უკანასკნელი კოცნა (20 თავი)

მთელი ღამე ვარწმუნებდი დედას რომ ასე იმიტომ გადავწყვიტეთ მოქცევა რომ უბრალოდ ალექსანდრემ სხვა გზა არ დაგვიტოვა, მაგრამ მას ჩემი არ სჯეროდა

ფული,სიყვარულის სანაცვლოდ (ნაწილი4)

-გაჩუმდი და მომისმინე. უვიცი გოგო ხარ, ცხოვრებაში რამე გაგიკეთებია, ზიხარ და ხარჯავ მამაშწნის გამომუშავებულ ფულს, და რა ხარ შენ იმის გარდა რომ გქვია გიორგი წულუკიძეს შვილი? მის სახელს ამოფარებული უნიათო გოგო, რომელმაც საუბარი მხოლოდ კლუბებზე და

ბიჭი რომელიც შემიყვარდა (თავი1)

გადავედით და ავშვები შევიკრიბეთ მე ვინც მომწონდა ის იქ იყო მას ნიკა ერქვა მას მე არ მოვწონდი მას ჩემიმეგობარი მოსწონდა შეყვარეულები იყვნენ მე ესე ვიცოდი მაგრამ გავიგე რო ატყუებდა როცა წრეში ბურთი დავიწყეთ ნიკას მეგობარი ბიჭი ჩამოვიდა არ სემიმცნევია

ლაღიძე! მომაჯადოე! (მეექვსე თავი)

მეგობრებო ვიცი დამაგვიანდა ისიც ვიცი პატარა თავია მაგრამ გპირდებით გავზრდი ???? ისიცვიცი ბევჯერ დაგპირდით მაგრამ გაწამაწიაში ვარ ახლა ეს რომ სტ დამედო თავს კი გავზრდიდი მაგრამ ძალიან დიდი ხნის მერე მომიწევდა დადება ამიტომ ვიფიქრე აჰობებდა პატარა

ნახევარი სიყვარული (სრულად)

-ლიზა.- გაიგონა თუ არა ბოხი ხმა მთელს სხეულში ჟრუანტელმა დაუარა. ნელ-ნელა შეტრიალდა მისკენ და ცრემლჩამდგარი მწვანე ირისები შეანათა მასზე მაღალ სხეულს. ბიჭი ხელებგაშლილი იდგა და ელოდებოდა როდის ჩაეხუტებოდა მონატრებულ მეგობარს. ლიზამაც არც აცია არც

შენი სულის მელოდია (მეოთხე თავი)

-დედაჩემი წყლის მმართველი იყო, ამიტომ მე მხოლოდ ნახევრად ვფლობ ამ სტიქიას. მისი მხოლოდ მესმის. -გასაგებია და... ალექსანდრე ხომ სინათლის სამეფოდანაა? ანუ მას ჰაერის მართვა შეუძლია? -რამდენადაც ვიცი არა. მითხრა, რომ სამხედრო სასწავლებელში დადიოდა და

სიყვარული გამოძახებით (სრულად)

ფეხით მიუყვებოდნენ ქუჩას, გარშემო არავინ იყო და ყველაფერი ზედმეტად ლამაზი ჩანდა. აბრჭყვიალებული ქუჩები და საიდანღაც, მსუბუქად მოტანილი სიო, ნაზად არხევდა გოგონას კაბას. იყო მომენტი, რომელიც წესით არ უნდა დასრულებულიყო, თუმცა მაინც ყველაფერი სრულდება.

არეულობა

სიბნელის ლანდი მეუბნება რომ ჩემი ეშინია,ვაშინებ,ვჭამ სიძულვილით და სირცხვილი მახრჩობს.ის კი მიმეორებს და მიმეორებს რომ ჩემი ეშინია,თითქმის არასდროს ჩუმდება და თუ პატარა პაუზას აიღებს წინადადებებს შორის

თამილას

თავი ძლივს ავწიე ბალიშიდან. საწოლი თავისკენ დამექაჩა და ნახევრად წამომჯდარი დავუბრუნდი ისევ წამის წინანდელ პოზიციას, საბნის კუთხეები შემოვიკუჭე და ძილს მივეცი ისევ თავი

შენი სულის მელოდია (მესამე თავი)

-ცოცხალი ხარ?-მეკითხება შეშინებული ალექსანდრე. რა თქმა უნდა, ხედავს, რომ ჯერ კიდევ ვსუნთქავ, მაგრამ, როგორც ჩანს, ეს რიტორიკული კითხვაა. -მადლობა-ძლივს ვამბობ და ჯერ კიდევ ვახველებ. -სიარული შეგიძლია?–ხელს მიწვდი დასახმარებლად. -კი, კარგად