ფული,სიყვარულის სანაცვლოდ (ნაწილი16)

დანიშნულ ადგილზე მივედი, ოღონდ მარტო ვერ გავბედე და ნიკა გამომყვა... ჩვენ პირველები მივედით, იქ არავინ იყო. -მოგვატყუა აშკარად, ემი... -იქნებ ახლოსაა და შენი დანახვის შემდეგ დაიმალა?

გერგეთისკენ მიმავალნი 2 (პროლოგი)

ჩაფიქრებული კაცი გზას განაგრძობდა. მხარზე გადაკიდებული ავტომატიც ნელი რხევით მიჰყვებოდა . სამხედრო ბანაკს მიუახლოვდა. თითქოს ალუბლის სურნელთან შეზავებული სისხლის მომწარო სუნი ეცა. რეტდასხმული მიეყრდნო ცივ კედელს.

მახსოვს..

მახსოვს,პირველი შეხვედრა თვალების მორცხვი დახრაშენი ხელები მახსოვს და ანცი თვალის ჩაკვრა.

მიდიხარ და აღარ ბრუნდები

ნაცნობი სურათი, მიდიხარ და აღარ ბრუნდები. ნაცნობ ბაქანზე ფეხშიშველი გოგონა დადის.... ახლა საფულედ გადვიქეცი, შენ კი ხურდები, ბოლო კაპიკით უსულდგმულო ნაყიდი ვარდი

ჩემზე უნდა დაგელაპარაკო... (თავი2)

"მე და ლეო, თითქმის ტყუპები ვართ. ორივენი, ერთსა და იმავე წელს, 5 აგვისტოს დავიბადეთ. ის უფრო გვიან, მე უფრო ადრე. მე მთვარის ქვეშ დავიბადე - ღამით. ის მზის ქვეშ -შუადღეს, როცა მზე პირდაპირ შუაში დგას. შენ ახლა გაბრაზდები, ვიცი. ირონიული სიცილი

ისევ შენ?! (VII)

-ქალბატონს რა ჰქვია? -ჰკითხა გურამმა გიორგის. -ირინა. -ძალიან კარგი, ირინა, მითხარით, სისხლის გეშინიათ? -მკითხა სანდომიანი ღიმილით. -არა. -მაშინ, თუ არ შეწუხდებით, თქვენი დახმარება დამჭირდება.

შეჯახება ზევსთან. (თავი 8)

სამი დღის მანძილზე ითმინა ნინიმ, წამით არ ასვენებდა გონებას ბიჭზე ფიქრები რომ არ შემოპარვოდა, თუ ეს მოხდებოდა მაშინვე საავადმყოფოს დიალოგს იხსენებდა და ბოლომდე ცდილობდა ცრემლების გარეშე გაეძლო. პირველად მოეწონა ასე ვინმე, პირველად მისცა

მემკვიდრეობითი ცოდვა (თავი 1)

ზღვაში დაკარგულ ჰორიზონტს გავყურებდი და ვწუხდი, რომ ცხოვრების ახალი ეტაპის დაწყება ამ საოცარი ფერების გარეშე მომიწევდა. უსასრულობიდან მოქროლილმა ნიავმა სექტემბრის სიგრილე მომიტანა და თვალები უნებურად დავხუჭე. არასდროს მიგრძვნია იმდენი სიცოცხლე,

საქანელა (თავი 4)

დილის 5 საათი ხდებოდა, ნიკოლოზმა მანქანა სახლის ეზოში, რომ შეიყვანა, გვერდზე მჯდომი მარიამი თვალებს ძლივსღა ახელდა, ერთი სული ჰქონდა საწოლში როდის დაწვებოდა და დაიძინებდა

...რომ არ უნდა გიყვარდეს (25 თავი)

თითქოს თავს მარიდებდა და თუ ჩემთან იყო, სულ იმაზე მელაპარაკებოდა, რომ ჩემს დაკარგვას ვერ გაუძლებდა და რაც არ უნდა მომხდარიყო არ მიმეტოვებინა... გიჟს ვგავდი მისი ასეთი ცვლილებით. ბევრჯერ ვცადე მიზეზის გარკვევა, მაგრამ არ მეუბნებოდა... მეც მასთან