ლაღიძე!მომაჯადოე! (მესამე თავი)

მარი,რომ ნამტირალები დავინახე სიბრაზემ მძლია ვიცოდი ის არაკაციიყო დამნაშავე გავეკიდე ტირილით ძლივს მაგებინებდა თუმცა გამართლდა ალექსანდრეს გამოიყო ასე მინდოდა ავსულიყავი და ჩამომეთრია მეცემა და ისე მოეხადა ბოდიში მაგრამ არ გამიშვა ისეთ მდგომარეობაში

ოცნება: ავსტრალია ( 2. გაქცევა )

თავს ძალა დავატანე და წამოდგომა ვცადე მაგრამ არ დამანებეს, მხარზე ვიღაც ფრთხილად შემეხო და ადგომის საშუალება არ მომცა. -ნუ გეშინია, კარგად იქნები! - იმდენად მზრუნველი ხმის ტონი ჰქონდა მთლიანად გაყინულს საოცარი სითბო ჩამეღვარა გულში. რამდენიმე წამში

ლაბირინთი (სრულად)

თითქოს ბრძანებასავით გაისმა მისი ხმა და ერთიანად მოვეშვი.არ დამიძინია.ნაკანის მშვიდ სუნთქვას ვუსმენდი და მის სურნელს კარგად ვიმახსოვრებდი.უცებ ჩემს გვერდით მწოლიარე გოგო,სწრაფად წამოჯდა,კანკალი დაიწყო და ძირს ჩაცურდა.ფეთიანივით წამოვხტი ფეხზე,დიდი

მიუწდომელი სიყვარული ნაწილი-12 (18+)

-მე შენი ქმარი ვარ ,ჩემთვის ესეც ლეგალურია და ამაზე შორსაც შემიძლია შევტოპო. თქვა და უეცრად შიშველ წელზე მომკიდა ხელი,ამაზე კი უკვე ტვინში ამასხა...ასე რამ გაათამამა?! -რა იყო დილა ადრიან სასმელი დალიე თუ რატომ საუბრობ ასე თამამად? შეძრწუნებულმა

ნაიარევი, რომელიც თან გდევს (1)

ცხოვრება სავსეა, მოულოდნელი მომენტებით. ყველა მომენტი მოულოდნელია.სასტიკია და იუმორის გრძნობასაც არ უჩივის. ცხოვრება, რომ ადამიანი ყოფილიყო დაახლოებით ასეთი იქნებოდა: ფიზიკურად ისეთი, როგორც ადამიანები შეხედავდნენ, ხან ლამაზი, ხან არა. მაგრამ მე, თუ

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/9}

-მომვლელი მაშინ შემოაკვდა, როცა პანიკა და ისტერიკა დაეწყო, რადგან სახლის კარი ჩაუკეტა და გიორგის ტელეფონზე ესაუბრებოდა. იმ დროს სახლში არავინ იყო, დაცვა სადილისთვის გაგზავნილი ჰყავდა და დახმარებას სთხოვდა, რადგან კონტროლი დაკარგა, ტელეფონზე

...და მზე ამოვიდა

მციოდა. სახლში მინდოდა. მინდოდა ჩემს თბილ ლოგინში აღმოვჩენილიყავი და არავის არ გავეღვიძებინე, რადგან ეს სიზმარი მეგონა და მინდოდა დიდ ხანს გაგრძელებულიყო. მეშინოდა, რომ გამაღვიძებდნენ. წვიმა არ წყდებოდა. სახეზე მეცემოდა და გრძნობებით მავსებდა.

უკქნასკნელი კოცნა (15 თავი)

ჯანდაბა ჯანდაბა, გათხლეშილი მთვრალი იყო და როგორ მოხვდა რომ მაინადამაინც მე ვიყავი მისული? ახლა რა გავაკეთო? ვუარყო ყველაფერი? მაგრამ აზრი?

დღის ბოლოსკენ მიჰყავს წუთებს

გულისცემას აჩქარებულს ყურს მიუგდებს, დაიმშვიდებს. მოქალაქეს გაღიმებულს შეხედავს და თვალს არიდებს.

Him and I (თავი13)

-სან შეგიძლია უკვე მიატოვო ანა, ზედმეტად დიდხანს გაგიგრძელდა მასთან ყოფნა. -და შენთან ვიყო?-თქვა ცინიზმით, ამის გაგონებაზე ანამ ანდროს შეხედა და შევარდნას აპირებდა მაგრამ გააჩერა, პირზე ხელი ააფარა რომ არ ეყვირა, თავის ტუჩზე მიიდო თითი მიახვედრა რომ