'უსათაურო'

მოტოციკლი. ავტომობილი. ავარია. შეჯახების მომენტში წამიერად წამოვხტი. ნანახი რეალობას ჰგავდა. თვალის გახელისას ოთახს მოვავლე თვალი, გარემო პალატას მივამსგავსე. მივხვდი საავადმყოფოში ვიყავი. არ მახსოვს როგორ ან რატომ მოვხვდი აქ, მაგრამ ის კი ვიცოდი,

,,რა საჭიეოა გზა თუ, ტაძართან არ მიგვიყვანს "?!

დარდმა ასე იცისო, დარდმა ისე იცოსო, მე არ მჯერა, უსაფუძლო გახუნებულ, ფიცისო. და ვინ იცის ხმაური ,ბოლოს საით მიმიყვანს ? ,,რა საჭიეოა გზა თუ, ტაძართან არ მიგვიყვანს "?!

თუ აგვისტოს მოთოვს (თავი1)

ვარ 16 წლის მაღალი გამხდარი ანუ რომ იტყვიიან შესაშური ტანი გაქვსო აი ეგეთი, ვარ წითური,ცისფერი თვალებით,წითური წითურიგრძელი თმით,ძალიან ხალისიანი და გიჟმაჟური მყავს დედა მამა და ძმა, დედ მამა საძღვარგარეთ არიან წასულები სამუშაოდ ასე რომ სახლში

შავი სია (შაქრის მამიკო 2 / სრულად)

-ლიმონათივით ნუ სვამ- გაეცინა ბარმენს - გემო არ იგრძნობა, მაგრამ საკმაოდ ძლიერია, მალე დაგათრობს. -მე? - გადავიკისკისე- ნუ ისაუბრებ იმაზე, რაც არ იცი, ახალგაზრდავ.

ლაღიძე!მომაჯადოე! (მეშვიდე თავი)

მეგონა აღარ ამოვიდოდა ის დღეები დასრულდა და ვიფიქრე ეს ჩვენი ერთად ყოფნაც იმ დღეებს გაჰყვა არვიცოდი მინდოდა თუ არა გაგრძელება მაგრამ გული მწყდებოდა რომ შესაძლოა ჩვენი ურთიერთობა დასრულებულიყო და წერტილი დასმოდა... ცრემლი ჩამომიგორდა აუხსნელ

შემიყვარე (სრულად)

ნინა დარწმუნდა იმაში, რაც აქამდეც ცხადი იყო. ისევ უყვარდა ამ კაცს. და ქალი, რომელიც ასე გაცხარებით ეძებდა საკუთარ თავში სიყვარულს, დაფრთხა. ისე დაფრთხა, მოუნდა, კვლავ გადახვეწილიყო.

საქანელა (თავი 2)

-არც კი ვიცი რა უნდა მაგ კაცს, მოდის და პირდაპირ მეუბნება ოჯახი უნდა შექმნაო, მთელი ცხოვრება მის გამართლებას ვცდილობდი, მაგრამ საბოლოო წერტილი იყო, ისე მეზიზღება, რომ შემეძლოს საერთოდ წავშლიდი ჩემი ცხოვრებიდან, მასზე მდაბიო ადამიანი არსად არ

ისევ შენ?! (I თავი)

ცხოვრება მოულოდნელობებით არის სავსე, თითქოს ვიცით, გაგონილი გვაქვს ეს ფრთაშესხმული ფრაზა, მაგრამ როცა ფაქტის წინაშე ვდგებით, მაინც გვიკვირს, მაინც სახტად გვტოვებს ეს მოულოდნელობა და ვუბრუდებით მეორე, მაგრამ უფრო საორჭოფო ფრთაშესხმულ მოსაზრებას

ანიკო

მინდა იცოდე რომ შეიძლება შენთვის დედა ვარ , მაგრამ შენ არ ხარ ჩემთვის უბრალოდ შვილი , შენ ის გოგო ხარ , ჩემი გოგოობა რომ მეორეხარისხოვანი გახადა .

მანიკა (სრულად)

გაგანია ახალი წელია თბილისში. საღამოს ცას შავი ფერი გადაეფინა. ახმაურდა ქალაქი. ყველა ცდილობს სახლში მისვლას, რათა წუთი წუთზე მომავალ წელს შინაურულ გარემოში, ოჯახთან ერთად შეხვდეს. დედაჩემი საცივს აკეთებს, მამა ტელევიზორს უყურებს, თან ცდილობს ღვინო