საწინააღმდეგო პოლუსები (თავი I)

ღამის სიბნელეში მხოლოდ ჩემი ნაბიჯების ხმა ისმოდა. უგუნურ გზებს ტყის ბოლომდე მივყავდი, საიდანაც მოციმციმე ყვითელი შუქი გამოჩნდა. სველი ასფალტის სუნი ქაოსურად ერეოდა დაძველებული რკინის ჟანგის სუნს.

თავშესაფარი ( თავი 1)

-ჩემს სახლში? - წარბაწევით გაუღიმა მამაკაცმა გოგონას, მართას თავზარი დაეცა, მიხვდა რომ დააგვიანა, რომ სახლი დაკარგა და მრისხანე მზერა მიიპყრო ბიძას. - ამის უფლება არ გქონდა- კბილებში გამოცრა, ყელში მოწოლილი ბურთი ძლივს გადაყლაპა და მანქანისკენ

გრძნობების მორევში (ნაწილი 3)

ანდრე თვალს არ აშორებდა აკანკალებულ ნიცას, რომელიც თვალს არ აშორებდა ამ სცენას.. -ანდრე რას აკეთებ ? ჩაიჩურჩულა ძლივს გასაგონი ხმით.

გრძნობების მორევში (ნაწილი 2)

ისიც კი აღარ მომისმენია რომ სადმე რომელიმე სტრიპტიზ კლუბში ხარ. რომელიმე ლამაზმანთან ერთდ და აღარც შენი ორგიებში მონაწილეობის ჭორები გაუვრცეკებიათ ყვითელ არხებს….

ოცნებებთან ასე ახლოს (გაგრძელება)

მასთან რას აკეთებდი? სინათლეები აანთო მამაკაცმა -დანიმ არ დაიძინა უჩემოდ იცოდა ანიტამ არავითარი აზრი რომ არ ჰქონდა ახლა მის ნათქვამს

სულის კვალი

სიბნელეში ჩაფლულიყო ჩუმი ქალაქი. მსუბუქი ხმაც კი მკვეთრი გეგონებოდა. უცაბედად,წვიმის წვეთებმა სვლა დაიწყეს მომრგვალო ქვებით ჩაწყობილ გზაზე. გზა გრძელი და თითქოსდა უსასრულო იყო,ბოლო არ უჩანდა.

გრძნობების მორევში

ანდრეს გონებაში ათასი ფიქრი უტრიალებდა ყველაზე მეტად ეშინოდა იმ კითხვის დასმა რომელიც ტვინს ურევდა და მასში მხეცს აღვიძებდა.. იმის წარმოდგენა რომ შესაძლოა მას სხვა კაცი ეხებოდა თუნდაც წარსულში უმართავს ხდიდა. ეგოისტი იყო ანდრე ძალიან მესაკუთრე…

მარტო'სული 17 თავი

თორნიკეს მის ქცევაზე ბოროტულად გაეღიმა და სანამ დაბნეული გოგონა აზრზე მოვიდოდა მაჯაში უხეშად წაავლო ხელი და თავისკენ მიიზიდა

ოიზისი(XVI)

მარიტა ირაკლის ყველა ნაკვთს ერთდროულად უყურებს, მერე თვალი შეხსნილი პერანგისკენ გაურბის და ირაკლი ამ მზერას ამჩნევს. -მომკლავენ შენები. -მხოლოდ კოცნა.

არჩევანი ( 5)

ღა აშორებდა. – ხო, არ ღელავთ ქალბატონო, ადვოკატო?- გამჭოლი მზერით გახედა და ზემოდან დააჩერდა. – ეგ შენ უნდა ღელავდე, რადგან დღეს დამარცხდები და ეგ შენი სიამაყე წამებში დაგემსხვრევა.- ნიშნის მოგებით უთხრა.