ურეკის მზის ქვეშ (თავი III)

-ცუდად ხარ? - გვერდით მიჯდება და ჩემს ხელს იღებს. მისი ხელი ზედმეტად გახურებულია, რაზეც უარესი ისტერიკა მეწყება. -აუუ, ჩაიწიე რაა... სიცხეს აფრქვევ. - საწყლად ვეუბნები, რაზეც ეცინება. მე მიმიკას არ ვცვლი

ჩემი საოცნებო ბიჭი (3თავი)

როდესაც წამოვედი ვფიქრობდი ნეტა რატომ მომექცა ასე.ლიამი უკან მომსდევდა. მან ხელზე ხელი მომკიდა და შემაბრუნა.მე: რასაკეთებ ხელი გამიშვილიამი: არ გაგიშვებ! მან უცებ ჩამეხუტა. არც კი ვიცოდი ესე თუ მოხდებოდა.

სიყვარულმა იცის (15 თავი)

მთელი ღამე ფიქრობდა საკუთარ საქციელზე. ფიქრები წამითაც არ აძლევდა დაძინების საშუალებას. უყვარდა, ისევ ძალიან უყვარდა ლევანი. მის გარეშე სუნთქვაც კი არ შეეძლო თავისუფლად. მაგრამ პატიება განა ასეთი ადვილი იყო?

ისევ ოცნებები ფიქრში ამერია

ისევ ოცნებები ფიქრში ამერია,ჩემი მწუხარება რა სათქმელია,ცხოვრებას გავყურებ,გადის წამებია,ჩემს თმას უკვე ჭაღარა გარევია. ამ ხალხს რომ შეხედავ,გულის ამრევია, გაივლის,გამოივლის საქმე კი არ იციან.ჭკვიანს შეხედავენ ამბობენ -გიჟია

ყოველთვის ვერ გაექცევი გრძნობებს(თავი 4)

როგორც იქნა სანდრომ გახსნა ყუთი, რომელსაც ასე საგულდაგულოდ ინახავდა იმ წამამდე. სხვადასხვა ფერი, ერთმანეთში ირეოდა და ერთგვარი სიმშვიდეც კი მოდიოდა.

მოულოდნელი

შენი მონატრება შემომპარვია, განწყობაც წამსვე დაეშვა ქვევით, მე დღეს ვინატრე მერცხლობა წამით, რომ მომეფრინა შენამდე ფრთებით.

გიჟი გოგონები (5)

გააზრება ვერ მოვასწარი ისე დამარცხდა ტუჩებზე არვიცი ჩემს მუცელში მთელი ზოოპარკი იყო ბოლოს ჰაერი რომ აღარ გვეყო არცერთს გაჩერდა და დამტოვა გაშეშებული - გამოფხიზლდი პრინცესავ - შენ .. მოიცადე - გეხვეწები არ დაიწყო მია ისედაც თავი მისკდება და არ

ამელია-,,ჩემი საუკუნის შედევრი"

ამელიასგან მიტოვებული მხატვარი, რომელიც ეგზისტენციალურ კრიზისს ებრძვის, ცდილობს გადაწყვიტოს იბრძოლოს ცხოვრებისთვის თუ იქცეს არარაობად. რამდენიმე თვიანი პაუზის შემდეგ ფუნჯის კვლავ აღება მისთვის მიტოვებულ სიყვარულთან და ამავე დროს, დიდ ტკივილთან

რა იცი

სხვის ტკივილს რომ ვერ აღიქვამს ცივი გული, აღარც გვიკვირს კაცს გაუჯდა ბუნებაში.

მათანელ /თავი 1/

"- მე გხედავ შენ, ევა.- მითხრა მან და ცალი წარბი ზემოთ ასწია. - და რა ფერია ჩემი სამყარო, მათანელ? - გაზაფხულის მომლოდინე იმედისავით კიაფდება შიგადაშიგ ფერადი სხივი, თუმცა უმეტესწილად სიცივე ბუდობს შენში. თითქოს შენს სხეულში ძალიან ცივი ზამთარია. "