვივით ენა გამოვუყავი და სამზარეულოში ჩუსტების ფლატუნით შევედი,ორი წუთი არიქნებოდა გასული თვითონაც რომშემოვიდა თან 2 აყლაყი ახლდა,მაინც მებადება კითხვა სამივე ერთმანეთზე სიმპატიური სად შეიკრიბნენ ეს ოხრები,მაღლები

შემიყვარდი სულელო(ოცდამერვე თავი)

ოთახში შევედი და კარი ჩავკეტე.ჩემი ტელეფონი არ ჩერდებოდა.ბოლოს დაღლილმა დავხედე ტელეფონს 30 გამოტოვებული ზარი იყო და მილიონი მესიჯი.როგორც ჩანს ძალიან ნერვიულობდნენ კარებიც ბრახუნით ჩამოიღეს.ისევ გაისმა ტელეფონის ზარი თათია იყო შემეცოდა და ვუპასუხე

- გიო უკლება'ს ცხოვრება ეპიტაფია

ცხოვრება მცირედი ეპიტაფია, აქ ბევრი სხეული უბრალოდ ჯართია, მერე კი კითხვები: არ გცივა? არ გშია? ვერ ვხვდები საიდუმლო აქ მართლა რაშია...

პირველი სიყვარული ხომ გასაოცარია(3)

მათი ურთიერთობა ყველაზე შესანიშნავი რამ იყო. როდესაც ანა ამ ყველაფერს მიყვებოდა ერთი მომენტი გამოყო ყველაზე მეტად. - მახსოვს როდესაც ჩვენ ვსეირნობდით მეგობრებთან ერთად და მივედით "მწვანე ბაღში". სულ მის თვალებს ვუყურებდი . ისინი მწვანე იყო ..

ბედნიერება..... (თავი 2)

როგორ ვერ ვიტან,მძულს უკვე ერთი დღეა არც ვიცნობ და მძულს.მეორე მემ ისევ არ დააყოვნა და მითხრა ხომ იცი სიძულვილიდან სიყვარულამდე ერთი ნაბიჯიაო და მაშინ მთლად გადავირიე რა სისულელეა ეს შემიყვარდება მეე??! ეს იდიოტი? გამორიცხულია მკაცრად ვუთხარი ჩემს

უთარიღო დღეები (3)

დღეები ერთმანეთს მისდევდა. მე კი არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა. ფაქტი ერთი იყო, რომ მე ორსულად ვიყავი და ეს აუცილებლად უნდა მეთქა მამაჩემისთვის, როგორ მიიღებდა ეს უკვე სხვა პრობლემა იყო. ზუსტად ვიცოდი, რომ დედინაცვალი თამუნა არ დამიჭერდა მხარს, მაგრამ

მოულოდნელობა (3)

-აი ჩემი მომავალი მეუღლეც მოვიდაა.. წამოიყვირა ერთმა სიმპატიურმა,კუნთებიანმა ტიპმა, ელენემ დაკვირვებით შეხედა..აათვალიერა ჩაათვალიერა აშკარად არ ეცნობოდა..არასდროს ენახა ეს ტიპი... წამოდგა მაგიდიდან ეს ტიპი და ელენესკენ წამოვიდა,რომ მიუახლოვდა

დედა, მასწავლე ბედნიერება

,,დედა… ამ დილით მე წავიკითხე შენი წერილი და მთელი დღე ვერ დავიხსენი თავი მასზე ფიქრისაგან. ძალიან მინდა შენთვის შევარჩიო საჭირო სიტყვები, რომლებსაც გაიგებდი და აღიქვამდი სწორად.

ყოფიერების სიმსუბუქე (2) +16

_ ვერასოდეს ვიმახსოვრებდი სიზმრებს არც ეს დილა იყო გამორჩეული, ნელა მოვფშვნიტე თვალები, და ვიგრძენი სურნელი, რომელმაც მოგონებები განმიახლა და გუშინდელი ღამე მომაგონა. გარდა მისი ბოლო მზერისა სხვა არც არაფერი მახსოვს , მხოლოდ ის რომ მის ნაკვთებს

არავინაა შენს მიმართ ვალდებული – ჰარი ბრაუნის წერილი შვილს

შობა ღამეა და ჩვეული პრობლემის წინაშე ვდგავარ – ვერ გადამიწყვეტია რა გაჩუქო. ალბათ მოგეწონებოდა წიგნები, სათამაშოები, ტანსაცმელი, თუმცა დღეს ძალზედ ეგოისტი ვარ და მსურს ისეთი საჩუქარი გაგიკეთო, რომელიც რამოდენიმე თვესა და წელიწადზე მეტხანს შეგრჩება.