შთაგონების წყაროდ თქმული შალოს ბაღი

ჩემი სახლიდან ორი, სამი სახლის მოშორებით არცისე დიდი ბაღია სადაც ბოსტნეულიდან დაწყებული, ხილამდე დამთავრებული ყველაფერია.არემარე ფერადია, იქ ყოფნა ძალზედ გესიამოვნებათ.შორიდანვე იგრძნობა გლეხთა შრომისუნარიანი

შემოდგომის პეპელა (თავი 5)

უეცრად მკლავში ხელი ჩაავლო და მთელი ძალით ჩაიკრა გულში მასზე ორი თავით მაღალი ბიჭი-შეკრთა,საერთოდ არ ელოდა მსგავს ქმედებას,ჯერ კიდევ ვერ აცნობიერებდა რა მოხდა,რომ ყურში ჩასჩურჩულა მაჭავარიანმა

დრო სიკვდილამდე

ჰაერში ნელა მიმარწევდა, ოდნავი ნიავი მიფრიალებდა თმას, სუნთქვა აღარ მიჭირდა, გული აღარ მტკიოდა, ფიქრი აღარ შემეძლო, აღარც ის ადამიანები მახსოვდნენ, ვისაც ვტოვებდი ხორციელ სამყაროში. სიკვდილის ხმა ჩამესმოდა ყურში საამოდ, თითქოს მიმღეროდა მონატრებულ

***

წითელია... ან გეჩვენება, რომ წითელია... ბნელა, მაგრამ მაინც ამჩნევ...ასხვავებ... გესმის... მაგრამ ვერ გებულობ...ვერ ხვდები...ვერ იაზრებ... პასუხობ... ისინი დარტყმად აღიქვამენ... საზრდოობ... მიჯაჭვული ხარ...შებოჭილი ხარ, მაგრამ გსიამოვნებს...

როცა სიყვარული მარტივია.... (თავი 21)

-ნუ ტირი პატარავ_გულით ცდილობდა გიორგი გოგოს დამშვიდებას. -დავიღალე საყვარელო, ვგრძნობ, რომ მეტს ვეღარ ვუძლებ, შენ მჭირდები, _ქვითინში გადაუვიდა ტირილი.

გოგონა, სახელად ლიდია

მე ერთ ადგილას ვარ გაშეშებული და ვუყურებ დედამისს, რომელიც მაგრად იკრავს გულში შვილის სხეულს და მოსთქვამს... “შვილო...დე...გაახილე თვალები. ჩემო ფერია, გთხოვ...მიდი, დე. შემომხედე შენი ზღვისფერი თვალებით. გთხოვ, შვილო...ნუ დამტოვებ...გევედრები...“

შემოდგომის მზე.

ხუთ წუთში, სახლიდან გავიდა, კარი ორჯერ გადაკეტა და მაინც შეამოწმა ჩაკეტილი იყო, თუ არა. მხოლოდ ამის შემდეგ დაიძრა ლიფტისკენ. როგორც კი სადარბაზოდან გავიდა თავის ტკივილი ისევ განუახლდა. ქუდი ხომ ეფარა ისედაც და ახლა ჰუდის ქუდიც გადმოიფარა. როცა

დაითვალე ნაბიჯები {1}

სიჩუმეა,მაგრამ დროდადრო კარისკენ მაინც იხედება.იცის ყოველ წამს შეიძლება უცნობი ოთახში შემოვიდეს,ამიტომ მომენტს არ უშვებს ხელიდან და ყველაფერს გაფაციცებით აკვირდება._თავი ხელში აიყვანე!-თითქოს გაწონასწორებული და თითქოს უკვე დამშვიდებული ეუბნება

ეგოისტი (სრულად)

ისევ ახალი ადამიანი გამოჩნდა ჩემ ცხოვრებაში და გადავწყვიტე, რომ ისე არ უნდა გამეშვა, ჩემგან რაიმე სახის დახმარება რომ არ მიეღო. ნუთუ აუარება ქველმოქმედების დაგროვებას ვცდილობდი დავიწყებისთვის განწირული ურთიერთობების გასამყარებლად?

მკვლელი ანგელოზები. (6)

ხო ასე უეცრად არსაიდან რაღაცამ ფეხზე მომკიდა ხელი ,წამაქცია და უკვე იატაკზე დაცემული ჩემმი გათრევა დაიწყო ,არც კი ვიცი სად! ვხედავდი რაინა როგორი პანიკაში იყო,იმ წამსვე ყვირილი დაიწყო,მაგრამ არ მგონია ვინმეს მისი ყვირილი გაეგო! მითუმეტეს ,როდესაც