გრძნობები შიშის გარეშე (7)

-ლოდინი კართან უზრდელობაა, მადლობელი დაგრჩები თუ წახვალ. დავუყვირე ერეკლეს რომელიც ზუსტად ვიცოდი რომ იქ მიცდიდა. ნახევარი საათი ჯინაზე ვიყავი სააბაზანოში და გეგმებს ვაწყობდი,გაქცევის გეგმაში შესწორებები შევიტანე,სიმართლე რომ ვთქვა ჩემი გაქცევის

მოულოდნელი დასასრული (11)

ქეთის ცხოვრებაში ყველაზე თბილი დილა გათენდა, ჯერ გაეღიმა, გაიზმორა... მხოლოდ ამის შემდეგ ინება თვალების გახელა, თუმცა მალევე გააცნობიერა, რომ მეუღლე გვერდით არ ჰყავდა და სახეც მოეღუშა... თავიდან იფიქრა, ალბათ გვიანია და ადგომა დამასწროო, მაგრამ

სიმპატიური ბიზნესმენი 5

პიცამაც არ დააგვიანა და მადიანად შეექეცნენ, ღვინომაც თავისი ქნა და უფრო გათამამდა ანა. ადგა და ლექსოს გადააჯდა, კოცნა დაუწყო ყელში შემდეგ კი თუჩებზე შეჩერდა და თვალებში ჩახედა, როგორ აგიჟებს მისი თვალები. ლექსომაც არ დააყოვნა და ოთახისკენ წაიყვანა,

ყველაფერი ახალი სულაც არ არის კარგად დავიწყებული ძველი

ჩალაგდა იმ დღეს ელენე. ინტერნეტით დაჯავშნეს ნომერი 2 კვირით. დილით აბარგდნენ და წავიდნენ, არავისთვის უთქვამთ. ჩავიდნენ თუ არა, აიტანეს ბარგი და ელენემ ვეღარ მოითმინე, ბარგიც არ ამოალაგებინა, ეგრევე ტბაზე გავიდნენ. ნავით იცურავეს, ისეირნეს, მერე

შემიყვარდი სულელო(მეთექვსმეტე თავი)

-ნუ ბრაზდები(ვაკო) -გამატარე.არც ვბრაზდები ჯერესერთი .(მე)კარგად(მე) -კაი ნუ მებუტები სულელო.დაიხარა და შუბლზემაკოცა -კარგად.ძლივს ამოვილუღლუღე -კარგად პატარავ(ვაკო) სახლში შევვარდი და დივანზე გაშოტილ თათიას მივუჯექი.შეამჩნია აფორიაქებული რომ

წარსულის სიყვარული (ნაწილი 6)

ხალგაღვიძებული ვერ ვიაზრებდი რა ხდებოდა ჩემს თავს,,შეშინებული ერთიანად ვკანკალებდი,,გონზე მხოლოდ მაშინ მოვედი ბენდელიანის ტუჩები რომ ვიგრძენი ყელზე,,ვიგრძენი როგორ დამაყარა ტანზე,,ერთიანად იხეთქა ჩემში ვნებამ თმებში ჩავაფრინდი,,მთელი ძალით მოვქაჩე

საცოლე ქირით.. (20)

ყველა აქეთ იქით დარბოდა ყველა მობილურზე ლაპრაკობდა აქ ნატა ტიროდა არვიქნები ლამაზიო იქ ლუკა იმალებოდა და იმ ქალბატოსელაპრაკებოდა ნატას ბინა ვისგანაც უნდა ეყიდა აქ ქეთი და ზაზა ჩხუბობდნენ ფოტოგადამღებზე აქ კი აქ ანი იდგა და თვალებ დაჭყეტილი

ჩემს მინდას მიგაჩვევ! (6 თავი)

მთელი კვირის განმავლობაში თავს არიდებდნენ ერთმანეთს. სირცხვილისგან, კაკაბაძე თვალებშიც კი ვერ უყურებდა ბიჭს. ისიც შეძლებისდაგვარაფ ცდილობდა, თავი აერიდებინა მისთვის. ჯიქურისთვის ნათელი იყო, რომ თუ თამუნას დაუმალავდა დირექტორის მოქრთამვის ამბავს,

მე-10 კლასელი (6)

მხარეზ ხელი დავადე და ჩემკენ შემოვაბრუნე გამიღიმა და ჩამეხუტა არ მოველოდი ამას, და ქვასავით გაუნძრევლად ვიდექი: -გილოცავ, ძალიან ვღელავდი! -აა, მადლობა იმედია წესები არ გვავიწყდება ეს ჩემი მერხია!--გოგო...დაიწყო ნინიმ მოყევი აბა რაღაცეები ვაკომ რაო?

მიშველეთ მუშაობით მკლავენ! 7

სამი დღეა საწოლში ვწევარ, გაბრიელი რომ იყო ჩემთან იმ დღის მერე არავინ მინახია. იოანესაც აღარ ვახსენდები. რა თქმა უნდა, ის რაც ჩვენს შორის იყო მხოლოდ ვნების ნაყოფია... მაგრამ იცით რთულია... მთელი შიგნეულობა მეწვის, არ ვიცი რატომ, ალბათ უმიზეზოდ...